แม้ว่าช่วงนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นช่วงตกต่ำของวงการดนตรีไทย ด้วยยอดขายของซีดีที่นับวันจะต่ำเตี้ยติดดินลงทุกที แต่ถ้าเรามองกันถึงเนื้องาน ในช่วงสี่เดือนแรกของปีนี้มีงานที่น่าสนใจออกมาหลายชิ้น ไม่ว่าจะเป็นงานของภูมิจิตที่ผมพูดไปถึงเมื่อคราวที่แล้ว, โปรเจ็กต์โฟล์คของคุณมาโนช พุฒตาลที่เริ่มต้นด้วยซิงเกิ้ล “อยู่อยุธยา” (ทั้งนี้ไม่นับรวมถึงงานที่ผมสนใจด้วยความลำเอียงล้วนๆ อย่างอัลบั้มใหม่ของโฟร์ – มด... แหม ก็น้องมดเขาน่ารักนี่ อิอิ...)
รวมถึงงานชิ้นนี้ที่ผมจะพูดถึงในครั้งนี้ด้วย
ผมกำลังจะพูดถึงอัลบั้ม “ต้นฉบับเสียงหวาน” ของ “สวีทนุช” ครับ
“สวีทนุช” คือนามแฝงของคุณวรนุช กนกากร อดีตนักร้องของช่อง 4 บางขุนพรหม, พรีเซ็นเตอร์สินค้าของอิตัลไทย, อดีตนักร้องโฟล์คซอง และในปัจจุบันเธอก็ยังคงทำหน้าที่เป็นนักร้องในวงดนตรีไทยของธนาคารออมสิน แต่ในครั้งนี้คือการออกอัลบั้มครั้งแรกของเธอ (ซึ่งทำให้บางคนแซวเล่นๆ ว่า เธอคือศิลปินหน้าใหม่ที่มีอายุมากที่สุดในวงการเพลงไทยในขณะนี้) ในขณะที่โปรดิวเซอร์ของอัลบั้มนี้คือคุณบรรณ สุวรรณโณชิน ศิลปินมากฝีมือที่มาพร้อมกับนักดนตรีฝีมือดีอย่างเช่นคุณโก้ – เศกพล อุ่นสำราญ ที่คราวนี้ไม่ได้มาเป็น Mr. Sax Man แต่หันมาจับคลาริเนตแทน, คุณสุวรรณ มโนษร – มือไวโอลินฝีมือดีระดับต้นๆ ของประเทศ และนักดนตรีฝีมือดีอีกมากมาย
อัลบั้มนี้เปิดด้วยเพลง “รักยุค Hi-Tech” ที่เรียกความสนใจได้ในแว่บแรกที่ได้ยิน ด้วยลีลาดนตรีที่พาให้เรานึกถึงยุคที่เวทีลีลาศสวนอัมพรและอาคารลุมพินีสถานยังเป็นสถานที่สุด Hip สำหรับนักเต้นเท้าไฟ แต่ในส่วนของเนื้อร้อง กลับเป็นแบบนี้
บนโลก Hi-Tech ทุกอย่างเล็กลง
แต่รักฉันคงยิ่งใหญ่เหมือนเดิม
อยากมี Hard Disk ลง Program เสริม เพิ่ม RAM
พร้อมแจ่มด้วยภาพของเธอที่ Desktop
หรือ
ส่ง SMS พิมพ์คำข้อความ
แนบคำนิยามที่สุดซึ้ง
เปิด Winamp ไว้ด้วยเพลงคิดถึง
อยากให้เธอซึ้ง กับความคิดถึง... ที่ฉันให้เธอ
ซึ่งเนื้อเพลงแบบนี้ดูจะเป็นของถนัดของคุณบรรณ ซึ่งเป็นคนลงมือแต่งเนื้อ – ทำนองเพลงนี้ (และทุกเพลงในอัลบั้ม) เพราะคุณบรรณถนัดในการเอาของที่ไม่น่าจะเป็นเนื้อเพลงมาทำให้เป็นเพลงได้ (ไม่ว่าจะเป็นชื่อนักฟุตบอลบราซิล, ชื่อสัตว์ เรื่อยไปจนถึงฉายาของทีมฟุตบอล รวมถึงถ้ามองย้อนไปในสมัยที่เขายังทำงานในชื่อ “มินต์กับแจ็ค” ในยุคอัลเทอร์ฯ รุ่งเรือง เขาก็เคยเอาชื่อเพลงของอัสนี –วสันต์ 50 กว่าเพลงมาต่อเป็นเพลงมาแล้ว) ซึ่งในคราวนี้ก็เอาบรรดาศัพท์เทคโนโลยีทั้งปวงมาใส่ในเพลงลูกกรุงซะงั้น ซึ่งก็ทำได้สะดุดหู และเรียกแขกได้อยู่หมัด (ล่าสุดที่ผมกำลังเขียนบทความอยู่ตอนนี้ เพลงนี้ก็ขึ้นอันดับ 1 ของคลื่น Seed 97.5 และกำลังไต่อันดับสูงในชาร์ตของ Fat Radio อยู่ด้วย)
แต่ก็ใช่ว่าอัลบั้มนี้จะมีไม่เด็ดเพียงแค่เพลงเปิดหัวเท่านั้น เพราะเพลงอื่นๆ ก็มีความเด่นตรงที่นำเสน่ห์แบบเพลงลูกกรุงรุ่นเก่ามานำเสนอได้อย่างน่ารักน่าหยิก ไม่ว่าจะเป็นลูกหยอกน่ารักๆ ใน “คำหยาบ” หรือจะเป็นเพลงหวานระดับ 2,000 กิโลแคลอรี่อย่าง “หลงมนต์” ที่ได้พี่จุ้ย – ศุ บุญเลี้ยงมาให้เสียงนุ่มๆ ประกบ เรื่อยไปจนถึงเพลงอย่าง “แจกันดอกไม้” ที่ฟังแล้วอดคิดถึงบรรยากาศแบบเพลง “จุดไต้ตำตอ” ของสุนทราภรณ์ ไม่ได้ (เพลงนี้คุณบรรณลงมือร้องคู่ด้วยตัวเอง)
นี่เป็นอัลบั้มที่จะฟังเอาเพราะ ก็ได้แน่ๆ จะฟังลวดลายทางดนตรีก็ยังได้ สำหรับนักเลงเครื่องเสียง อัลบั้มนี้ก็บันทึกเสียงได้สะอาดและได้อารมณ์สดฉ่ำดีนัก และสำหรับนักเลงการเมือง ทั้งฝ่ายทักกี้นิยม, ลิ้มนิยม เรื่อยไปจนถึงไม่นิยมมันทั้งคู่... อัลบั้มนี้เหมาะสำหรับฟังดับอาการท้องเฟ้อเรอเหม็นเปรี้ยว และอาการเสพติดการเมืองขึ้นสมองได้ดีนักแล
ของเขาดีจริงๆ ครับ
ปล. ถ้าอยากพิสูจน์มากกว่าที่ผมพูด ลองเข้าไปฟังเพลงตัวอย่างได้ที่ http://www.you2play.com/sweetnuj/song/ ครับ