ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง อารมณ์
รับคลื่นผ่านคายขม คั่งค้าง
ลุกไหวแว่ววาวชม ขวัญชื่น
รับตื่นชักเช้าร้าง รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ
สายใยกวีนิพนธืฉบับที่ ๑๗ นี้ได้เลือกเอาภุชงคประยาตร์คำฉันท์ อันมีชื่อว่า " เด็ดยอดแม่ดอกตำลึง "
เชิญผู้เผลอผ่านเข้ามาพินิจ..พิศอ่านแล ฯ
ระรั้วลัด ระบัดลาม
สะท้อนทาม ทะทัดเถา
ลลิตลิ่ว ลุรอยเลา
ประช่อช้อย ชอุ่มตรึง
สไบบาง เสบียงรุด
ระรื่นดุจ ประมาณถึง
ขจียอด คะเนพึง
ผะดาแดด ตะวันวาย
สะท้านไหว ฉะฉ่ำเย็น
ยะหยดเร้น ระหว่างสาย-
ระเช้าชูระยอดราย
ลุชีวิต ลิขิตรอย
ละอองลม กระซิบทาง
วดีวางผิผุดผ็อย
ก็เผยต้องระหว่างรอย
ละเหลื่อมชั้น ชะลาโลม
กระจ่างแสง ทิวาโดย
กระจายโหย ก็เหือดโหม
ทะยานพัน ธุ พรรค์โดม
จะเด็ดยิ่ง สล้างชู
สนองหล้า นภาหนึ่ง
ถวายถึง ดนูรู้
ขยายฉัน..ท ลักษณ์ดู
สลักษณ์ทุก สราญรมย์.
บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนความรู้สึก แผ่วล้าลึกอันกีดกั้น
เหมือนหมึกแห้งแล้งฝัน กว่าใจกลั่นเรียงร้อยเติม ฯ
ณรงค์ยุทธ์
แม้ไร้ความคิดเห็น ความอยู่เป็นลำเค็ญลี้
เพียงสื่อใสวจี จากใจต่อทอถึงกัน ฯ
ณรงค์ยุทธ์
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๖ ได้คัดเลือกจาก "สายรุ้ง รุ่งเยือน" ในชื่อบทว่่า ห้วงฝัน, ฝั่งขวัญเอย
เชิญพินิจและพิศอ่านแล...
ณรงค์ยุทธ์
กลั่นเป็นอารมณ์บ่ม
ร้าวลั่นระทมข่มใ้ห้
ผุดพ้นในหวังไว้
ณรงค์ยุทธ์
ราวคลื่นหล่มลมแล้ง
อ่อนแรงใจรอยไหวร้าว
ความทุกข์ซื่อตรงพราว
ณรงค์ยุทธ์
เคยไหมความทุกข์ทั้ง ที่เคย
ร้าวร่ำจนชาเฉย ร่ำร้าว
นิ่งไหวผ่านอกเอย ไหวนิ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เห็นฝนหลั่งหล่นให้ ชะโลมเห็น
รู้อยู่ความอยู่เป็น อยู่รู้
ณรงค์ยุทธ์
หลักการที่จะคัดกรองเนื้อความในบทกวีแต่ละชิ้น แต่ละบทนั้น ถือเอาการสื่อถ้อยภาษาของผู้เขียน &nbs