โลกชีวิตแย้มยื่น หยัดหลอม
ผิวผ่าวบางหนาวตรอม แต่งไว้
ที่พื้นที่ย่ำยอม ย้อมอยู่
โดยกล่อมใจโหยให้ ต่อท้าทวนสรรค์
ก่อนละอองความฉ่ำแล้งเลือนลาง คงมีบางห้วงอารมณ์ที่ร่ำหวนถึง...
ละอองฉ่ำแล้งเอย...ความฉ่ำแล้ง แรงใจที่ไหนเชื่อมเรา - ท่าน.. หนึ่งนาม "ข้าวปั้น" มีร้อยกรองกลั่นโดยเชยชิด เชิญพิศอ่านแล...
ฝนแรกลงแหลกริ้ว
...ตอนสายฝน พรูพราย สยายต้อง
เจ้าก็หมอง ก็หม่น จนสิ้นสาย
โอ้ซาบซึ้ง ซึ่งว่า น่าเสียดาย
แต่ชีวี ยังมิวาย ตายทั้งเป็น
...ตอนที่เจ้า ผลิดอก ระลอกไหว
เจ้าก็โอน เอนไล้ ลู่ลมเล่น
ยิ่งสายลม พรมพราย ร่ายระเนน
เจ้าก็เอน เลนลู่ ไปพรูพรม
...แม้นร้อนแดด แผดเผา ให้เร่าร้อน
ก็เหมือนผ่อน เหมือนเพลา ให้เงาร่ม
เหมือนจะโบก บินไหว ในสายลม
ผีเสื้อชม เล่นล้อ อยู่รอรี
...ยังรากยัง หยัดยืน ยังขื่นแค้น
ไม่มีใด ทดแทน มาแทนที่
เพียงอวยเอื้อ เกื้อโลก โบกไมตรี
ลมพัดวี ดอกไสว ไปผูกพัน
...ถึงต้องตา แต่มิมอง แล้วต้องจิต
จึงมิคิด มีใจ จะใฝ่ฝัน
มือแผ้วถาง สางสุย ลุยฟาดฟัน
รับโทษทัณฑ์ ฟายฟุ้ง ทุ่งหญ้าคา
...ตอนสายฝน หล่นปราย สยายต้อง
จึงหมองๆ หม่นๆ บนซังหญ้า
ไม่มีคำ พูดใด ไร้น้ำตา
อนิจจา ฝนแรก ลงแหลกริ้ว
...โอ้อกเอ๋ย ดอกฝัน พลันสลาย
ดอกฝนก็ โปรยปราย ลงละลิ่ว..
โดย "ข้าวปั้น"
บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนความรู้สึก แผ่วล้าลึกอันกีดกั้น
เหมือนหมึกแห้งแล้งฝัน กว่าใจกลั่นเรียงร้อยเติม ฯ
ณรงค์ยุทธ์
แม้ไร้ความคิดเห็น ความอยู่เป็นลำเค็ญลี้
เพียงสื่อใสวจี จากใจต่อทอถึงกัน ฯ
ณรงค์ยุทธ์
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๖ ได้คัดเลือกจาก "สายรุ้ง รุ่งเยือน" ในชื่อบทว่่า ห้วงฝัน, ฝั่งขวัญเอย
เชิญพินิจและพิศอ่านแล...
ณรงค์ยุทธ์
กลั่นเป็นอารมณ์บ่ม
ร้าวลั่นระทมข่มใ้ห้
ผุดพ้นในหวังไว้
ณรงค์ยุทธ์
ราวคลื่นหล่มลมแล้ง
อ่อนแรงใจรอยไหวร้าว
ความทุกข์ซื่อตรงพราว
ณรงค์ยุทธ์
เคยไหมความทุกข์ทั้ง ที่เคย
ร้าวร่ำจนชาเฉย ร่ำร้าว
นิ่งไหวผ่านอกเอย ไหวนิ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เห็นฝนหลั่งหล่นให้ ชะโลมเห็น
รู้อยู่ความอยู่เป็น อยู่รู้
ณรงค์ยุทธ์
หลักการที่จะคัดกรองเนื้อความในบทกวีแต่ละชิ้น แต่ละบทนั้น ถือเอาการสื่อถ้อยภาษาของผู้เขียน &nbs