แม้ไร้ความคิดเห็น ความอยู่เป็นลำเค็ญลี้
เพียงสื่อใสวจี จากใจต่อทอถึงกัน ฯ
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๗ นี้ ได้คัดจากรวมบทกวีเล่มสายรุ้ง รุ่งเยือน โดยเลือกชื่อบทว่า
" ปัจเจกปัจจุบัน "
ปัจเจกปัจจุบัน
๏ ปัจจุบันปัจเจกชั้น ชนเหวย
งกเงี่ยนงกงมเงย งอกแง้ม
ง้างถามตอบเฉลย เองหมด
เงินทดแทนกายแย้ม เยี่ยมหน้าแลเหลียว
๏ เหลียวแลความคิดครั้น คลุมหัว
ต่างหวั่นหวัวร่ากลัว ร่ำไห้
เปรยช้ำ, ชื่น – หม่นมัว ยืดหยุ่น ใดฤๅ
ฤๅ มุ่นหมกมากไส้ สืบสร้างหทัยถึง
๏ ถึงต่างเหมือนต่างบ้าง บางที
ถึงต่างเหมือนวจี ว่าด้วย
ถึงตามต่อวลี วัฏฏะ
วัฏฏสงสารม้วย เทียบเท้าความเหลือ ฯ
๏ เหนือความคิดเที่ยงแท้ เทียมทน
เหลือเหตุนัยแห่งหน หอบร้าง
ด้วยสรรสืบสะดวกผล ฝากรับ ไว้นา
ยุคสรรพ ฤา สล้าง เก่าช้ำใหม่ฉาย...?
๏เงาความหมายหอบครั้ง คำนวณ
ต่างตื่นถามตามตรวน ตรวจต้น
ต่อข้อต่อกระบวน ความแปลก
แต่แยกยกคุณค้น - ค่าครั้นคราฝัน...
๏ ปัจจุบันปัจเจกปั้น น้ำลาย ฤาพ่อ
เหมือนต่างสาระสาย สุดแก้
ต่างคุณค่ามากมาย หมกมุ่น แม่นา
ตามรุ่นอายอิ่มแปล้ พอกหน้าพรางผัน.
.......................................
บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์
ณรงค์ยุทธ์
วันคืน...
หยดน้ำค้างเยี่ยมเช้า ฉ่ำเยือน
ซึมแผ่วห้องหับเรือน ระลึกรื้น
ห้วงฝันตื่นแว่วเหมือน หยดหนึ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เสียงต่างต่างคั่งค้าง เลื่อนลอย
เช้าฉ่ำแล้งฝันรอย รื่นร้าง
เสียงแล้งฉ่ำย่ำคอย ร้
ณรงค์ยุทธ์
ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง อารมณ์
รับคลื่นผ่านคายขม คั่งค้าง
ลุกไหวแว่ววาวชม ขวัญชื่น
รับตื่นชักเช้าร้าง รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนต่อคลื่นคว้า พลังใจ
ถึงผ่านฟุ้งซ่านไหว เห่เร้น
สัมผัสเพื่อยองใย ฝันตื่น
ทุกฝั่งทางเลือกเฟ
ณรงค์ยุทธ์
เหมือนหนาวเทียมธาตุฟ้า เชือนเฉย
ณรงค์ยุทธ์
จนที่สุดทุกข์ล้ำ ไพศาล
หากเล่าฟ้าประทาน กว่าพื้น
ด้วยโหมรุกโรมราน แว่วดั่ง
ณรงค์ยุทธ์
ไม่รู้แรงกลั่นร้อย รอยสรรค์
จะหมดจากใจฉัน กี่ครั้ง
ให้ร้อยกลั่นจาบัลย์ สุดที่่
ณรงค์ยุทธ์
เพื่อพิสูจน์ค่าล้ำ ลางเทียม
จริงเท็จในอกเกรียม กว่ารู้
ณรงค์ยุทธ์
ความลับแห่งชีวิต
ฤๅ ลิขิตที่เผลอพล้ำ
ความล้าถอยรอยกรรม
ณรงค์ยุทธ์
แต่นี้และต่อไป จะไม่เรียกร้องร่ำเริ่ม
โหยไห้หรือหาเหิม เพียงรู้นึกรู้สึกทำ...