Skip to main content
ใครแบ่งโลกออกเป็นสองฝ่าย
กำหนดข้างดีร้ายคนละฝั่ง
แล้วทุ่มเทถกเถียงใครเสียงดัง
แล้วใครมีกองกำลังตั้งประจัน

นั่นเขานี่เราชัดแตกต่าง
นั่นทางเขานี่เราทางเป็นอย่างนั้น
หากบางครั้งทางของเรามาพบกัน
เสียงโห่ร้องฆ่ามันให้ตกตาย

เราฝ่ายดี เขาฝ่ายเลวนั่นชัดแจ้ง
ธรรม,อธรรมมิแอบแฝงในความหมาย
เขาอธรรมนำความโลกให้วอดวาย
เราคือธรรมส่งฉาย โลก แผ่นดิน

สืบค้นโลกก่อนหน้านี้กาลสมัย
ความขัดแย้งก็เป็นไปไม่จบสิ้น
ทุกข์ท่วมทับสงครามเลือดหลั่งริน
สายน้ำตาท่วมถิ่นถึงท้องทะเล

และสุขก็ยังดำรงคงอยู่
เป็นทางเคียงคู่มิได้หักเห
ต่างต่อสู้บนอุดมการณ์อย่างทุ่มเท
แพ้ ชนะ ก็ปนเปว่ากันไป

โลกอาจย่อมมีข้างเป็นบางคราว
ร่วมหรือต้านจะนานยาวสักเพียงไหน
อุดมการณ์ก็ผันแปรคนเปลี่ยนใจ
เป็นอย่างนั้นหรือไม่ ไม่รู้แล้ว

เพียงเห็นโลกผ่านมาสมัยนี้
เรา,เขาชัดชี้ได้คล่องแคล่ว
ไม่ใช่เราก็เป็นเขาถือตามแนว
ต่างทางต่างทอแถวตามทางตน

แล้วโลกของพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
จะคุยกับใครได้ในยามสับสน
หากไม่รู้เป็นเขา,เราในฝูงชน
กว่าจะเสาะจะสืบค้นฝ่ายเดียวกัน

ถามอีกครั้งใครแบ่งข้างให้กับโลก
แบ่งมนุษย์ร่วมทุกข์โศกมาแข่งขัน
แบ่งความดีความเลวแบ่งเผ่าพันธุ์
แล้วถ้าขอให้แบ่งปัน ได้ไหมหนอ

                         นาโก๊ะลี

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
เสียง อิ่มอดอ่อนล้า             โรยแรง ลือ    เล่าความจำแฝง          เหลื่อมเร้น เสียง ลือเล่าตายแหง           เสร็จส่ง เรื่องฤๅ เล่า   เจื่อนเก้อหน้าเฟ้น        เก่าพร้อมใหม่หยิม ฯลฯ
กวีประชาไท
  แล้วดอกจานบ้านนาก็ร่วงหล่น           จากแล้งฝนผ่านพ้นสู่เหน็บหนาว แสงตะเกียงดวงน้อยก็ดับยาว            สายลมหนาวพาความเศร้ายังบ้านนา
กวีประชาไท
สิ้นเดือนเดินทางมาพร้อมกับว่างเปล่า
กวีประชาไท
ยุคเยื้องกรายย่ำเท้า หนาวลึก สารสื่อเร่งรู้สึก ท่ารู้ ความเป็นอยู่ด้านนึก ตกดิ่ง แล้วฤๅ เรียกว่าต่างกลุ่มกู้ ชาติเชื้อชนผอง ฯลฯ
กวีประชาไท
  โบยตีฉันเถิดความทรงจำ บัดนี้, ฉันยอมจำนนต่อทุกสิ่งแล้ว ต่อวิญญาณอันพ่ายพังกับความฝันในเวิ้งแล้ง ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าในดินทราย
กวีประชาไท
มาเยี่ยมเยือนเพื่อนเก่าคนเคยรัก มาไถ่ถามว่าเหนื่อยหนักและท้อไหม กับชีวิตกับเรื่องราวความเป็นไป เหล้าจอกนี้รินให้เพื่อนดื่มกิน
กวีประชาไท
หนึ่งหยดพรสวัสดิ์นี้          สุขสรรค์ หยดเผื่อไว้เอื้อปัน            ตื่นย้ำ โดยลุคลื่นคลี่นครร-         ลองคลื่น ที่นี่ที่อื่นล้ำ                     หยั่งปลื้มปรีดิ์ถึง ฯลฯ 
กวีประชาไท
คนตายก็ตายไป คนอยู่ก็อยู่ไป ชีวิตหนึ่ง..ก่อนสู่เชิงตะกอน  
กวีประชาไท
    อรุณรุ่งแห่งการต่อสู้ฉายฉานแจ่มชัด ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของประชาชนก็คือแนวทางประชาชน ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของเผด็จการก็คือแนวทางของเผด็จการ
กวีประชาไท
    จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม               หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย          ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา
กวีประชาไท
หากไทยไม่รู้จัก              รากฐานชาติย่อมย่อยแหลกราน    ทุกครั้งคนทุกส่วนอาจหาญ         โหมหักปลุกคลั่งไคล้เผลอพลั้ง    พ่ายเพ้อนิรันดร ฯลฯ