สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๗ " ปัจเจกปัจจุบัน "

แม้ไร้ความคิดเห็น ความอยู่เป็นลำเค็ญลี้

เพียงสื่อใสวจี จากใจต่อทอถึงกัน ฯ

สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๗ นี้ ได้คัดจากรวมบทกวีเล่มสายรุ้ง รุ่งเยือน โดยเลือกชื่อบทว่า

" ปัจเจกปัจจุบัน "

ปัจเจกปัจจุบัน

๏ ปัจจุบันปัจเจกชั้น ชนเหวย

งกเงี่ยนงกงมเงย งอกแง้ม

ง้างถามตอบเฉลย เองหมด

เงินทดแทนกายแย้ม เยี่ยมหน้าแลเหลียว

๏ เหลียวแลความคิดครั้น คลุมหัว

ต่างหวั่นหวัวร่ากลัว ร่ำไห้

เปรยช้ำ, ชื่น – หม่นมัว ยืดหยุ่น ใดฤๅ

ฤๅ มุ่นหมกมากไส้ สืบสร้างหทัยถึง

๏ ถึงต่างเหมือนต่างบ้าง บางที

ถึงต่างเหมือนวจี ว่าด้วย

ถึงตามต่อวลี วัฏฏะ

วัฏฏสงสารม้วย เทียบเท้าความเหลือ ฯ

๏ เหนือความคิดเที่ยงแท้ เทียมทน

เหลือเหตุนัยแห่งหน หอบร้าง

ด้วยสรรสืบสะดวกผล ฝากรับ ไว้นา

ยุคสรรพ ฤา สล้าง เก่าช้ำใหม่ฉาย...?

๏เงาความหมายหอบครั้ง คำนวณ

ต่างตื่นถามตามตรวน ตรวจต้น

ต่อข้อต่อกระบวน ความแปลก

แต่แยกยกคุณค้น - ค่าครั้นคราฝัน...

๏ ปัจจุบันปัจเจกปั้น น้ำลาย ฤาพ่อ

เหมือนต่างสาระสาย สุดแก้

ต่างคุณค่ามากมาย หมกมุ่น แม่นา

ตามรุ่นอายอิ่มแปล้ พอกหน้าพรางผัน.

.......................................

กวี

บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์

สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๘ " ตุลาคม " จาก "ข้าวปั้น"

ณรงค์ยุทธ์

2010-09-18

วันคืนความรู้สึก แผ่วล้าลึกอันกีดกั้น เหมือนหมึกแห้งแล้งฝัน กว่าใจกลั่นเรียงร้อยเติม ฯ