Skip to main content

20080515 burma 1

20080515 burma 2

20080515 burma 3

20080515 burma 4

ที่มาภาพ : Prachatai Burma, http://www.freeburmarangers.org, http://www.siamintelligence.com

ฟ้าสั่งกลางสายฝน          พายุก่นต้องขวัญหนี
แผ่นดินอิระวดี                อเวจีเข้าลงทัณฑ์

บ้านเรือนหลุดลอยหาย    ความตายให้โศกศัลย์
ชีวิตและชีวัน                  เสียงสนั่นทั่วปฐพี

ซากศพเต็มท้องทุ่ง         กลิ่นคลุ้งในแดนนี้
นรกอเวจี                       อิระวดีร่ำระทม

โลกตะลึงเป็นที่สุด           ต่างรุดเข้าระดม
น้ำตาที่ขื่นขม                 ซับซานซมจากเวรกรรม

กระหยิ่มยิ้มเสียงหัวเราะ    ดังเสนาะชั่งน่าขำ
ระดมทุนมาช่วยกรรม        ระดมธรรมมาช่วยกู....    

ทั่วโลกต่างสยบ              เพื่อรอพบไปช่วยกู้
ผู้คนต่างคอยดู               ให้เร่งรู้เข้าช่วยเหลือ

เสียงหัวเราะของภูตผี       แผ่นดินนี้ไม่น่าเชื่อ
คนตายไปเป็นเบือ           มันน้อยนิดไม่มากมาย

แห่มาข้าจะเหมา            จะเอาไปไม่สูญหาย
เพื่อเป็นยุทธปัจจัย          แจกจ่ายให้ลูกศึกหาญ    
    
กระหยิ่มยิ้มเสียงหัวเราะ   ดังเสนาะนั่งหน้าบาน
ระดมทุนมาช่วยงาน        ระดมทานมาช่วยกู.!!


                                                 รัชนี   รัตติกาล
                                                 6 พฤษภาคม 2551    

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
บทกวีจาก กวีราษฎร และกวีรากหญ้า ถึง สมัคร สุนทรเวช
กวีประชาไท
14 พย 52 ถึงพี่สาวผู้จากไปไกลลับหล้า มีนามว่าเจ้ขกชกหมัดตรง พี่ยืนหยัดซัดเจ๊กลิ้มยิ้มอย่างทะนง พี่ช่างองอาจหาญกล้าสง่างาม
กวีประชาไท
    เจ้านกขวัญแก้ว ดึกดื่นแล้วยังหลงไพร เจ้าเกิดเติบโตอย่างไร หัวใจจึงถูกขังกรง  
กวีประชาไท
เคยย้อนถามตัวเองบ้างหรือเปล่า                 ที่ผ่านมาใครเล่าทำฉิบหาย ผืนแผ่นดินร้าวร้อนลุกเป็นไฟ                     ฝีมือใครวายวอดทุกวี่วัน
กวีประชาไท
    ในนามของความจน                    กูคือ ผู้ทุกข์ทนแห่งยุคสมัย เลือดและเนื้อหลั่งรินไป               กองกระดูกน้ำตาใครมหึมา
กวีประชาไท
ในบรรดาทุกข์ทั้งมวลที่ฉันมีอยู่ ให้ประตูทุกบานได้ขานแย้ม ในห้วงอับอารมณ์อันขื่นแซม ให้เติมแต้มตื่นหวังครั้งชีวิต ฯ
กวีประชาไท
สักวันจะลองเป็นบ้าละความปรารถนาฝันใฝ่เดิน เดิน ฉันจะเดินไปถึงไหนก็ให้รู้กัน
กวีประชาไท
* จุดดาวแดงแต่งกองทัพประชาไท ในความมืดขับทะมึนขึ้นไขแสง กาฬปักษ์ดักดานใกล้เปลี่ยนแปลง แจ้งกระจ่างโดยตีนราษฎรเดิน
กวีประชาไท
โดยน้ำค้างเดื่อนฟ้า               ผลัดละอองเกาะนิ่งแวววาวรอง                ฉ่ำแล้งตามพื้นพุ่มพฤกษ์ผอง            ผืนแผ่นลุกตื่นย่ำเยื้องแย้ง                อย่างเช้าชื่นทวน ฯลฯ
กวีประชาไท
ขอเธอเป็นเช่นดวงดาวที่พราวแสง                   เด่นสีแดงพร่างฟ้าเวหาหนสาดแสงส่องทำลายล้างความมืดมน                เพื่อผองชนคนทุกข์ยากฝากชีวี
กวีประชาไท
สีคนรวมก่อขึ้น                 เป็นมา เล่าแลด้วยเชื่อถือศรัทธา             แกร่งกล้าบริสุทธิ์ดุจมหา -               กษัตริย์ พิศพึงกระทั่งทุกข์ทายท้า            ต่อนี้หน้าหลัง ฯลฯ เสียงสีที่มีไซร้                  ที่ขานไข ที่ใฝ่หวังจาก…