* จุดดาวแดงแต่งกองทัพประชาไท
ในความมืดขับทะมึนขึ้นไขแสง
กาฬปักษ์ดักดานใกล้เปลี่ยนแปลง
แจ้งกระจ่างโดยตีนราษฎรเดิน
*จ่อดาวแดงจุดความคิดอิสระ
ปลดพันธะจิตงมงายสรรเสริญ
อำมาตย์อยู่เราไม่มีทางเจริญ
ตัดไส้ติ่งส่วนเกินของสังคม
*เราต่อสู้เพื่อร่วมกันเปลี่ยนโครงสร้าง
มุ่งจัดวางทุกอย่างใหม่ให้เหมาะสม
ทุกภาคส่วนต้องมาจากประชานิยม
สามัคคีล้างขมขื่นขึ้นยืนยาว
*มาพี่น้องคล้องแขนให้แน่นไว้
ใช้สติรุกต่อไปทีละก้าว
เมฆหมอกมัวอาเพทฟ้าพยับเงา
แสงดาวจะจรัสแรงแทงทะลุ
*ติดอาวุธทางความคิดวิทยาศาสตร์
ที่ซ่อนเร้นสามารถเห็นโล่งโปร่งปรุ
ใจที่กล้าจะจุดติดเชื้อปะทุ!
โถมทำศึกสำเร็จสู่สุรชัย
ไม้หนึ่ง ก. กุนที - กวีราษฎร
* กลอนเปิดตัวอ.สุรชัย ที่วัดแจงศิริสัมพันธ์ จ.นนทบุรี วันที่ 13 กันยายน 2552
บล็อกของ กวีประชาไท
กวีประชาไท
ท้องทุ่งระบัดเขียวขึ้นในบัดดล
หลังเม็ดฝนทะลุรอยเมฆรั่วลงมาได้
เด็กน้อยติดปีกถลาลิ่วออกสู่ลาน
สวนทางกับฝูงนก…
ที่ร่อนคว้างสู่ชายคาดั่งนักรบแตกพ่าย
ไม่ใช่สายฝนทำร้ายเจ้าใช่ไหม?
เปล่าเลย..สายฝนฉ่ำเย็นอยู่เช่นนั้น
กระสุนสังหารต่างหากซุ่มยิงเราหมายครองฟ้า
กวีประชาไท
*หัวใจแม่ แหลกสลาย ในวันนั้น
วันลูกฉัน ถูกเข่นฆ่า ล่าสังหาร
ภาพที่เห็น เป็นที่รู้ กู่ประจาน
เมื่อมีการ ยิงสลาย ฝ่ายชุมนุม
กวีประชาไท
ลมผ่าวพัดบ่ายแล้ง เคลื่อนไหวไม้พุ่มดอกบางใบ ร่วงแล้วลมแล้งเคลื่อนรอยไหน เผยผ่านไม้มิ่งฝุ่นเมืองแก้ว ไม่รู้อยู่ไหน ฯลฯ
กวีประชาไท
โลกทัศน์ของข้ามืดบอดอยู่ในปากท้องและศักดิ์ศรีเหมือนว่าหนักอึ้งในทุก ๆ วลีที่จะเอื้อนเอ่ยถึง...ลมรำเพยก็เคลื่อนห่าง..ไกลออกไปแต่ข้างในนี้สิ – มีรอยรุ่มร้าวลึกก่ายทับซับซ้อน
กวีประชาไท
คลี่กระดาษประเทศนี้ เป็นไฉน คนแต่ละคนไย ซ่านซ้อน เหมือนล้อเล่นซ่อนไย จับจ่อ จรดฤๅ โครง เก่า กร่อน ผุ ย้อน ยิ่งล้ำหยั่งเหลือ ฯลฯ
กวีประชาไท
เธอตายในเดือนกุมภาเวลาตะแบกบานเต็มต้นลมหวนระรานกลีบบางร้าวรนที่สุดร่วงหล่นบนวิถีเดินทาง