เก็บตกงานอบรมเรื่อง Gender-สิทธิการเจริญพันธ์ุ-สื่อ (1)

 

มีนักข่าวจากในเอเชียแปซิฟิกมากว่า 30 คน จากฟิลิิปปินส์ กัมพูชา ลาว พม่า ไปจนถึงมัลดีฟส์ ปาปัวนิวกินี โซโลมอน ภูฐาน

 

ในตอนแรกนี้ จะขอนำเสนอรายงานเรื่องผู้ชายกับความรุนแรงในเอเชียแปซิฟิก ที่พึ่งเผยแพร่ไปเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (10 ก.ย. 56) และนำเสนอให้ผู้เข้าร่วมอบรมได้ฟังด้วย 

 

มีที่มาเนื่องจากว่า มีงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงต่อผู้หญิงเยอะแล้ว แต่ยังไม่ค่อยมีรายงานที่ทำวิจัยในเรื่องนี้กับผู้ชายโดยตรง จึงเป็นที่มาของงานศึกษา The UN Multi-country Study on Men and Violence in Asia and the Pacific เป็นรายงานที่ทำโดย UNDP, UN Women, UNFPA และ UNV ใช้เวลาเก็บข้อมูล 4 ปี คำถามหลักของงานวิจัยคือทำไมผู้ชายใช้ความรุนแรงต่อผู้หญิง มีปัจจัยอะไรบ้าง โดยเก็บข้อมูลผู้ชาย 10,000 คน และผู้หญิงอีก 3,000 คน ในหกประเทศ ได้แก่ ในบังกลาเทศ กัมพูชา จีน อินโด ปาปัวนิวกินี ศรีลังกา ทั้งหมด 9 เมืองต่างๆ กัน โดยพยายามสำรวจทั้งในเมืองและในชนบท ผู้จัดทำสัมภาษณ์ผู้ชายระหว่าง 18-49 ปี สาเหตุที่เลือกประเทศที่ว่า ก็เพื่อให้ได้ความหลากหลายของภูมิภาคย่อยในเอเชีย และเน้นประเทศที่ยังมีการวิจัยเรื่องนี้ไม่มากนัก 

 

 

ด้านวิธีการวิจัย ใช้แบบสอบถามที่ค่อนข้างมีความซับซ้อน โดยถามเรื่องทัศนคติ ประสบการณ์วัยเด็ก เพศและสุขภาพ การใช้ความรุนแรง สำหรับคำถามที่ค่อนข้างมีความเซ็นสิทีฟ ทางผู้จัดการสอบถามจะใช้ไอพอดทัชที่มีแอพแบบสอบถาม และเป็นภาษาท้องถิ่น 

 

ผลสำรวจพบว่า บางประเทศอย่างบังกลาเทศ จีน มีการใช้ความรุนแรงทางร่างกายต่อผู้หญิงมากกว่าความรุนแรงทางเพศ แต่บางประเทศก็ใช้ความรุนแรงทางเพศมากกว่า อย่างในอินโดนีเซีย 

 

นอกจากนี้ ยังพบว่า ในประเทศส่วนใหญ่ที่สำรวจ การข่มขืนโดยพาร์ทเนอร์เกิดขึ้นมากกว่าการข่มขืนโดยคนที่ไม่ใช่พาร์ทเนอร์ โดยผู้ชายส่วนใหญ่ที่รายงานว่าตนเองเคยข่มขืน ตอบคำถามว่า ร้อยละ 42 ทำการข่มขืนครั้งแรก ในช่วงอายุระหว่าง 20-29 ปี  และร้อยละ 38 เคยทำครั้งแรกในช่วงอายุ 13-19 ปี 

 

 

สำหรับเหตุผลและแรงจูงใจในการข่มขืน อันดับแรกคือ ความรู้สึกว่าตนเองมีสิทธิทำได้ (sexual titlement) คิดเป็นร้อยละ 71

รองลงมาคือความสนุก หรือเบื่อ ร้อยละ 44 

ร้อยละ 35 บอกว่าเกิดจากความโกรธหรือต้องการลงโทษ

น้อยที่สุด ร้อยละ 17 เกิดจากจากอาการเมา 

 

 

รองลงมา คือการถูกล่วงละเมิด หรือละเลย (abuse/neglect) ในสมัยเด็ก เช่น อาจะเห็นแม่ตัวเองถูกกระทำ หรือถูกละเมิดทางเพศเองในตอนเด็ก 

 

นอกจากนี้ก็มีเรื่องโรคซึมเศร้า (depression), อาการติดเหล้า (alcohol abuse) รองลงมาก็เป็นพวกไม่ได้รับการศึกษาในช่วงมัธยม หรือขาดความมั่นคงทางอาหาร (no food security) พฤติกรรมเหล่านี้ถูกวิเคราะห์ว่าน่าจะเป็นต้องการอยากเน้นย้ำความเป็นแมนของตัวเอง และแสดงให้ความเหนือกว่าทางเพศ เป็นการกระทำเพื่อให้ตนเองรู้สึกมีอำนาจ 

 

ปัจจัยการใช้ความรุนแรงที่เกี่ยวกับคนที่ไม่ใช่พาร์ทเนอร์ ก็คล้ายๆ กันกับที่กล่าวไปข้างต้น แต่ยังมีเรื่องของการเกี่ยวข้องกับแก๊งค์ที่ใช้ความรุนแรงพวกนี้ด้วย 

 

ในบังกลาเทศ ผู้ชายที่แต่งงานโดยมีเงินสินสอด (dowry) มีแนวโน้มจะใช้ความรุนแรงต่อพาร์ทเนอร์มากกว่า ต้องบอกว่าวัฒนธรรมในเอเชียใต้ อย่างในอินเดีย บังกลาเทศ ฝ่ายหญิงจะต้องเป็นผู้ให้สินสอดผู้ชาย ทำให้มีหลายกรณีที่ฝ่ายชายทำร้ายผู้หญิง และหาเรื่องหย่า เพื่อที่จะเอาสินสอดอย่างเดียว