<p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2"><strong>บ้านบรรทัดห้าเส้น</strong></font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2"><strong>...</strong></font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2"><strong>และอื่นๆ</strong></font></font></font></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">จริงๆ มันก็ยังเป็น &ldquo;บ้านบรรทัดห้าเส้น&rdquo; &ndash; คอลัมน์เพลงที่ไม่ค่อยจะอัพเดทเหมือนเดิมนั่นแหละครับ &#61514;</font></font></font></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">แต่ที่เติมสร้อยคำว่า &ldquo;</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">...</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">และอื่นๆ&rdquo; มาเนี่ย ก็เพราะว่าในช่วงที่ผ่านมา ผมเคยแอบเขียนคอลัมน์ต่างๆ ในประชาไทอยู่บ้าง ทั้งเรื่องหนัง</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">, </font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">หนังสือ เรื่อยไปจนถึงเรื่องที่ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับประชาไทเลย อย่างเรื่องมวยปล้ำเป็นต้น </font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">(</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">ซึ่งการส่งเรื่องแบบนี้มานั้น ค่อนข้างวัดใจพี่ซัง &ndash; ผู้ดูแลคอลัมน์คนสวยอยู่พอสมควร ซึ่งพี่แกก็ใจถึงพอจะเอาลงอีก</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">...</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">ขอบคุณครับพี่ </font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">;-) )</font></font></font></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมก็ขอถือโอกาสเสียเลย ที่จะควบรวมนามปากกา &ldquo;ยี่สิบสี่เศษหนึ่งส่วนหก&rdquo; และ &ldquo;รองเท้าผ้าใบเบอร์เก้าครึ่ง&rdquo; ที่ผมเคยใช้ในบทความต่างๆ มาอยู่ในนามของ &ldquo;เด็กใหม่ในเมือง&rdquo; เสียเลย</font></font></font></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">ดังนั้น ต่อไปใน &ldquo;บ้านบรรทัดห้าเส้น</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">...</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">และอื่นๆ&rdquo; ก็จะยังมีเรื่องเพลงให้อ่านเป็นส่วนใหญ่เหมือนเดิม แต่ในบางครั้ง ผมจะขอแซมเอาเรื่องบันเทิงสัพเพเหระแขนงอื่นๆ เอาไว้แก้เลี่ยนด้วย</font></font></font></p> <p style="margin-bottom: 0cm"><br /> </p> <p style="margin-bottom: 0cm"><font color="#800000"><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">เผื่อว่าบางครั้งที่ผมเขียนเรื่องเพลงไม่ออก จะได้ใช้ชื่อคอลัมน์เป็น &ldquo;ทางหนีไฟ&rdquo; สำหรับตัวเองด้วย</font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">... </font></font><font face="Tahoma, sans-serif"><font size="2">อะแฮ่มๆ</font></font></font></p> <a href="file:///D:/%E0%B8%8B%E0%B8%B1%E0%B8%87/27_5/%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B9%89%E0%B8%99/%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%89%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%9A%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%83%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%94%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%91%E0%B9%80%E0%B8%98%E2%80%9D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8B%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%89%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%92%E0%B9%80%E0%B8%99%E2%82%AC%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8A%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%89%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99...%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%81%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%85%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%90%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%8D%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%97%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%88%E0%B9%80%E0%B8%98%C2%99%E0%B9%80%E0%B8%99%C2%86.doc"></a><p><strong><br /> &quot;เด็กใหม่ในเมือง&quot;</strong> <br />เป็นนามปากกาของชายไทยเชื้อสายจีน ที่มีคนบอกว่าเขาหน้าเหมือนแซมไวส์ แกมจี (เพื่อน ฮอบบิตของโฟรโด้ในหนัง Lord of the Ring) บางคนบอกว่าเขาหน้าเหมือนแจ็ค แบล็ค (พระเอกหนังเรื่อง School of Rock) แต่เขายืนยันว่าเขาเป็นผู้ชายตัวอ้วนที่จัดว่าหน้าตาดี ถ้าเทียบกับผู้ชายตัวอ้วนคนอื่นๆ <br /><br />ตอนเด็กๆ เคยฝันอยากเป็นดีเจ แต่ต่อมาเขาค้นพบว่าคนอ่านตัวหนังสือของเขารู้เรื่องมากกว่าฟังเขาพูด จึงเบนเข็มเข้าสู่อาชีพนักเขียนอิสระ (อิสระมาก...จนน่าใจหาย) แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่ทิ้งความฝันวัยเด็ก โดยการเขียนเรื่องดนตรีในเว็บไซต์แห่งนี้นะแหละ </p><p>&nbsp;</p>