โลกชีวิตแย้มยื่น หยัดหลอม
ผิวผ่าวบางหนาวตรอม แต่งไว้
ที่พื้นที่ย่ำยอม ย้อมอยู่
โดยกล่อมใจโหยให้ ต่อท้าทวนสรรค์
ก่อนละอองความฉ่ำแล้งเลือนลาง คงมีบางห้วงอารมณ์ที่ร่ำหวนถึง...
ละอองฉ่ำแล้งเอย...ความฉ่ำแล้ง แรงใจที่ไหนเชื่อมเรา - ท่าน.. หนึ่งนาม "ข้าวปั้น" มีร้อยกรองกลั่นโดยเชยชิด เชิญพิศอ่านแล...
ฝนแรกลงแหลกริ้ว
...ตอนสายฝน พรูพราย สยายต้อง
เจ้าก็หมอง ก็หม่น จนสิ้นสาย
โอ้ซาบซึ้ง ซึ่งว่า น่าเสียดาย
แต่ชีวี ยังมิวาย ตายทั้งเป็น
...ตอนที่เจ้า ผลิดอก ระลอกไหว
เจ้าก็โอน เอนไล้ ลู่ลมเล่น
ยิ่งสายลม พรมพราย ร่ายระเนน
เจ้าก็เอน เลนลู่ ไปพรูพรม
...แม้นร้อนแดด แผดเผา ให้เร่าร้อน
ก็เหมือนผ่อน เหมือนเพลา ให้เงาร่ม
เหมือนจะโบก บินไหว ในสายลม
ผีเสื้อชม เล่นล้อ อยู่รอรี
...ยังรากยัง หยัดยืน ยังขื่นแค้น
ไม่มีใด ทดแทน มาแทนที่
เพียงอวยเอื้อ เกื้อโลก โบกไมตรี
ลมพัดวี ดอกไสว ไปผูกพัน
...ถึงต้องตา แต่มิมอง แล้วต้องจิต
จึงมิคิด มีใจ จะใฝ่ฝัน
มือแผ้วถาง สางสุย ลุยฟาดฟัน
รับโทษทัณฑ์ ฟายฟุ้ง ทุ่งหญ้าคา
...ตอนสายฝน หล่นปราย สยายต้อง
จึงหมองๆ หม่นๆ บนซังหญ้า
ไม่มีคำ พูดใด ไร้น้ำตา
อนิจจา ฝนแรก ลงแหลกริ้ว
...โอ้อกเอ๋ย ดอกฝัน พลันสลาย
ดอกฝนก็ โปรยปราย ลงละลิ่ว..
โดย "ข้าวปั้น"
บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์
ณรงค์ยุทธ์
วันคืน...
หยดน้ำค้างเยี่ยมเช้า ฉ่ำเยือน
ซึมแผ่วห้องหับเรือน ระลึกรื้น
ห้วงฝันตื่นแว่วเหมือน หยดหนึ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เสียงต่างต่างคั่งค้าง เลื่อนลอย
เช้าฉ่ำแล้งฝันรอย รื่นร้าง
เสียงแล้งฉ่ำย่ำคอย ร้
ณรงค์ยุทธ์
ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง อารมณ์
รับคลื่นผ่านคายขม คั่งค้าง
ลุกไหวแว่ววาวชม ขวัญชื่น
รับตื่นชักเช้าร้าง รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนต่อคลื่นคว้า พลังใจ
ถึงผ่านฟุ้งซ่านไหว เห่เร้น
สัมผัสเพื่อยองใย ฝันตื่น
ทุกฝั่งทางเลือกเฟ
ณรงค์ยุทธ์
เหมือนหนาวเทียมธาตุฟ้า เชือนเฉย
ณรงค์ยุทธ์
จนที่สุดทุกข์ล้ำ ไพศาล
หากเล่าฟ้าประทาน กว่าพื้น
ด้วยโหมรุกโรมราน แว่วดั่ง
ณรงค์ยุทธ์
ไม่รู้แรงกลั่นร้อย รอยสรรค์
จะหมดจากใจฉัน กี่ครั้ง
ให้ร้อยกลั่นจาบัลย์ สุดที่่
ณรงค์ยุทธ์
เพื่อพิสูจน์ค่าล้ำ ลางเทียม
จริงเท็จในอกเกรียม กว่ารู้
ณรงค์ยุทธ์
ความลับแห่งชีวิต
ฤๅ ลิขิตที่เผลอพล้ำ
ความล้าถอยรอยกรรม
ณรงค์ยุทธ์
แต่นี้และต่อไป จะไม่เรียกร้องร่ำเริ่ม
โหยไห้หรือหาเหิม เพียงรู้นึกรู้สึกทำ...