Skip to main content

หลบเรื่องร้อนทางการเมือง ที่ทำให้หัวใจรุ่มร้อน สับสนอลหม่าน วันนี้เลยเปลือยหัวใจ แบบไร้สี เขียนเรื่องความรักของเพื่อนนักข่าวดีกว่า เป็นความรักข้ามพรมแดนและข้ามศาสนาในดินแดนสวรรค์ "บาหลี" อินโดนีเซีย 

หนุ่มน้อยรูปหล่อชื่ออันตอน เป็นหนุ่มชาวจาวา เกิดที่เมืองยอกยาการ์ตา แต่ไปทำงานข่าวไกลถึงบาหลี เพราะหลงใหลในเสน่ห์ของบาหลีหลังจากจบการศึกษาทางนิเทศศาสตร์จากมหาวิทยาลัย เรียกว่าเป็นนักข่าวท้องถิ่นคนหนึ่งในบาหลี ทำงานส่งข่าวให้สำนักข่าวในจาการ์ตาด้วย แล้วก็ทำงานให้กับ AJI (อาจิ) หรือ the Alliance of Independent Journalist สาขาบาหลี เป็นสมาคมนักข่าวที่รวมตัวกันทำงานเพื่อข่าวทางเลือกเกิดขึ้นเมื่อครั้งสมัยต่อต้านเผด็จการซูฮาร์โต เป็นนัยว่าอาจิเป็นกลุ่มนักข่าวที่นิยมประชาธิปไตย ต่อต้านการเป็นนักข่าวรับใช้เผด็จการซูฮาร์โตด้วย ที่สาขาบาหลีทำงานดำรงความคิดหลักนี้ ถือเสรีภาพการแสดงออกของสื่อเป็นอุดมการณ์หลัก และเอื้อพื้นที่ให้กับกลุ่มคนด้อยโอกาส ทั้งยังต่อต้านอำนาจรัฐชาติและรัฐท้องถิ่นหากนำมาใช้ข่มเหงประชาชน ฉะนั้นอาจิสาขาบาหลีจึงมีเพื่อนพันธมิตรเป็นกลุ่มคนหลากหลายทำงานร่วมกันทั้งนักข่าว นักวิชาการ เอ็นจีโอ ศิลปิน นักเขียน ฯลฯ ภาพด้านบนเป็นสำนักงานของอาจิ ห้องเล็กๆ แต่เน้นคุณภาพ  

สาวน้อยหน้าใสในภาพเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในบาหลี ปัจจุบันเธอคงจบการศึกษาระดับปริญญาตรีเรียบร้อยแล้ว เธอเป็นชาวบาหลีโดยกำเนิด พ่อแม่มีอาชีพค้าขาย เธอเป็นหญิงสาวที่ฉลาดสดใส สนใจการเมือง และทำงานด้านเอดส์ควบคู่ไปกับการเรียน จึงเข้าคู่กับหนุ่มนักข่าวของเราเป็นอย่างดี พวกเขามีความเข้าอกเข้าใจกันและกัน ฐานะของหญิงสาวไม่อยู่ในระดับร่ำรวย แต่ก็ไม่ยากจนข้นแค้น มีความพร้อมทุกอย่างทั้งบ้าน ที่ดินและอาชีพของพ่อแม่ แต่เธอคบหนุ่มน้อยนักข่าวคนนี้ที่พลัดบ้านเมืองมาไกลหลายพันกิโล ข้ามเกาะ ข้ามน้ำ ข้ามทะเล นั่งเครื่องบินจากเกาะจาวามาบาหลีเกือบสองชั่วโมง เป็นการคบกันอย่างจริงใจ หนุ่มเช่าบ้านเดือนละไม่กี่พันรูเปีย มีมอเตอร์ไซต์เป็นพาหนะคู่กาย ทำงานข่าวอย่างแข็งขัน ขยันมากขึ้นเมื่อมีสาวสวยคู่ใจ เพราะรับจ้างเป็น correspondent ให้กับสำนักข่าวในออสเตรเลียด้วย ออสเตรเลียกับบาหลีอยู่ไม่ห่างกันมากใกล้กว่าจาการ์ตาเสียอีก


จอดรถได้ทุกเมื่อ หากมีโทรศัพท์จากสำนักข่าวออสเตรเลียโทรมาเอาข่าว
 

การทำงานหนักเพื่ออนาคตจึงเป็นเรื่องที่หนุ่มอันตอนตระหนักอยู่ตลอดเวลา พวกเขาวางอนาคตไว้ว่าจะใช้ชีวิตร่วมกัน หญิงสาวนับถือศาสนาฮินดู ชายหนุ่มเป็นมุสลิม แต่ศาสนาไม่เป็นอุปสรรคต่อหัวใจของทั้งคู่ แต่อุปสรรคสำคัญที่ทั้งคู่ต้องผ่านให้ได้ คือ ครอบครัว ครอบครัวฝ่ายชายย่อมต้องการสะใภ้มุสลิม ส่วนฝ่ายหญิงคงต้องกลั่นกรองความมั่นคงด้านอาชีพและฐานะของชายหนุ่มอย่างเข้มข้นเช่นกัน  

พวกเขามีจิตใจประเสริฐ และมีความคิดทันโลกไม่ตกยุค เข้าใจเพื่อนมนุษย์ ช่วยเหลือผู้เขียนทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเป็นอย่างดี จิตใจที่ดีงาม ความเป็นห่วงกันและกัน ของคนทั้งคู่คงช่วยผ่านอุปสรรคทั้งมวลไปได้ ขอพระเจ้าของทั้งสองศาสนาอำนวยพรให้พวกเขา  

ความรักเป็นเรื่องจิตและวิญญาณที่เชื่อมสัมพันธ์ของคนคู่ หาใช่ปัจจัยภายนอกอื่นใดเป็นตัวกำหนดไม่ ถึงแม้จะไม่สมหวัง ความรักไม่หวนกลับ จงคิดเสมอว่าสุขใจที่ได้รัก มีบุญที่ได้เจอ สวรรค์ส่งให้เค้ามาเป็นที่รักได้ในเวลาเพียงเท่านี้ ...อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนเชื่อมั่นว่า คู่นักข่าวและสาวนักกิจกรรมของเราโลกเป็นสีชมพูกันไปจนแก่เฒ่าแน่นอน 


ทั้งที่พบกันเพราะการฝากฝังจากเพื่อนที่จาการ์ตา ทั้งคู่เป็นเจ้าบ้านที่น่ารักสรรหาสถานที่ที่ดีเยี่ยม
สำหรับเพื่อนต่างถิ่น พามากินข้าวเย็นกันที่จิมบารัน (เคยโดนระเบิดปี 2005)

 

 

 

บล็อกของ กอแก้ว วงศ์พันธุ์

กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ป๊ะซานอล ผู้สื่อข่าวอาวุโสในแวดวงสื่ออินโดนีเซีย ผู้เอื้ออารีต่อลูกหลานร่วมอาชีพ แม้ไม่ใช่คนในภาษาและสัญชาติเดียวกัน แต่ก็ให้ความช่วยเหลือแนะนำแหล่งข้อมูลที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อผู้เขียน แถมยังเอ็นดูเลี้ยงดูปูเสื่อผู้เขียนและเอื้ออาทรไปถึงเพื่อนร่วมทุนของผู้เขียนด้วย แต่วันนี้แวดวงสื่ออินโดไม่มีท่านเสียแล้ว แต่ทุกคนก็ยังจำคุณูปการที่ท่านทำไว้ให้กับวงการสื่อ ในวันนั้น จากตัวเมืองมารัง ท่านนำเราไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งเพื่อดูงานวิทยุชุมชนของหมู่บ้าน เพราะหลัง 1998 ภาคประชาชนเติบโตและเคลื่อนไหวสูงในอินโดนีเซีย มีการจัดตั้งกลุ่มสื่อภาคประชาชนขึ้นทั่วภูมิภาค วิทยุชุมชนก็เป็นหนึ่งในนั้น…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ครั้งก่อนพูดถึง Tempo ซึ่งเป็นตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นว่า สังคมอินโดนีเซียเป็นสังคม แห่งการเรียนรู้ และลึกซึ้งทางด้านภูมิปัญญา ไม่ง่ายนักที่ในเมืองหลวงแห่งหนึ่งจะมีองค์กรสื่อที่สามารถสร้างสื่อกระแสหลัก และสื่อทางเลือก แสดงจุดยืนของตนเองมานานนับยี่สิบปี และคาดว่าจะเจริญก้าวหน้าต่อไปเรื่อยๆ ทั้งตัวองค์กรและตัวความคิด ไม่ใช่สื่อประเภท ม้าตีนต้น ที่เปิดตัวแบบผู้มีอุดมการณ์ทางความคิด ก้าวล้ำนำสังคม แต่เมื่อหนังสือพิมพ์เริ่มดัง หรือรายการดังติดลมบน ความคิดก็เบี่ยงเบนไปทางรักษาพื้นที่ทางเศรษฐกิจมากกว่า การรักษาจุดยืนทางความคิด ผิดกับสังคมอินโดนีเซียที่สื่อของพวกเขาแสดงจุดยืนอย่างมั่นคง…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ครั้งก่อนกล่าวถึง Tempo ซึ่งเป็นนิตยสารประเทืองปัญญาของสังคมอิเหนา ที่ชาวอิเหนา (ภาคประชาชนและปัญญาชน) ภาคภูมิใจยิ่งที่ในแวดวงสื่อสิ่งพิมพ์มี Tempo หากจะเปรียบว่าสังคมมะกันมี Time อิเหนาก็มี Tempo และ Tempo ไม่ใช่นิตยสารรายสัปดาห์ที่เอาข่าวของรายวันมายำ แล้วใส่ความคิดเห็นลงไปอีกหน่อยเพิ่มเหมือนสื่อสิ่งพิมพ์รายสัปดาห์โดยทั่วไปทำกันเท่านั้น แต่นักข่าวของ Tempo มีเวลาในการทำข่าว เจาะข่าวมากพอสมคาร และมีประเด็นข่าวเป็นตัวของตัวเอง เพราะฉะนั้นข่าวเจาะลึกของ Tempo จึงมีลักษณะเฉพาะตัว นอกจากประเด็นเชิงเผ็ดร้อนในเชิงการเมืองแล้ว Tempo ยังมีสารคดีเชิงวัฒนธรรม และบันเทิงในแง่มุมวรรณกรรม ดนตรี ภาพยนตร์…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ช่วงที่ผู้เขียนอยู่อินโดนีเซีย ต้องพึ่งข่าวสารและสมัครเป็นสมาชิกหนังสือพิมพ์และนิตยสารภาษาอังกฤษสองฉบับคือ the Jakarta Post และ Tempo เพื่อเข้าใจ (ผ่านสื่อ) ต่อสังคมอินโดนีเซียน ซึ่งช่วยได้ในภาพรวม ไม่ได้ทำให้ผู้เขียนตกกระแสสังคมอินโดนีเซียเกินไป  ผู้เขียนได้เคยเอ่ยถึงและนำคำสัมภาษณ์ผู้จัดการในเครือจาการ์ตา โพสต์ลงในคอลัมไปบ้างแล้ว ครั้งนี้จะขอเอ่ยถึงองค์กรสื่อหนึ่งที่ทรงอิทธิพลมากแห่งหนึ่งของอินโดนีเซีย และได้ชื่อว่าเป็นสื่อกระแสหลักแต่เป็นทางเลือกหนึ่งของภาคประชาชนแดนตากาล็อค Tempo (หรือหมายถึง Time) มีสองภาคภาษาคือ ภาคภาษาอินโดนีเซียและภาคภาษาอังกฤษ…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ประชาชนของเขาผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างยาวนานตั้งแต่ ในยุคอาณานิคมก็ถูกกดขี่จากอาณานิคม สเปน สหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่น เสร็จจากยุคอาณานิคมก็มาเจอยุคเผด็จการเบ็ดเสร็จภายใต้รัฐบาลของอดีตประธานาธิบดีเฟอร์ดินัน มาร์กอสผู้ล่วงลับ จากยุคเผด็จการดันมาเจอยุคประชาธิปไตยลวงและการคอรัปชั่นอย่างหนักหน่วงในรัฐบาลของอดีตประธานาธิบดีโจเซฟ เอสตราดา และเพิ่งจะมีเหตุการณ์ประท้วงไปหมาดๆ เพื่อขับไล่ประธานาธิบดีอาร์โรโย ที่แปดเปื้อนด้วยการคอรัปชั่น ประชาชนชาวฟิลิปปินส์จึงมีประวัติศาสตร์การต่อสู้กับอำนาจที่ไม่เป็นธรรมมาโดยตลอด…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
    ยังคิดถึงแฟนคอลัมน์อยู่เสมอนะคะ และที่หายด้วยภารกิจบางอย่างและกำลังเตรียมหาข้อมูลใหม่ๆ เกี่ยวกับแดนอิเหนาและตากาล็อคมาฝากผู้อ่านอยู่นะคะ อย่าเพิ่งลืมกันไปก่อน ช่วยให้กำลังใจด้วยนะคะ แต่สัปดาห์นี้ก็ยังไม่มีเรื่องของอิเหนาและตากาล็อคมาให้อ่านนะคะ เพราะเห็นว่าสถานการณ์ข้าวยากหมากแพงกำลังวิกฤตในโลกเรา มีหลายประเทศที่ประสบปัญหาข้าวขึ้นราคาและขาดแคลนข้าว อย่างเร็วๆ นี้ฟิลิปปินส์แดนตากาล็อคก็มีข้าวว่า รัฐบาลต้องหาข้าวราคาถูกให้กับคนยากจนในประเทศ ซึ่งเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่นักหากสื่อไม่เอามาพูดก็จะไม่มีใครทราบว่า ความจริงแล้วที่ฟิลิปปินส์ในพื้นที่ที่ห่างไกล…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
ภาพจากประชาไทภาพจากวิกิพีเดีย คนสองคนจากต่างดินแดน แต่ “หัวใจ” คล้ายคลึงกัน ยึดมั่นในอุดมการณ์ สร้างความยุติธรรมแก่สังคม ต่อสู้เพื่อคนจนและผู้ด้อยโอกาส ต่อสู้เพื่อสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ นึกถึงคนจนและความยุติธรรมอันดับแรก ห่วงใยและคำนึงถึงตนเองเป็นสิ่งสุดท้ายที่กระทำ มด/ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์เกิด     2498บ้านเกิด  กรุงเทพฯการศึกษา รัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ครอบครัวเกิดในครอบครัวคนจีนชนชั้นกลางที่ค่อนข้างมีฐานะ แต่เป็นลูกที่แตกต่าง มีวิญญาณขบถตั้งแต่ศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย เข้าร่วมต่อสู้เพื่อประชาชนในยุค 14 ตุลา ตั้งแต่ยังเป็นนักเรียนมัธยม…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
มีโอกาสต้อนรับเพื่อนชาวอินโดนีเซียที่มาเยือนเมืองไทยเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา  หลังจากที่เธอเสร็จสิ้นภารกิจการงานในกรุงเทพมหานคร ที่ได้รับมอบหมายจากที่ทำงานแล้ว เธอก็บินตรงไปยังภูเก็ต และแวะเยี่ยมเยือนผู้เขียนที่พังงา ขอเรียกเธอสั้นๆ ว่า ทีน่า เธอเป็นลูกครึ่งจีน-อินโดนีเซีย ทำงานเป็นเลขานุการ  ที่สถานทูตสหรัฐอเมริกา ประจำอินโดนีเซีย แม้ร่างกายจะไม่สมบูรณ์แต่เธอก็ได้รับโอกาส ให้ทำงานในตำแหน่งหน้าที่สำคัญของสถานทูต เธอแสดงให้เห็นว่า ร่างกายไม่ใช่อุปสรรคของการทำงานและขาดความคล่องตัวแต่อย่างใด ตลอดเวลาสิบกว่าปีในการทำงาน เธอได้รับมอบหมายให้ไปดูงานต่างแดนหลายประเทศ เช่น อียิปต์…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
เพื่อนสาวชาวมาเลย์ชื่นชมและคลั่งไคล้ในตัวกวีผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศอินโดนีเซีย เป็นฮีโร่ของเธอเลยทีเดียว ถึงกับนำชื่อของเขาไปตั้งเป็นชื่อลูกชายคนโต ผู้เขียนคาดเดาว่า กวีผู้นี้คงมีอิทธิพลทางด้านวิถีชีวิตที่อิสระเสรี ผู้เชื่อในสัญชาตญาณดิบของมนุษย์ ที่ใฝ่หาเสรีภาพ และคงมีอิทธิพลครอบงำเพื่อนสาวไม่น้อย เพราะเธอแม้จะเป็นมุสลิม แต่แหกกฎหลายอย่างที่หญิงชาวมุสลิมถูกกำหนดให้กระทำ แม้กระทั่งเรื่องหัวใจ ที่เธอปล่อยให้มันอิสระเสรีอย่างที่มนุษย์คนหนึ่งอยากจะเป็นกวีผู้ยิ่งใหญ่คนนี้คือ Chairil Anwar เขาถูกจำกัดความว่าเป็นกวีที่ใช้คำได้สวยงาม แต่ทว่ามีอิทธิพลอย่างรุนแรงกับผู้อ่าน…
กอแก้ว วงศ์พันธุ์
หายไปหลายอาทิตย์เพราะอาการเจ็บไข้และติดพันภารกิจการงาน กลับมาไม่นาน ได้ทราบข่าวจากเพื่อนสื่อชาวอินโดนีเซียว่า ผู้อาวุโสนักต่อสู้เพื่อสื่อเสรีและวิทยุชุมชนคนสำคัญคนหนึ่งของอินโดนีเซีย เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ซึ่งผู้เขียนไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะไปเร็วด้วยโรคร้าย แม้ว่าอายุอานามของท่านจะ 70 กว่าๆ แล้ว แต่สมองของท่านเฉียบยังคมดีอยู่ ร่างกายแข็งแรง ปราดเปรียวเคลื่อนไหวคล่องตัวไม่เหมือนคนอายุ 70 ทั่วไป ทั้งยังท่วงท่าสง่างาม หลังไม่ค้อม เดินเหินคล่องแคล่ว สำคัญคือ ท่านลดอายุด้วยเสื้อผ้าที่สวมใส่ ขนาดวัยรุ่นยังอาย เพราะอินเทรนด์ ตลอดเวลา ผมและหนวดขาว ไม่ทำให้รู้สึกว่าท่านอายุเกิน 70 แล้ว…