ชีวิตลูกผู้ชาย ปี 2500 (3)

“ไม่มีอะไรกันแล้วนะ !”

หลังไปเก็บเงินกู้ รายวัน   แกจะแวะจอดรถจักรยานยนต์ที่ร้านนายพูน   พูดคุยทักทายกัน   หากมีสามล้อ อยู่แถวนั้น   พวกสามล้อจะทำหน้าที่พูดแหย่ทั้งคู่ ให้สู้กัน   ส่วนใหญ่จะเชียร์นายพูน   ยกยอนายพูนมากมาย   แม้ยังมีงานซ่อมรถ ค้างอยู่   นายพูดก็จะพักไว้ก่อน ใช้ ผ้าเช็ดมือที่เปื้อนน้ำมันออก   มานั่งโขลกหมากฮอส กับคู่ต่อสู้ขาประจำ   ถ้านายพูนเดินพลาดแกจะโดนกินฟรี   แกจะขอ เดินคืนตาเดิม   ไม่เดินหมากตัวนั้น   กระดานหนึ่งแกทำหลายครั้งแขกเงินกู้ก็ยอม ถ้า มากครั้งแขกเงินกู้ชักเดือดเหมือนกัน จะรีบกินหมาก นายพูนอย่างฉับพลัน ยืดหมากนายพูนไว้   วางข้างกระดาน  แขกเงินกู้หัวเราะชอบใจ  จับหมากที่กินของคู่ต่อสู้   ซึ่งวางนอกกระดานด้านข้างตน  เขกกับกระดานเป็นจังหวะทั้งสองมือ   พร้อมกับร้องเพลงแขกประกอบ  หัวเราะกิ๊กเสียงลึกในคอ  สามล้อที่นั่งดูหัวเราะชอบใจ แต่ไม่กล้า หัวเราะนาน  กลัวนายพูดไม่พอใจ  นายพูนจะยกนิ้วมือสากมีรอยน้ำมันกุมขมับขวา  พูดบ่นงึมงำ เล่นกันสัก 2-3 กระดาน ถ้านายพูนแพ้จะพาลเลิกเล่นง่ายๆ   หน้าแกจะเหงาเศร้าทีเดียว   กลับไปซ่อมรถในร้านตามเดิม.