เธอคือสายแดดระยิบพราว

เธอคือสายแดดระยิบพราว

 

ดุจฝนพรมแผ่นดิน

ชุบชีวินแห่งความหวัง

ยืนต้นอันผุพัง

เฝ้ารอวันจะฟื้นคืน

 

หนุ่มสาวผู้หยัดกล้า

เย้ยทายท้ากระบอกปืน

ด้วยหวังจะพลิกฟื้น

แผ่นดินแห้งแตกระแหง

 

ผู้ปกครองทรราช

แผ่อำนาจตลบตะแลง

รอยยิ้มที่เคลือบแฝง

มือไขว้หลังพร้อมเหนี่ยวไก!

 

จับกุมยัดข้อหา

คุกเปิดอ้าผลัก เตะ ไส

กฎหมายอธรรมใด

เพียงในมือมีดอกไม้

 

แววตาอันมุ่งมั่น

มิหวาดหวั่น มิขลาดใจ

รอยยิ้มกระจ่างใส

ที่มืดมิดพลันสกาว

 

คารวะทุกดวงจิต

ทุกชีวิตแห่งหนุ่มสาว

คือแดดระยิบพราว

คือความหวังแห่งหลักชัย