ตั้งแต่เขียนคอลัมน์ “บ้านบรรทัดห้าเส้น” แบบขาดๆ หายๆ มาได้หลายปีนั้น มีบทความแบบหนึ่งที่ผมพยายามเขียนมามากครั้ง...แล้วก็เขียนไม่ค่อยได้สักที
บทความประเภทที่ว่าก็คือรายงานคอนเสิร์ตนั่นเอง
ด้วยความที่ผมมักหาเรื่องไปดูคอนเสิร์ตทั้งฟรี และไม่ฟรีอยู่เสมอๆ นัยว่าเพื่อเป็นการหาประสบการณ์ทางดนตรี เพื่อเพิ่มพูนความรู้เรื่องดนตรีไปด้วย (...ข้ออ้างดังกล่าวฟังดูสวยหรูนะครับ แต่มันเป็นเหตุผลที่ผมจะเก็บเอาไว้อธิบายให้แฟนตัวเองเข้าใจ เวลาที่เธอบ่นถึงราคาบัตรคอนเสิร์ตที่ผมจ่ายไปในแต่ละเดือน)
พอได้ดูคอนเสิร์ตแต่ละครั้ง แล้วได้เจออะไรดีๆ ก็อยากจะเอามาเล่าให้ท่านผู้อ่านฟัง แต่พอจะเริ่มต้นเขียน อาการขี้เกียจผสมกับการไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี... ซึ่งกว่าจะแก้ปัญหาพรรค์นี้ไปได้ คอนเสิร์ตนั้นก็ผ่านไปเนิ่นนานจนมันไม่น่าสนใจแล้ว
นี่เป็นอีกครั้งหนึ่งของความพยายาม ที่ถ้าคุณได้อ่านบทความชิ้นนี้ ก็หมายความว่าผมประสบความสำเร็จในการเขียนรายงานคอนเสิร์ตเสียที
คอนเสิร์ตที่ผมจะมาเล่าให้คุณฟังก็คือคอนเสิร์ต “เพลงแบบประภาส” นั่นเองครับ
ถ้าพูดกันถึงนักแต่งเพลงที่มีฝีมือระดับต้นๆ ของไทย ชื่อของพี่จิก - ประภาส ชลศรานนท์คงเป็นชื่อแรกๆ ที่หลายคนคิดถึง ด้วยลีลาการเขียนเพลงที่มีมุมให้คิด ผ่านเนื้อเพลงที่ดูเหมือนจะง่ายๆ ก็ถ้าขบเนื้อเพลงสักนิดจะรู้ว่าคนเขียนไม่ได้คิดเพลงแบบนี้ขึ้นมาง่ายๆ เลย และในขณะที่เขาสามารถแต่งเพลงเนื้อหาชวนคิดอย่างเพลงส่วนใหญ่ของเฉลียง แต่เขาก็สามารถแต่งเพลงโจ๊ะๆ แบบงานของสามโทน หรือเพลงจิ๊กโก๋อกหักอย่าง “ฟั่นเฟือน” ของพี่อ๊อฟ – พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจงได้ดีเสียอีก
การรวมเพลงของพี่จิกมาอยู่บนเวทีเดียวกัน โดยได้นักร้องเสียงดีๆ อย่างคุณเจนนิเฟอร์ คิ้ม, พี่ป้าง – นครินทร์ กิ่งศักดิ์, วง DooBaDoo (ถ้าจำไม่ผิด คุณโอ๋ – เจษฎา สุขทรามร รับหน้าที่เป็น Music Director ของคอนเสิร์ตครั้งนี้ด้วย), คุณปาน – ธนพร แวกประยูร และคุณบี – พีระพัฒน์ เถรว่อง (ที่เรารู้จักในนามของบี เครสเซนโด้นั่นแหละ) รวมถึงวงดนตรีคู่บุญอย่างสามโทน และเฉลียง (แม้จะไม่ครบวงเหมือนคราวคอนเสิร์ต “เหตุเกิดที่เฉลียง” เมื่อปีที่แล้ว แต่ก็พอคลายความคิดถึงกันได้) ซึ่งนักร้องทุกคนก็ทำหน้าที่ได้ดีตามมาตรฐาน
แต่ที่ค่อนข้างสร้างความประหลาดใจกับผม คือคุณปานครับ
เพราะโดยปกติเวลาฟังคุณปานร้องเพลงของเธอเอง ผมจะสัมผัสถึงรังสีอำมหิตออกมาจากเพลงของเธอเลย (ฮา...) อาจจะเป็นเพราะเนื้อหาเพลงของคุณปานเธอค่อนข้างเชือดเฉือนผู้ชายไม่น้อย (บางอารมณ์ผมเรียกเพลงของคุณปานเป็นเพลงประเภท “บู๊ล้างผลาญ” ซะงั้น) แต่พอได้ฟังเธอร้องเพลง “พี่ชายที่แสนดี” แล้วก็พบว่าเธอร้องเพลงนี้ได้หวานและอบอุ่น จนลืมภาพเธอกับเพลงบู๊ๆ ไปชั่วขณะ พร้อมๆ กับที่ผมนึกในใจว่า “ทำไมปานไม่ร้องแบบนี้ตั้งนานแล้วว้า...”
และที่น่าจดจำมากๆ เช่นกัน คือแขกรับเชิญที่ไม่ได้มีรายชื่ออยู่ในโปสเตอร์ อย่างเช่นคุณเพลิน พรหมแดนที่เอาเพลง “อยากมีหมอน” ของเฉลียงมาทำเป็นสไตล์เพลงพูดที่คุณอาเพลินถนัด/ ซึ่งก็เรียกเสียงเฮจากแฟนเพลงได้ไม่น้อย หรือคุณอธิศรี สงเคราะห์ เจ้าของเสียงร้องเพลง “แก้วกัลยา” ที่เราคงได้ยินกันบ่อยๆ ในห้วงยามของการถวายอาลัยแด่สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา ก็มาในเพลง “ต้นชบากับคนตาบอด” ที่เสียงของเธอทำให้เราเชื่อว่าเธอเห็นความงามของต้นชบาต้นนั้นจริงๆ...แม้เธอจะไม่เห็นด้วยสายตาก็ตาม
แต่ที่ผมชอบที่สุด คือการตีความ “นิทานหิ่งห้อย” เป็นนิทานประกอบการบรรเลงเพลงโดยวงออร์เคสตราขนาดย่อมๆ ประกอบการเล่าโดยคุณบ๊อบบี้ – นิมิตร ลักษมีพงษ์ (ตัวนิทานแต่งโดยคุณบัวไร – หนึ่งในลูกศิษย์สำนักศิษย์สะดือของคุณประภาส) ที่แม้จะยังขาดๆ เกินๆ อยู่นิดหน่อย แต่ผมคิดว่านี่คือการสร้างสรรค์ “นิทานหิ่งห้อย” ที่ไปไกลที่สุดแล้ว
โดยรวม นี่คือคอนเสิร์ตหนี่งที่อิ่มใจมากๆ ทั้งในด้านของดนตรีที่เรียบเรียงอย่างประณีต นักร้องทุกคนทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยม (รวมทั้งมุขเสี่ยงๆ ของสามโทนและเฉลียง ที่สะใจพระเดชพระคุณ แต่ไม่รู้ว่าผู้ชมระดับรัฐมนตรีที่ดูรอบเดียวกับผม แกจะสนุกด้วยหรือเปล่า :-P) แม้จะมีข้อติหนักๆ ตรงที่ประตูเวทีการแสดงเปิดเลทจากเวลาแสดงในบัตรไปพอสมควร...ถ้าเวิร์กพอยต์จะจัดคอนเสิร์ตอีกครั้ง คงต้องทำการบ้านเรื่องการจัดระเบียบหน้างานให้ดีกว่านี้ละครับ... ดีเกือบหมดแล้ว ขาดเรื่องนี้เท่านั้นเองแหละ
*******************************
...จริงๆ ผมตั้งใจจะจบบทความแค่นี้แหละครับ แต่พอกลับมาอ่านดู แล้วพบว่ามันเป็นบทความที่ห้วนเป็นบ้า ผมเลยพยายามหาข้อคิดคำคมเท่ห์ๆ ปิดท้ายบทความ แต่มันดูแล้วไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่ ซ้ำมันจะดูเสร่อเกินงามไปนิด
เอาว่าสรุปง่ายๆ ว่า... “ในที่สุด ผมก็เขียนบทความรีวิวคอนเสิร์ตสำเร็จได้เสียที”
จบแบบนี้เลยละกันครับ :-P
ก่อนจะจบบทความคราวนี้ มีคอนเสิร์ตน่าสนใจ ในบัตรราคาถูก (โคตร) มาแนะนำกันครับ
คอนเสิร์ตที่ว่าคืองาน “เทศกาลดนตรีออดิชั่นโคตรอินดี้” ที่จัดโดยกลุ่มดนตรี “โคตรอินดี้” – กลุ่มดนตรีอิสระจัดคอนเสิร์ตมาแล้วหลายครั้ง (ผลงานครั้งล่าสุดของกลุ่มนี้คือเทศกาลอัลเทอร์เนทีฟไทย ที่ได้ใจคนดูสุดๆ แต่รู้สึกว่าคนจัดจะได้หนี้ก้อนเบ้อเริ่มสุดๆ ไปเช่นกัน - -“) มาในคราวนี้จะมีคอนเสิร์ตที่เขาบอกว่าจะเป็นงานที่รวบรวมวงอินดี้มากที่สุดในไทย
ซึ่งก็คงจริงครับ เพราะงานนี้มีวงดนตรีเข้าร่วมถึง 150 วง ! ซึ่งก็มีตั้งแต่วงรุ่นใหม่ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในแวดวงอินดี้ – อันเดอกราวน์ อย่าง Tabasco (วงนี้เล่นเพลงร็อกที่ผสมจังหวะของ Disco...มันส์ครับ), Abuse The Youth (วงนี้มีคุณจุ – มือกลองที่เคยร่วมงานกับ Flure ในทัวร์คอนเสิร์ตในช่วงนึงเป็นสมาชิกอยู่แล้ว), Over Me (วงนี้เพิ่งได้รางวัลจากการประกวดดนตรีของนิตยสาร Music Express), Super Dr. K Fucking AV Idol All Stars ไปจนถึงวงชื่อประหลาดๆ ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน อย่าง เสียงจากความมืด, รถไฟเหาะ, ไข่ดาวหมูสับ ฯลฯ โดยมี Teddy Ska Band – วงเร็กเก้ – สกาฝีมือดีเป็นแขกรับเชิญครับ
งานนี้จะจัดขึ้นในวันเสาร์ที่ 9 สิงหาคม นี้ ที่สนามม้านางเลิ้ง (พอผมได้ยินสถานที่ปั๊บ ผมคิดถึงบรรยากาศที่ทั้งมันส์ ทั้งโกลาหลของงาน Fat Festival ครั้งที่ 4 ขึ้นมาเลยแฮะ) ตั้งแต่เวลา 11.00 น. เรื่อยไปจนถึงเที่ยงคืนบัตรราคา 99 บาท เท่านั้น ซื้อได้ที่หน้างานครับ