Skip to main content

บทกวีจาก กวีราษฎร และกวีรากหญ้า ถึง สมัคร สุนทรเวช

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช

 

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช
ทิ้งโลกเท็จเลือกข้างยืนฝั่งที่แท้
รับใช้แก่นผละผิวเปลือกที่ปรวนแปร
เสริมกระแสพลังประชาชน

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช
ก้าวล้วงพ้นอาณาเขตความสับสน
จากชั้นนำโบราณตระการกล
สู่ฝ่ายคนธรรมดาภราดร

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช
จากโศกหมองของประเทศครั้งเก่าก่อน
รับบาปกรรมแทนเทพไท้สถาพร
ไอ้ฆาตกรตัวจริงเหลืองลอยนวล

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช
ชี้ช่องเด็ดกาฝากไร่นาสวน
ปรสิตพืชพันธุ์เบียดเบียนกวน
กฎขี่มวลแมกไม้ไทยพนา

อโหสิให้สมัคร สุนทรเวช
ปริเวทนาการอาลัยว่า...
“อย่าไปเลยวิมานแมนแดนเทวา
เป็นประชาทิพย์รักษาราษฎร”

ไม้หนึ่ง ก.กุนที

 

 

..ขอไว้อาลัยแด่นักการเมืองที่เลื่องชื่อ
ท่านนั้นคือท่านสมัครซื่อสัตย์ตรง
ท่านมุ่งงานการเมืองหลักพรรคมั่นคง
ความซื่อตรงคือสิ่งชอบไม่ครอบงำ..

..ท่านต่อสู้การเมืองมาอยู่ช้านาน
ท่านประสานงานทุกสมัยไม่เคยช้ำ
แต่วันนี้ท่านต้องทุกข์กับยุคดำ
ท่านต้องช้ำเพราะนิติรัฐยัดเยียดความ..

..ท่านสมัครท่านต่อสู้คู่ประชาธิปไตย
ไม่หวั่นไหวทางการเมืองเรื่องขบหนาม
แต่วันนี้ท่านจำจากยากพยายาม
สุดหักห้ามท่านจากไปขอให้สบาย..

..ท่านคงอยู่ในใจของพวกเรา
พวกที่เฝ้าเรียกความเป็นธรรมนำกฏหมาย
เราจะสู้จนกว่าชีวามลาย
ขอให้สหายเยี่ยงท่านพลันสู่สุขคติเทอญ

NiNJA & JoY รากหญ้าพัฒนาแล้ว
24 พ.ย.52

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
เสียง อิ่มอดอ่อนล้า             โรยแรง ลือ    เล่าความจำแฝง          เหลื่อมเร้น เสียง ลือเล่าตายแหง           เสร็จส่ง เรื่องฤๅ เล่า   เจื่อนเก้อหน้าเฟ้น        เก่าพร้อมใหม่หยิม ฯลฯ
กวีประชาไท
  แล้วดอกจานบ้านนาก็ร่วงหล่น           จากแล้งฝนผ่านพ้นสู่เหน็บหนาว แสงตะเกียงดวงน้อยก็ดับยาว            สายลมหนาวพาความเศร้ายังบ้านนา
กวีประชาไท
สิ้นเดือนเดินทางมาพร้อมกับว่างเปล่า
กวีประชาไท
ยุคเยื้องกรายย่ำเท้า หนาวลึก สารสื่อเร่งรู้สึก ท่ารู้ ความเป็นอยู่ด้านนึก ตกดิ่ง แล้วฤๅ เรียกว่าต่างกลุ่มกู้ ชาติเชื้อชนผอง ฯลฯ
กวีประชาไท
  โบยตีฉันเถิดความทรงจำ บัดนี้, ฉันยอมจำนนต่อทุกสิ่งแล้ว ต่อวิญญาณอันพ่ายพังกับความฝันในเวิ้งแล้ง ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าในดินทราย
กวีประชาไท
มาเยี่ยมเยือนเพื่อนเก่าคนเคยรัก มาไถ่ถามว่าเหนื่อยหนักและท้อไหม กับชีวิตกับเรื่องราวความเป็นไป เหล้าจอกนี้รินให้เพื่อนดื่มกิน
กวีประชาไท
หนึ่งหยดพรสวัสดิ์นี้          สุขสรรค์ หยดเผื่อไว้เอื้อปัน            ตื่นย้ำ โดยลุคลื่นคลี่นครร-         ลองคลื่น ที่นี่ที่อื่นล้ำ                     หยั่งปลื้มปรีดิ์ถึง ฯลฯ 
กวีประชาไท
คนตายก็ตายไป คนอยู่ก็อยู่ไป ชีวิตหนึ่ง..ก่อนสู่เชิงตะกอน  
กวีประชาไท
    อรุณรุ่งแห่งการต่อสู้ฉายฉานแจ่มชัด ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของประชาชนก็คือแนวทางประชาชน ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของเผด็จการก็คือแนวทางของเผด็จการ
กวีประชาไท
    จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม               หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย          ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา
กวีประชาไท
หากไทยไม่รู้จัก              รากฐานชาติย่อมย่อยแหลกราน    ทุกครั้งคนทุกส่วนอาจหาญ         โหมหักปลุกคลั่งไคล้เผลอพลั้ง    พ่ายเพ้อนิรันดร ฯลฯ