คำอวยพรจากเพื่อนๆ พี่น้อง หลายๆ คน ส่งมายังผมหลายฉบับ ทำให้เกิดความปีติยินดี ที่ได้รับคำอวยพรอย่างยิ่ง และผมก็ได้ตอบกลับไปยังเพื่อนๆ พี่น้อง ทั้งที่ส่งมาและไม่ได้ส่งมา อีกหลายๆ คน การให้พรจึงเสมือนเป็นการให้กำลังใจและบอกให้กันและกันรู้ว่ายังคงระลึกถึงกันอยู่เสมอ
ในค่ำคืนปีใหม่ ไม่ว่าจะเป็นการส่งท้ายปีเก่า หรือ ต้อนรับเช้าวันใหม่ ผมอยู่ที่บ้านที่เชียงราย และได้ตั้งใจที่จะให้คืนสุดท้ายของปีนี้ เป็นการก้าวเข้าสู่เช้าวันใหม่ด้วยความมีสติรู้สึกตัว โดยการเดินจงกรมภายในบริเวณบ้าน ในช่วงระหว่างที่เดินตอนกลางคืน มีเสียงพลุ เสียงโห่ร้อง เสียงไชโย ดังขึ้นทั่วบริเวณหมู่บ้าน
ผมอธิษฐานให้กับทุกๆ ชีวิต อธิษฐานให้กับพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ญาติ เพื่อน และสรรพชีวิตทุกๆ ภพภูมิ คืนข้ามปีนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่จะส่งผ่านความรัก ความปรารถนาดีไปยังสรรพชีวิต และใจจึงบังเกิดความชุ่มชื่น ปีติ และอิ่มเอมยิ่ง เมื่อได้เจริญสติภาวนาและเมตตาภาวนาในคืนนี้
ในแง่ของวันสิ้นสุดแห่งปีแล้ว ใครหลายคนที่กำลังมีความสุขกับการเฉลิมฉลองกับเพื่อนๆ พี่น้อง ก็ถือเป็นวาระสำคัญอย่างหนึ่งที่จะได้พบปะ และมีความสุขร่วมกัน ขณะที่บางคนอาจใช้โอกาสนี้ในการทบทวนตัวเอง ตรวจสอบความเปลี่ยนแปลงภายในของตนจากการปฏิบัติเจริญสติ
เราอาจจะลองสังเกตตัวเองดูว่า ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ ใจเราเป็นอย่างไร มีความทุกข์มากหรือน้อยเพียงใด มีความยึดมั่นในตัวเองอย่างไร มีความโลภความอยากอย่างไร มีความโกรธหงุดหงิดขุ่นเคืองใจอย่างไร มีความหลงเผลอขาดสติอย่างไร หรืออาจจะดูว่าในการภาวนาที่ผ่านมามีใจตั่งมั่น ไม่หลงไปยินดี ยินร้ายและเป็นกลางกับสภาวะต่างๆ ที่เกิดขึ้น อย่างไรบ้าง
บางคนที่ได้การบ้านจากครูบาอาจารย์ เช่น ท่านบอกว่าเพ่งแรงให้มาเคลื่อนไหวเยอะๆ เมื่อทำการบ้านแล้วผลเป็นอย่างไร บางคนท่านอาจบอกว่าฟุ้งเก่งอยู่ การตรวจสอบว่าจากการทำการบ้านของตัวเองแล้วเป็นอย่างไรบ้าง และอีกหลายๆ จุดที่แต่คนละคงจะได้คำแนะนำจากครูบาอาจารย์ที่สอนในแนวทางของตัวเองมา
สำหรับผม เมื่อมาทบทวนดูตัวเองแล้ว สังเกตเห็นว่าใจยังมีความขยันที่จะตามรู้ ตามดูกายและจิตอยู่ ยังมีความเพียรที่จะภาวนา แม้ว่าที่ผ่านมาจะเกิดสภาวะทุกข์ใจ เบื่อหน่ายหลายๆ อย่างในชีวิต และยิ่งได้เห็นกิเลสลึกๆ ที่ละเอียดบ่อยๆ ก็ทำให้ยังมีความอดทนที่จะเดินไปในแนวทางมรรควิถีนี้ต่อไป
แม้ว่าบางครั้งจิตจะมีความสุข เบิกบาน หรือ มีความเสื่อม จมแช่ไปกับอารมณ์ แต่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นความจริงที่เกิดขึ้นในกายและใจที่ทำให้เราเห็นตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั่งมั่น ไม่หลงไปยินดี ยินร้าย และเป็นกลางต่อสภาวะต่างๆ เหล่านั้น
ผมจึงมีความรู้สึกดีใจ และยากจะหาคำใดๆ มาอธิบายในสิ่งที่ตนกำลังเผชิญอยู่ เพราะความทุกข์และความสุขที่เข้ามา ยังมีบางอย่างที่อยู่เหนือสุขทุกข์ที่ใครหลายคนก็ปรารภนาที่จะสัมผัสและพานพบ นี่จึงเป็นของขวัญปีใหม่ ของขวัญวันใหม่ของชีวิตที่เกิดขึ้นมาในภพชาตินี้ ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มาเรียนรู้คำสอนของพระพุทธศาสนา และได้มาเจริญสติปัฎฐาน และที่สำคัญได้พบกับกัลยาณมิตรพ่อแม่ครูบาอาจารย์ญาติธรรมอีกหลายคน ขอบคุณทุกๆ ท่าน นะครับ ที่ทำให้ผมได้เดินมาถึงวันนี้...และจะเดินต่อไป ในทุกๆ ก้าวของชีวิตด้วยคำอวยพรที่เป็นความเพียรแห่งความรู้สึกตัวในแต่ละขณะๆ