Skip to main content

 

ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง

               

รูปสุดท้ายเป็นพระหนุ่มสุด 

ผู้คนเพ่งมองด้วยความสนใจ  เล่าปากต่อปากมานานว่า  เป็นหลานพระเจ้าอุดมสินผู้ครองเมืองฝางองค์ก่อน  มีวิทยาคมขลัง  ได้รับการถ่ายทอดเพลงดาบคู่จากบรรพบุรุษ  เป็นคนพูดน้อยแต่เด็ก  มีเมตตาธรรม  รักชาติบ้านเมือง  ต้องการให้พม่ายกทัพกลับไป  มีความศรัทธาในพระพุทธศาสนา  จึงบวชเป็นเณรเสียหลายปี  จนเป็นพระอายุ 20 ปีในวันนี้  เล่าลือกันว่าพระรูปนี้เป็นพระนักบุญที่ยิ่งใหญ่  หากวันใดลาสิกขาบท  จะเป็นผู้กู้บ้านเมือง  เป็นกษัตริย์ปกครองเมืองฝางองค์ต่อไป  พระรูปสุดท้ายเดินสำรวมเนิบนาบ  ศรัทธาญาติโยมรุมถวายภัตราหารจนล้นบาตร  บ้างนั่งพนมมือก้มหน้ารับพร  คนชราหญิงยกมือไหว้ท่วมหัว  บอกลูกหลานนั่งไหว้

                        “ นี่แหละ  ตนบุญของหมู่เฮา  ไหว้เปิ้นเหีย  สาธุ .”

        หนุ่มๆคุยอวดกันขรม 

                         “ นี่ไง   คิง(แก)เห็นก่อ   ฮา(ข้า)ได้ของดีจากท่าน  รับมากับมือเลยนะโว้ย.”

        สาวๆยิ้มน้อยยิ้มใหญ่  พนมมือไหว้แสนงดงามเรียบร้อย  ไม่วายมองตามหลังตาฉ่ำ

                         “ อี่หน้อย  ไอ่แดงเห็นก่อ  หูเปิ้นยาวเหมือนพระเจ้าในวิหาร  เปิ้นว่ากันว่า 

                 เป็นหูพระเจ้า  ตนบุญมาเกิดแต้ๆ  ไหว้เหียๆ.” 

        เสียงย่าทวดคนหนึ่งเอ่ยปากเสียงแหบพร่าบอกลูกหลานข้างๆอย่างชื่นชมศรัทธา  ท่านนั่งยองๆพนมมือ  ตามองตาม ร่างสูง    ผิวขาวดังหมอกยามหนาว  ตามไปกับแถวพระบิณฑบาต  แล้วค่อย เลือนหายไปในหมอกหนาที่คลุมถนน  เหมือนมาจากดินแดนน่าพิศวง

 

 

 

3.

 เพลานี้  16  เมษายน 

เป็นวันพญาวัน  โบราณถือว่าเป็นวันเหมาะสำหรับทำงานมงคล  เป็นวันที่มีพลังแรง  เป็นเจ้าแห่งวันทีเดียว  เหนือกว่าวันอื่นใด  เชื่อกันหนักหนาว่า  หากประกอบพิธีทางไสยศาสตร์  จะขลังและศักดิ์สิทธิ์นัก  ครานี้  ผู้คนคลาคล่ำทั่วลานวัดพระบาทอุดม  อันว่าพระรูปงามหลานพระเจ้าอุดมสินจำพรรษา  มีผู้คนต่างวัย  นับแต่เด็กรุ่นถึงวัยฉกรรจ์ต่างรอทำพิธีสักยันต์อันสำคัญยิ่ง  เป็นพิธีทำให้หนังเหนียว  ยิงไม่ออกฟันไม่เข้า  หนุ่มๆถือว่าเป็นเรื่องสำคัญมาก  ลูกผู้ชายต้องมีดีติดตัว  ต้องเป็นนักสู้มีวิชา  ผู้คนจึงจะยกย่องชื่นชม  ถือว่าเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว  เป็นชายชาตรี  ใครๆก็นิยมนับถือ  ยิ่งสตรีเพศแล้วไซ้ร  ชายรูปงามเก่งกล้าเป็นยอดชายในฝันทีเดียว  จึงเป็นแรงผลักดัน  นำชายหนุ่มทั้งหลายมาที่วัด  มาให้พระหนุ่มที่ล่ำลือนาม “พระดอน” ลงอาคมขลังให้  บางหมู่บ้าน  หัวหน้าหมู่บ้านนำลูกบ้านมาด้วยตนเอง  เมื่อพบปะผู้นำบ้านอื่นต่างทักทายกันดูคึกคักเฮฮา  ไม่ว่าผู้เฒ่าผู้แก่รวมทั้งเด็กเล็กพากันมาดู  เป็นงานสำคัญไม่น้อย  เจ้าอาวาสวัดพระบาทอุดม  อายุ 50 กว่าพรรษา  ให้การสนับสนุนอย่างดี  ท่านได้พูดกับพระเณรในวัด

                          “ งานนี้เป็นงานสำคัญของวัดเฮา  จะเกิดผลดีต่อ

           บ้านเมือง  เด็กหนุ่มที่มาในวันนี้  จะได้ของดีไว้ป้องกันตัว  จะเป็นกำลังสำคัญ

           ปกป้องบ้านเมืองเฮาต่อไป  พระทุกรูปหื้อช่วยกัน  บางรูปช่วยสัก  บางรูปช่วยวาดรูป

           ก่อนสัก  รูปอื่นก็เตรียมหมึก  เหล็กจารเหล็กแหลมหื้อพร้อม  อย่าหื้อขาดเน้อ 

           ส่วนพระดอนหื้อเป็นเจ้าพิธีลงคาถา...เอ้า.!..ว่าใด  พนมมือจะอู้อะหยังกา  พระดอน”

       เจ้าอาวาสสั่งการวันประชุมพระในวัดก่อนงานพิธีสักยันต์จะเริ่ม

                          “ ผมว่า  เมื่อผมทำพิธีในวิหารเสร็จแล้ว  อยากหื้อหลวงพ่อประพรมน้ำมนต์

               ที่หลวงพ่อปลุกเสกสำทับอีกครั้ง  จึงถือว่าทำพิธีสำเร็จบริบูรณ์ครับ.”

                          “ อือๆ    ก็ได้ๆ  เป็นว่า  วันมะรืนนี้เฮาช่วยกัน  วันนี้โกนผม 

                โกนคิ้วหื้อเกลี้ยงหน้าตาจะได้สดใส  เป็นมงคล  ผู้มาสักก็จะเกิดความเลื่อมใส

                 เพิ่มขึ้น  และต้องสงบสำรวมในเพศบรรพชิต.”

              

                                         …………………………………………………….

 

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  อ่านกวีนิพนธ์ ของโอมาร์ คัยยัม กวีชาวเปอร์เซียหรืออิหร่าน โดยแคน สังคีต แปลเป็นภาษาไทย ได้เนื้อหาเกี่ยวกับความรักว่า                                                     อันความรัก คืออะไร          ควรใคร่คิด          …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  เนาวรัตน์กวาดสายตา เข้าไปในตัวบ้านไม้ชั้นเดียว พื้นบ้านต่ำกว่าระดับถนนคอนกรีตเล็กน้อย   ข้างฝามีปฏิทิน มีรูปคณะซอ   มีรูปแม่จันทร์สม สายธารา   นั่งคู่กับผู้ชายวัยใกล้เคียงกัน   เนาวรัตน์คาดคะเนว่า คงเป็นครูคำผาย นุปิง ทั้งคู่อยู่ในชุดคนเมือง   ข้างหลังนั่งล้อมวง   สวมเสื้อหม้อฮ่อม ปี่ 3 คน ซึง 1 คน เนาวรัตน์มองดูที่หน้าบ้านริมถนน มีสิ่งก่อสร้าง คล้ายโรงครัวเล็กๆ   มีป้ายสี่เหลี่ยมผืนผ้าติดข้างฝา   บอกชื่อแม่จันทร์สม สายธารา   ที่อยู่  …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  เสียงปี่ผสมเสียงซึงดังขึ้น  รับกับเสียงผู้ขับซอ   เสียงปีและซึงผสมกลมกลืนมีทั้งหวานแหลมและนุ่มนวล   ก่อเกิดบรรยากาศความเป็นชาวเหนือขึ้นมาทันที   ผู้ขับซอชายนั่งขัดสมาธิ มือถือไมโครโฟนไร้สาย ผู้หญิงนั่งพับเพียบเคียงกัน หันหน้าอวดผู้ชม   ยามผู้ชายขับซอ   ผู้หญิงเอียงตัวไปมา มือไม้ขยับรับเสียงดนตรี   ทำนองดนตรีนั้นเนาวรัตน์ฟังไม่ออก เป็นเพลงอะไร สมัยเด็กๆเขาเข้าใจว่า คนเป่าปี่และคนดีดซึง คงเล่นเพลงเดียวตลอดงาน เพราะฟังทีไรก็เหมือนเดิมทุกที …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    เนารัตน์ข้าราชการบำนาญ นั่งเก้าอี้พลาสติกของวัด   ดูซอที่ตั้งเวทีข้างประตูวัด สถานที่ซอเป็นยกพื้นขึ้นสูงราวคอผู้ใหญ่ ปูพื้นด้วยไม้กระดาน ล้อมสามด้านด้วยไม้ไผ่ลำโตขนาดข้อมือเด็ก ด้านละ 2 ต้น คล้ายเชือกกั้นเวทีมวย อีกด้านมีบันไดพาด สำหรับให้คณะซอปีนขึ้นไป สถานที่ขับซอเรียกว่า “ผามซอ” พื้นจะปูด้วยเสื่อ ความจริงเนาวรัตน์ไม่อยากมาชมเท่าไร   อยากได้เรื่องราวเกี่ยวกับด้านบันเทิงของชาวเหนือ นำไปเขียนลงเวบเพื่อเผยแพร่ หรือส่งไปยังหนังสือที่เขาต้องการ...ในวัยเด็กย่าบอกว่า ซอสนุกมาก …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผู้ใหญ่บ้านได้พูดเสริมต่อจากเจ้าอาวาส “กรรมการวัด ได้มีการประชุมหารือกันก่อนแล้วแล้วรอบหนึ่ง มีเจ้าอาวาสเป็นประธาน คณะกรรมการวัด มีข้อคิดความเห็นว่า จะขอความร่วมมือร่วมใจจากศรัทธาญาติโยมทุกคน ช่วยกันบริจาคเงินเพื่อจัดงานบวช ในวันที่ 12 กรกฎาคม 2553 โดยจะขอเก็บหลังคาละ 140 บาท เงิน 40 บาทจะเป็นค่าจัดทำอาหารกลางวัน  เลี้ยงศรัทธาทั้งหมู่บ้าน ส่วนอีก 100 บาท จะเป็นค่าทำบุญและค่าจ้างซอมาเล่นเฉลิมฉลอง จึงอยากถามหมู่เฮาชาวบ้านว่า  จะเห็นด้วยไหม ?” มีเสียงพึมพำอึงในวิหาร …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    เสียงเคาะลำโพงปลายเสาไฟฟ้า   ในหมู่บ้านทุ่งแป้ง   ดังขึ้น 3 ครั้ง แล้วมีเสียงพูด “ ฮัลโหล !   ฮัลโหล !   ครับ !   ขอประชาสัมพันธ์ วันนี้กินข้าวแลงแล้ว   เวลาประมาณ 1 ทุ่มเศษ   ขอเชิญทุกบ้านทุกหลังคาเรือน   มาประชุมพร้อมกันที่วัดทุ่งแป้งนะครับ มีหลายเรื่องที่จะประชุมหารือกัน   อย่าได้ขาดกันเน้อ   บอกต่อๆกันไปด้วยเน้อครับ...ขอขอบคุณครับ”
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
   
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ได้ยินเสียงหมอเรียก เราทั้งคู่รีบเข้าไป เห็นเจ้าเหมียวนอนตะแคงนิ่งเหมือนท่อนไม้ ลิ้นแดงเล็กห้อยคาปาก หมอบอกว่า เอาลิ้นมันคาปากไว้ หากลิ้นค้างในปากขณะมันสลบ ลิ้นอาจจุกปากหายใจไม่ออกอาจตายได้ มันจะสลบสัก 1 ชั่วโมง ลุงกับป้าช่วยกันอุ้มมันขึ้นรถ   วางมันบนเบาะหลังที่มีผ้าขนหนูรอง พอถึงบ้านอุ้มมันไปวางราบบนม้ายาวที่มีหมอนรอง ลิ้นยังคาปากเหมือนเดิม อดนึกไม่ได้ว่าตอนแมว
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ผมมองผ่านทางเดิน ไปห้องครัว เห็นแมวต่างบ้าน เดินย่องเงียบกริบออกมา เจ้าตัวนี้มาขโมยอะไรกินบ่อยๆ ผมหมายตาจะเล่นงานมันหลายครั้ง แต่มันรอดปลอดภัยทุกที ไม่ทำร้ายอะไรมากมายหรอก จะหาไม้เล็กๆไม่ทันแล้ว เราก็นักฟุตบอล ใช้เท้าเคลื่อนไหวประจำ เตะได้ทั้งซ้ายขวา ไม่รู้จักศูนย์หน้าทีมโรงเรียนดังซะแล้ว จะหลบซ้ายขวาเจอหมด  ฮะฮ่า !..เสร็จแน่เจ้าเหมียว แมวขาวดอกลายเดินกลับออกมาใกล้ถึงมุมห้องแล้ว ผมโผล่พรวดออกไป มันตกใจยืนตลึง ผมส่งเสียงข่มขวัญ มันตั้งหลักได้ขยับวิ่งไปทางขวาแล้วแวบมาทางซ้าย …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
      พออากาศเริ่มเย็น เริ่มเข้าสู่ฤดูหนาว นกเอี้ยงที่เคยหายไป เริ่มกลับมาส่งเสียงแก๋ๆ ตามยอดต้นโพธิ์ข้างวัด ส่วนนกเขาอยู่ประจำถิ่นในหมู่บ้าน ฤดูไหนผมก็ยังเห็นนกเขาเสมอ เดินไปมาตามถนนบ้าง เกาะสายไฟบ้าง บ้านนี้นกเขามากจริงๆ คนแปลกหน้าเข้ามา จะได้ยินเสียงนกเขาคูระงมหมู่บ้าน คงนึกว่าหมู่บ้านนี้เลี้ยงนกเขา ความจริงไม่เห็นใครเลี้ยงนกเขาเลย มันเป็นนกที่หากินเอง ว่างจากหาอาหาร มันจะคูเสียงขับกล่อมผู้คนชาวทุ่งแป้ง ขณะผมพิมพ์หนังสือ ยังได้ยินเสียงคูทุ้มๆ มาจากทิศเหนือ ละแวกบ้านน้าบุญแว่วมา …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  แปรงฟันล้างหน้าเสร็จเรียบร้อย ผมกลับมายืนดูที่หน้าต่างดังเดิม ฝูงนกยางยังคงบินตามกันเต็มท้องฟ้า ไม่รู้จักหมดสิ้น อากาศเริ่มเย็น ลมเย็นพัดมาจากทุ่งหน้าบ้านเอื่อยๆ บอกสัญญาณย่างเข้าสู่ฤดูหนาว นกมากมายไม่รู้มันมาจากไหน มาไกลแค่ไหน บ้างว่ามันมาจากไซบีเรีย จีน มองโกล หิมาลัย มันเป็นนกปากห่าง  นกยาง ฯลฯ จำนวนเป็นแสนตัวทีเดียว สิ่งที่ตามมาคือโรคติดต่อ ต้องระวังไข้หวัดนก ที่มันนำมาฝากเจ้าของบ้าน