Skip to main content

หากเลือกได้เราอยากจะให้ในพื้นที่ของชีวิตเติมเต็มด้วยสิ่งใด? เสื้อผ้าอาภรณ์สวยๆ งามๆ เงินทอง ความสมบูรณ์พูนสุขทางวัตถุหรือการอิ่มเต็มในจิตใจ...


มีเพียงคำถามแต่ไม่มีปลายทางของคำตอบ


เพราะว่าการแสวงหาความหมายในชีวิต ว่าในชีวิตหนึ่งหนึ่งคนเราเกิดมาเพื่อค้นหาหรือเสาะแสวงหาสิ่งใดมาเติมเต็มให้กับชีวิตตัวเอง ล้วนเป็นปรัชญาและเป้าหมายสูงสุดประการหนึ่งในการเกิดมามีชีวิตของคนเราทุกคน


......................................................


 

4_07_01


Little Tree’ อาจจะเป็นชื่อหนังสือวรรณกรรมเยาวชนดีๆ เล่มหนึ่งที่ว่าด้วยเรื่องราวของเด็กอินเดียนแดงคนหนึ่ง แต่ Little Tree (ลิตเติ้ลทรี) ในวันนี้ที่ผมได้มีโอกาสแวะเข้าไปเยี่ยมเยียนและเยี่ยมชมคือ บ้านหลังหนึ่งที่ได้ข่าวว่ามีสวนสวย มีการจัดสวนที่ได้รับรางวัลระดับประเทศจากการประกวดการจัดสวนเลยทีเดียว นอกจากนี้ที่นี่ยังเป็นอะไรอีกตั้งมากมายเช่นโรงเรียนสอนพิเศษภาษาอังกฤษ สอนศิลปะให้กับเด็ก มีมุมเล็กๆ ตรงข้างรั้วเปิดเป็นร้านกาแฟ ขายอาหารและเครื่องดื่ม พร้อมคุ้กกี้ทำเองรสชาติอร่อย


หลายเรื่องราวหลากกิจกรรมเกิดขึ้นภายในพื้นที่ 4 ไร่เศษริมน้ำท่าจีนของบ้านใหม่ สามพราน นครปฐม เป็นโลกเล็กๆ ที่ถูกเติมเต็มด้วยสีสันและเรื่องราวของพรรณไม้แสนสวยงามราวกับเนรมิตและเป็นที่พำนักของสมาชิกต่างวัยในบ้านหลายคน


......................................................

 


4_07_02


 

4_07_03

 

ปิ๋มหรือครูปิ๋มที่เปิดบ้านสวนริมน้ำท่าจีนแห่งนี้เป็นที่สอนภาษาอังกฤษให้กับเด็กๆ ที่สนใจเรียนมาเป็นเวลาสิบปีแล้วออกมาต้อนรับพวกเราเมื่อไปถึงและพาเดินชมพร้อมกับหยุดพักคุยในบรรยากาศที่แตกต่างกันของมุมสวยๆ หลายมุมในบ้าน นับแต่ในร้านกาแฟที่เปิดโล่งสามารถพาสายตาลอดออกไปชมสีเขียวสวยๆ ของต้นไม้ได้ในทุกระดับสายตา หรือท่าน้ำที่ต้องเดินผ่านต้นตีนเป็ดน้ำที่กำลังออกลูกกลมเขียวระโยงระยางซึ่งยื่นออกไปเล็กน้อยแลเห็นลำพูริมน้ำต้นใหญ่และสายน้ำที่ไหลเอื่อย นอกจากนี้เรายังใช้เวลากันใต้ซุ้มกอไผ่ริมศาลาที่ใช้สอนศิลปะพูดคุยสัพเพเหระ พร้อมกับสังเกตว่าวันนี้แทบจะไม่มีการเคลื่อนไหวของสายลมเลย


เวลามีคนมาบ้านมักจะเป็นอย่างงี้แหละ ไม่ค่อยจะมีลมพัด ปกติอากาศจะเย็นสบายมาก” คุณปิ๋มเอ่ยกับเรา


เด็กหญิงบุญวัยขวบเศษซึ่งเป็นลูกสาวตัวน้อยยังนอนหลับอยู่ในบ้านกับคุณยาย คุณแม่เลยใช้เวลาคุยกับอาคันตุกะได้อย่างเรื่อยๆ ส่วนลูกชายคนโต เด็กชายปั้นเรียนอยู่ชั้นอนุบาลสอง คุณพ่อหรือคุณตู่ ครูศิลปะประจำบ้านลิตเติ้ลทรีกำลังออกไปรับกลับเข้าบ้าน


นอกจากต้นไม้ที่มักจะทำให้เราส่งเสียงฮือฮาด้วยไม่เชื่อว่าจะมีต้นไม้หน้าตาอย่างนี้และสวยงามเติบใหญ่ได้ขนาดนี้อยู่เสมอ ที่นี่ยังมีงานดินเผาซึ่งเป็นศิลปะการปั้นดินฝีมือลูกศิษย์ครูตู่วางตกแต่งบางมุมเอาไว้ให้พินิจดูอย่างขำๆ ในฝีมืออันอิสระของเด็กๆ และเรายังเพลิดเพลินกับการประดับประดาสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ลงในมุมสีเขียวต่างๆ ของบริเวณบ้าน ไม่ว่าจะเป็นเปลยวนที่แขวนเอาไว้หลายมุม ตุ๊กตาปูนปั้นรูปเป็ดห่านเป็นตัวๆ หรือรวมกลุ่มเป็นฝูง และสิ่งละอันพันละน้อยอีกมากที่จัดวางเอาไว้ได้ลงตัวจนทำให้เกิดเป็นภาพๆ หนึ่งที่ทำให้เราสัมผัสได้ถึงคำว่าความสุขและความสงบ ที่น่าจะอิ่มเต็มในจิตใจของทุกคนที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ชายคาลิตเติ้ลทรีแห่งนี้



4_07_04

 

 

......................................................


เฟินน้ำตกในตะกร้าพลาสติกสีดำกอใหญ่ถูกโยงชักขึ้นไปแขวนไว้ตามกิ่งก้านใหญ่โตของต้นไม้ใหญ่ ไม่นับเฟินชนิดนี้ก็ยังมีชายผ้าสีดาและไม้แขวนไม้เลื้อยไม้พุ่มอีกหลากชนิดที่ยากจะจำแนกและจดจำชื่อเสียงเรียงนามได้


ต้นมะเดื่อ ณ ลานจอดรถทางเข้าบ้านกำลังออกลูกดกเกาะอยู่ตามต้นและกิ่งก้านเป็นสัญลักษณ์ว่าที่นี่น่าจะมีนกหลายชนิด นอกจากกางเขนบ้าน นกกระจิบ นกอีแพรด นกปรอดและกระแตแต้แวดที่มีโอกาสได้เห็นในบ่ายวันนั้น


 

4_07_05


4_07_07


ต้นไทรทิ้งใบเล็กๆ สีเหลืองร่วงหล่นลงมาบนลานเล็กๆ ข้างร้านกาแฟก่อให้ภาพที่คลับคล้ายฤดูใบไม้ร่วงขึ้นมาลวงตา ดูเหมือนเป็นภาพประกอบในหน้าหนังสือที่เขียนด้วยสีน้ำมากกว่า


ลมที่ไม่ปรากฏตัวขึ้นเกือบทั้งบ่าย จู่ๆ ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวมาโยกส่ายของใบไม้อย่างบางเบา ฉับพลันนั้นเองแสงแดดเฉียงๆ ของแดดบ่ายก็สาดต้องลงมาก่อให้เกิดประกายเริงร่าดูมีความสุขของต้นไม้ยามที่ได้รับแสง หากพูดได้ไม้ใบเขียวเหล่านี้คงอยากจะบอกว่าพวกเขากำลังดูดกลืนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ สังเคราะห์แสงผ่านสารสีเขียวที่เรียกว่าคลอโรฟิลล์อยู่อย่างดูดดื่มและเป็นสุขเพียงใดในรั้วบ้านนี้


ในสถานที่น้อยๆ แต่เนืองแน่นด้วยต้นไม้นานาชนิดที่รวมตัวกันเข้ากับรอยยิ้มหัวและกิจกรรมหลากหลายภายใต้ความเป็นไปของ Little Tree ที่นี่บอกเราว่าต้นไม้จะเป็นป่า ป่าจะสูงใหญ่เติบโต มั่นคงและงดงามได้ย่อมต้องเริ่มต้นจากความรักที่มอบให้ใบไม้ใบเดียวหรือต้นไม้เล็กๆ สักต้นหนึ่งก่อนสิ่งอื่นใดเสมอ


......................................................


** ไปชมสวนสวย ดื่มกาแฟ เรียนศิลปะหรือภาษาอังกฤษที่ Little Tree

ติดต่อ 43/1 .5 บ้านใหม่ สามพราน นครปฐม 73310 (เข้าทางสี่แยกไฟแดงวัดเทียนดัดหรือซอยเทศบาล13) โทร. 081- 610 2699 , 089 – 981 -1396

 

 

บล็อกของ อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง

อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
หากเลือกได้เราอยากจะให้ในพื้นที่ของชีวิตเติมเต็มด้วยสิ่งใด? เสื้อผ้าอาภรณ์สวยๆ งามๆ เงินทอง ความสมบูรณ์พูนสุขทางวัตถุหรือการอิ่มเต็มในจิตใจ... มีเพียงคำถามแต่ไม่มีปลายทางของคำตอบ เพราะว่าการแสวงหาความหมายในชีวิต ว่าในชีวิตหนึ่งหนึ่งคนเราเกิดมาเพื่อค้นหาหรือเสาะแสวงหาสิ่งใดมาเติมเต็มให้กับชีวิตตัวเอง ล้วนเป็นปรัชญาและเป้าหมายสูงสุดประการหนึ่งในการเกิดมามีชีวิตของคนเราทุกคน
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
ผู้หญิง งูและลวดลายแห่งพรรณพฤกษา จะก่อเกิดเป็นเรื่องราวใดบ้างนอกเหนือจากความฝันรัญจวนถึงสิ่งที่ลี้ลับน่าหลงใหลดั่งคำบอกเล่าถึงนางไม้ที่อาจจะมีตัวตนจริงๆ หรือเป็นเพียงเงาร่ายลายลวงท่ามกลางพงตึกและป่าคอนกรีตอันร้อนระอุแห่งเมืองกรุง บ่ายวันหนึ่งเราจงใจเดินทางไปกลางซอยทองหล่อ ย่านที่มีร้านอาหารมีระดับ ร้านค้าหรูหรา และย่านการค้าในบรรยากาศที่ไม่คล้ายเดินอยู่ในเมืองไทยเท่าใดนัก เพื่อไปชมนิทรรศการภาพเขียนของนวลตอง ประสานทอง ในชื่องานสั้นๆ ว่า ‘NYMPH’
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
วันหนึ่งปลายฤดูหนาวของลอนดอน ณ Natural History Museum ย่าน South Kensington เมื่อหลายปีมาแล้ว ผมมีโอกาสได้ไปเดินชมนิทรรศการภาพถ่ายทางอากาศนิทรรศการหนึ่ง จำความรู้สึกของตัวเองขณะนั่งรถไฟใต้ดินไปที่พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ได้ว่าตื่นเต้นอยู่ไม่น้อยที่กำลังจะได้ชมภาพถ่ายเหล่านี้ที่กำลังแสดงอยู่อย่างใกล้ชิด “Earth From Above” By Yann Arthus-Bertrand…สาเหตุก็คือเมื่อหลายปีก่อนหน้านั้นไปอีก ผมได้เห็นหนังสือชื่อเดียวกันนี้เป็นหนังสือปกแข็งขนาดเขื่องวางขายอยู่ในร้านหนังสือต่างประเทศในกรุงเทพฯ…
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
นาฏกรรมชีวิตและเรื่องราวแห่งการกินของผู้คนที่ ‘นครปฐม’ เป็นสิ่งที่น่าสนใจ ไม่น่าเชื่อว่าภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์ติดๆ กัน ผมจะมีโอกาสแวะเที่ยวชมและเที่ยวชิมขนม ข้าวปลาอาหารและเมียงมองชีวิตของผู้คนในเมืองส้มโอหวาน ข้าวสารขาวถึงสองครั้งสองครา ซึ่งแต่ละครั้งคราเป็นต้องอดสงสัยไม่ได้ว่าในเมืองแห่งนี้ทำไมจึงมีการขายอาหารกันเป็นล่ำเป็นสัน ที่สำคัญยังมีรสชาติดีถูกปากถูกใจคนบ้านใกล้บ้านไกล ชนิดที่ว่าไม่ต้องรู้จักชื่อเสียงหรือมีป้ายโฆษณาชวนเชื่อ แค่ลองแวะชิมอาหารรถเข็นหรือตามสองข้างทางสักร้านในเมืองนครปฐมเป็นต้องอร่อยติดใจเกือบจะทุกรายไปหลายครั้งก่อนที่ได้แวะไปชิมข้าวหมูแดงกลางเมืองนครปฐม (…
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
‘ทุ่งแสงตะวัน’ เป็นรายการโทรทัศน์เพื่อเด็กและเยาวชนที่รู้จักกันดีทั้งในแง่ฝีไม้ลายมือผู้ผลิตและความคิดสร้างสรรค์ ออกเดินโลดแล่นผ่านสายตาผู้ชมทีวีมาเมื่อสิบหกปีที่แล้วและยังคงเดินหน้าทำรายการทีวีที่น่ารักและมีแรงบันดาลใจให้กับผู้ชมต่อไป แม้ไม่ได้อยู่หน้ากล้องในฐานะพิธีกรเดินเรื่อง แต่ สุริยนต์ จองลีพันธ์ หนึ่งในผู้บริหารบริษัท ป่าใหญ่ ครีเอชั่นฯ กลับมีความสำคัญในฐานะผู้อยู่เบื้องหลังรายการเล็กๆ ที่งดงามนี้ด้วยการเป็นครีเอทีฟและผู้ดูแลการผลิตมาอย่างต่อเนื่อง
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
เด็กสาวทำงานแต่งกายในชุดส่าหรีสีสดเทินกิ่งไม้ไว้บนศีรษะกำลังเดินกลับบ้าน ลูกลิงแสนซนที่ปีนป่ายลูกกรง หญิงชราผู้ค่อยๆ ต่อยก้อนหินให้แตกออกจนเป็นกรวดด้วยมือเปล่า รถสามล้อเก่าผุพังในสีขาวดำ สวามีผู้เร้นกายขึ้นไปปลีกวิเวกอยู่ในถ้ำเล็กๆ เหนือบันไดเจ็ดร้อยขั้น หนุ่มช้ำรักผู้ทำท่าเบื่อโลกนั่งอยู่หน้าโรงหนัง...
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
...โอ๊ตเกิดที่ฉะเชิงเทรา จังหวัดหนึ่งในไทย ได้บวชเป็นพระสามอาทิตย์ในปี 2548 ที่วัดสามกอ นอกจากมีงานประจำแล้ว โอ๊ตยังทำงาน อาสาหน่วยแพทย์กู้ชีวิตวชิระพยาบาลในกรุงเทพฯ และย่านแหล่งท่องเที่ยว เป็นอาสาสายตรวจตำรวจจักรยานที่อยุธยาเพื่อดูแลความปลอดภัยให้นักท่องเที่ยวด้วย ที่ ‘สปินน์ คาเฟ่’ มีค็อกเทลให้เลือกมากมาย นอกจากเขาทำค็อกเทล พิงค์เลดี้ หรือพุซซีแค็ทแล้ว เขายังสามารถบอกแนะนำข้อมูลเกี่ยวกับจักรยานได้อีกด้วย สามารถสอนคุณนานกว่าชั่วโมงก็ยังได้ และตอนนี้เขากำลังเรียนภาษาจีนอยู่ แต่เขาพูดตลก เก่งมาก…     ข้างความข้างต้นปรากฏอยู่ในหน้า About Us ของเว็บไซต์ www.spinn.cn…
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
หน้าร้อนกับการไปทะเลเป็นของคู่กัน เปรียบแล้วก็เหมือนข้าวเหนียวมูลกับมะม่วงสุกรสอร่อยที่กำลังนิยมในช่วงยามนี้ แต่การนั่งอยู่กับบ้านวันดีคืนดีก็ยังอาจจะมีผู้หวังดีหิ้วเอาข้าวเหนียมมะม่วงมาฝากเราได้ ไม่เหมือนกับการออกไปค้นหาหรือเดินทางไปหา “ทะเลดีๆ” ที่จะช่วยคลายร้อนทั้งกายและใจ ซึ่งแน่นอนว่าเราจะต้องพาตัวเองฝ่าความร้อนของสภาพอากาศออกไปจนกว่าจะถึงจุดหมาย 
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
‘ตั้ม’ อาจจะเป็นชื่อเล่นของใครก็ได้ แต่คงมีคนเดียวเท่านั้นที่ชื่อจริงว่า ‘วิศุทธิ์ พรนิมิตร’ตั้มเป็นนักเขียน เจ้าของผลงานหนังสือหลายเล่ม เช่น hesheit, ควันใต้หมวก หรือประสบการณ์ส่วนตัวตอนที่ไปอยู่ญี่ปุ่นในชื่อ “ตั้มกับญี่ปุ่น” ฯลฯ แต่คุณอาจจะแปลกใจเมื่อรู้ว่าเขาเป็นนักเขียนเพราะพลิกดูผลงานของเขาแล้วล้วนแต่เป็นการ์ตูนตั้มเป็นนักเขียน...เขียนการ์ตูน ใครบางคนอาจจะสรุปอย่างนั้น..........................................
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
สำรวจลงไปในกระเป๋าหรือย่ามของความฝัน พบสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ก้นย่ามคือการทำร้านกาแฟเล็กๆ ที่มีมุมหนังสือวางเอาไว้ให้คนจิบกาแฟละเมียดตัวอักษร
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
ผมไม่แน่ใจว่าจะวางคำว่า ‘ของ’ เอาไว้ตรงไหนดี ระหว่างคำว่าช้างกับวิวช้าง‘ของ’วิว หรือว่า วิว‘ของ’ช้าง กันแน่...แม้ไม่แน่ใจแต่ผมรู้ดีว่าวิวชอบช้าง (ที่ไม่แน่ใจคือช้างจะชอบวิวด้วยหรือไม่) และเขียนรูปช้างมานานแล้วช้างที่เกิดจากปลายพู่กันและปลายนิ้วของวิวที่ถูกเกลี่ยกลบถมทับวาดเส้นและลากสีจนเกิดเป็นภาพและเรื่องราวที่เกี่ยวพันกับช้างนั้น ถ้าหากว่ามีใครเคยนับช้างของวิวคงเป็นช้างแห่งสีสันโขลงใหญ่นับไม่ถ้วนเลยทีเดียววิวเขียนรูปช้างแค่ให้รู้หรือดูออกว่าเป็นช้าง แม้จะมีงวง มีหาง มีตา แต่รูปร่างก็อ้วนป้อม ซ้ำสีสันตัวช้างก็แตกต่างออกไปจากช้างที่เหมือนจริง ช้างของวิวจึงไม่เหมือนและไม่ใช่ช้างจริงๆ…
อิทธิฤทธิ์ ประคำทอง
ฉากแรก เธอเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวย มีแววตาเป็นประกาย ด้วยอิริยาบถที่สบายๆ และการพูดคุยที่ดูเป็นธรรมชาติ เราได้เห็นว่าเธอกำลังเตรียมเครื่องดื่มอะไรสักอย่างที่มีสีเขียวเข้ม โดยมีชายอีกคนหนึ่งคอยจดจ้องดูสิ่งที่เธอทำ พร้อมกับถามว่าเธอใส่อะไรลงไปในเครื่องปั่นเพื่อทำเครื่องดื่มชนิดนี้บ้าง... “ฉันก็เอาผักที่มีในตู้เย็นทุกอย่างใส่เข้าไป...คะน้า แตงกวา...ผักทุกอย่างที่มีสีเขียว แล้วก็ดื่มมัน” เธอว่า เสร็จแล้วเธอก็บรรจงเทเครื่องดื่มที่ทำอยู่ลงในแก้วที่มีก้านทรงสวย แล้วยื่นให้กับชายคนนั้น ตอนนี้เครื่องดื่มที่เธอทำแลดูเป็นเครื่องดื่มสำหรับวาระพิเศษ มิใช่น้ำผักปั่นที่เธอทำดื่มเองอยู่เป็นประจำ “…