Skip to main content

                                                           
                                                                                                     ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง


ถึง พ.ศ. 2316 

นับเวลาผ่านไปได้ 3 ปี  มีผู้ศรัทธากราบไหว้พระดอน  หรือครูบาดอนทั่วบ้านทั่วเมือง  ชื่อเสียงยังขจรขจายไปยังหัวเมืองต่างๆในล้านนา  ผู้คนเมืองฝางอยู่กันอย่างสงบสุข  ทำมาหากินตามปรกติ  ปราศจากการรุกรานจากพม่า  สาเหตุมาจากภายในเมืองพม่าไม่สงบเรียบร้อย  มีการแย่งชิงอำนาจกันระหว่างกษัตริย์กับเหล่าขุนนางและเหล่าทหาร  และพม่ายังต้องพะวงกับการแข็งเมืองของเมืองประเทศราชทั้งหลาย  รวมทั้งการรวมกำลังของชนกลุ่มน้อยต่อต้านพม่า  ที่มีมากมายหลายกลุ่ม  เมืองฝางจึงปลอดภัยจากพม่า  กองทัพทหารโสร่งด้วยเหตุนี้

ที่วัดพระบาทอุดมจึงมีคนเดินทางมากราบไหว้ทำบุญ  รวมทั้งบูชาของดีของขลังไม่ขาด  ที่ขาดไม่ได้เป็นการไปกราบครูบาดอนที่ใครๆเชื่อว่าเป็นตนบุญมาเกิด  ได้พบเห็นพระกับตา  ยิ่งได้สนทนาด้วย  จะเป็นการมาวัดพระบาทอุดมที่ครบถ้วนสมบูรณ์สมใจทีเดียว  เงินและสิ่งของที่ผู้แสวงบุญมาถวายวัด  พระดอนถวายเจ้าอาวาสต่อจนหมดสิ้น  พระเจ้าอาวาสเล่าหาได้ได้เก็บไว้ส่วนตัวไม่  นำมาประชุมหารือกรรมการวัดรวมทั้งศรัทธาญาติโยมทุกหลังคาเรือน  เพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อการสืบพระศาสนา  การสร้างสิ่งอันเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมต่อผู้คนในบ้านเมือง  บางส่วนนำมาสร้างศาลาและกุฏิเพิ่ม  ซ่อมแซมโบสถ์วิหารที่เริ่มชำรุดทรุดโทรม  บางสวนนำมาสร้างห้องอบสมุนไพรรักษาโรค  โดยไม่คิดค่ารักษา  ขอเพียงบริจาคตามกำลังศรัทธาเท่านั้น  ไม่มีการบังคับกะเกณฑ์  ผู้เจ็บป่วยยากไร้ทางวัดยินดีรักษาโดยไม่คิดเงินทอง  ด้วยเหตุฉะนี้ วัดพระบาทอุดมจึงกลายเป็นที่พึ่งทางใจและกลายของคนทั้งเมืองฝางและทั่วไป  พระเจ้าอาวาสกล่าวไว้ดังคำสอนอันลึกซึ้งของพระพุทธเจ้าไว้ว่า
                                                                    
               “ ทุกผู้ทุกคนมาจากความว่างเปล่า  เราเกิดมาบ่มีอะหยังติดตัว 
             ตายไปก็เช่นกัน  ใยเราต้องมายึดติดกับทรัพย์สินเงินทอง  อันเป็นทรัพย์นอกกาย 
             ทำบุญทำความดีต่อไปเถิด  ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  เอื้อเฟื้อต่อกัน  มีอะหยังแบ่งกัน 
              ผักแคบ(ผักตำลึง)  ผักปั๋ง(ผักปลัง)  ที่ขึ้นตามรั้วบ้าน  เอิ้น(ตะโกน)ขอกัน 
              ก็เอ่ยปากหื้อเขาไปแกงกินได้  ดังคำพระพุทธเจ้าว่า  ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง 
              การทำบุญทำทานนั้นบ่หายไปไหน  ชาตินี้บ่ได้รับผลกรรมดี  ชาติหน้าภพหน้า
              ต้องได้รับเป็นแน่นอน  เงินทองที่ศรัทธาญาติโยมบริจาค  อาตมาและพระดอน
              ก็บ่ได้เก็บไว้ใช้ส่วนตน  ได้นำมาสร้างที่อบสมุนไพรรักษาโรคภัยไข้เจ็บไม่เลือก
               ยากดีมีจน  บางส่วนนำไปสร้างกุฏิเพิ่ม  ซ่อมโบสถ์วิหารพ่อง  เป็นการสืบทอด
              พระศาสนา  บุญนั้นเชื่อเต๊อะ  ใครทำใครคนนั้นก็ได้รับ  บ่ช้าก็เร็ว  เป็นสัจธรรมยิ่งแล้ว.”

                                           ..................................................................................

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  เสียงร้องเพลงดังขึ้นพร้อมกับอิเล็กโทน แต่ยังไม่ปรากฏตัวผู้ร้อง เร้าใจผู้ชมให้อยากเห็นหน้ายิ่งนัก ครู่เดียว   บนเวทีปรากฏร่างผู้ชาย 2 คน หญิง 2 คน เดินออกมาจากหลังเวที คนแรกเดินถือไมค์ร้องนำออกมา แนวเพลง “พรศักดิ์ ส่องแสง” กล่อมผู้ชมด้วยเพลงยอดฮิตในอดีต “เมียเด็ก” เสียงดีพอใช้ได้ทีเดียว เพ่งดูชัดๆเป็นหัวหน้าคณะช่างซอ สิงห์คำนั่นเอง ยังคงสวมชุดเดิม ช่างซออีก 3 คนเต้นเป็นหางเครื่อง สะบัดแข้งขาหมุนตัวพอใช้ได้ ช่างซอหญิงทั้ง 2 คน เปลี่ยนนุ่งกางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อแขนกุดสีสดใส …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผู้ใหญ่บ้านเดินมาหน้าเวที   ยื่นใบแดงให้ฝ่ายชาย 1 ใบ   ฝ่ายหญิงอีก 1 ใบ   ผู้รับก้มไหว้ในท่าที่คิดว่าสวยที่สุด   ยังไม่พอ   ผู้ขับซอทั้ง 4 คน ประกอบด้วย   สิงห์คำ   แจ่มจันทร์   ก้าน   ผ่องพรรณ   คนหลังนี่เนาวรัตน์จ้องดูเธอมากกว่าใคร   เธอสวยทันสมัยถูกใจมาก   ทุกคนช่วยกันขับซออ้อนรายต่อไป   มีรายชื่อในสมองมากมาย   รวมทั้งในกระดาษและที่มีคนกระซิบบอกอีกหลายชื่อ   เป็นช่วงเวลาเป็นเงินเป็นทองของพวกเขา  …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ใครบ้างไม่ชอบ ความสวยงาม คนสวยคนหล่อ ดวงอาทิตย์ขึ้น ทะเลหมอกยอดดอย อาหารอร่อย กาแฟรสเข้ม ทะเลกับหาดทราย สวนดอกไม้นานาพันธุ์   เสียงนกร้อง น้ำตกสาดซัดหินผา    สายลมต้องใบไม้ผะแผ่ว ระฆังชายคาโบสถ์วะแว่ว และเสียงมนุษย์ที่ขับขานเป็นท่วงทำนองเสียงเพลง ผมชอบฟังเพลงตั้งแต่เด็ก ร้องเพลงเมื่อเรียนชั้นประถมศึกษา พอโตก็ร้อง เคยร้องกับวงดนตรีครูดอย ชื่อวง “สนเกี๊ยะ” คนร้องกับดนตรีไปคนละทาง เรียกว่าร้องไม่เป็นสรรพรส ทำให้นักดนตรีวุ่นวายทั้งวง เขาคงกลัวจะเสียชื่อ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ความหนาวเย็นแห่งฤดูหนาว จากไปโดยไม่ล่ำลา ลมร้อนพัดเข้ามาแทน แม้ไม่เชื้อเชิญ ระหว่างรอยต่อปลายกุมภาพันธ์ ได้ยินเสียงนก “ปิ้ดจะลิว”(นกกรงหัวจุก) ส่งเสียง “ปิ้ดจะลิวๆ” ตอนเช้าตรู่ ยังไม่เห็นตัวเสียงมาก่อน นกจี๋เจี๊ยบ(นกกางเขน)ส่งเสียงแหลมสูงเจื้อยแจ้วประชัน จักจั่นเป็นฝูงส่งเสียงแซ่สนั่นที่ต้นสักข้างบ้าน ไม่เห็นตัวอีกเช่นกัน เหมือนนักร้องลูกทุ่งดัง ระดับหัวหน้าวง ต้องร้องอยู่หลังม่านเวทีสักท่อนหนึ่งก่อน แล้วจึงค่อยเดินตัวตรงมาดเท่ในชุดสากล ปรากฏตัวต่อมิตรรักแฟนเพลง น้ำแม่ขานที่คั่นระหว่างบ้านทุ่งแป้ง(อำเภอสันป่าตอง) …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
พอทราบข่าว ผลการประกวดภาพยนตร์แห่งชาติ สุพรรณหงส์ ครั้งที่ 20 ประจำปี 2553 ณ ศูนย์การค้า เซ็นทรัลเฟสติวัล พัทยา บิช เมื่อค่ำวันที่ 6 มีนาคม 2554 ว่า ผู้ได้รับรางวัล ผู้แสดงนำหญิงยอดเยี่ยม เป็นสาวน้อยวัย 18 ปี หน้าตาใสๆ น่ารัก ชื่อ “หนูนา” หนึ่งธิดา โสภณ(160 ซ.ม./44 กก.) จากหนังเรื่อง “กวน มึน โฮ” เธอสามารถทำคะแนนนำสาวพลอย เฌอมาลย์ สาวสวยเข้มฝีมือจัดจ้าน ที่แสดงเรื่อง “ ชั่วฟ้าดินสลาย” จากบทประพันธ์ของ “เรียมเอง” หรือ มาลัย …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
    ผมสูดปากเบาๆ มันแสบตาแทบลืมไม่ขึ้น น้ำตาเริ่มไหล “ลุงขยับหน้าเข้ามาใกล้อีกนิด ให้คางวางบนแผ่นพลาสติก หน้าผากชิด นั่งนิ่งๆนะครับ.” หมอหนุ่มเริ่มหมุนกล้องที่ติดกับส่วนที่ผมวางคาง ปรับกล้องจนผมรู้สึกว่าผิวเลนซ์กล้องมันแทบติดดวงตา แสงไฟสว่างจ้าเข้มลำเล็กพุ่งเข้าดวงตา หมอตรวจทั้งสองข้าง ปากก็พูดพึมพำ “ความดันตาปรกติ” หมอปรับระยะกล้องตรวจใหม่ บอกผมให้วางคางบนแผ่นพลาสติก ส่วนหน้าผากชิดติดกับแผ่นเหล็กข้างหน้า ฝ่ามือผมทั้งคู่วางบนโต๊ะเพื่อทรงตัว หมอส่องกล้องตรวจตาทีละข้างอีกรอบ ให้ผมกลอกตามองข้างบน แล้วมองล่าง…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล   รอหมอนานๆน่าเบื่อ ส่วนใหญ่นั่งเงียบที่แถวเก้าอี้ หูคอยฟังนางพยาบาลเรียกพบหมอ ส่วนตานั้นจับจ้องดูความเคลื่อนไหวของนางพยาบาล บางคนฆ่าเวลาด้วยการพูดคุยกับคนข้างเคียง ได้ยินนางพยาบาลที่ประจำห้องตรวจรียกชื่อคนไข้เป็นระยะๆ แล้วผายมือให้นั่งรอคิวที่เก้าอี้ข้างประตูห้องตรวจ นั่งรอหมอนานๆไม่รู้ทำอะไร ผมฆ่าเวลาโดยมองดูสิ่งรอบๆตัวให้สบายตา ดูพยาบาลชุดขาวสะอาด ผิวขาวสะอาดสะอ้าน คนนี้หน้าสวย คนนั้นตาสวย คนนี้พูดเพราะ ทุกคนเคลื่อนไหวตลอด บ้างก้มหน้าพิมพ์ข้อมูลที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  วันนี้ขับรถยนต์ จากบ้านทุ่งแป้ง อำเภอสันป่าตอง เวลา 7.32 น หมอนัดตรวจตา ที่โรงพยาบาลสวนดอก(มหาราช) เชียงใหม่ เป็นช่วงเวลาเร่งรีบของทุกคน บ้างรีบไปทำงาน บ้างรีบไปเรียนหนังสือ ถนนจึงมากมายด้วยรถรา พอวิ่งเข้าเขตตัวอำเภอสันป่าตอง รถเริ่มติด และติดหนาแน่นขึ้นเมื่อวิ่งเข้าเขตอำเภอหางดง เริ่มเข้าสู่ตัวเมืองเชียงใหม่ รถจักรยานยนต์วิ่งกันหวาดเสียว วิ่งเร็ว แซงซิกแซกซ้ายขวา รถวิ่งเลียบตามคูเมืองด้านนอก ไปช้าๆ ผ่านหน้าโรงพยาบาลสวนดอกแล้ว เคลื่อนตัวช้ามาก ถนนมีเท่าเดิม รถมากขึ้นทุกๆวัน…
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ผมขับรถออกจากบ้าน คุณแม่จันทร์สม สายธารา เลี้ยวซ้ายปากซอย มุ่งตรงกลับบ้าน อดนึกถึงคำพูดของ พ่อครูคำผาย นุปิง ศิลปินแห่งชาติ ประเภทเพลงพื้นบ้าน-ขับซอ ปี พ.ศ. 2538 ที่ปรากฏในอินเตอร์เน็ต หัวข้อ “ ซอพื้นบ้านล้านนา คุณค่าแห่งดนตรีที่ถูกเมิน” “ ยุคนี้ไม่ใช่ยุคของซออีกต่อไป ในอดีตซอได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ในหมู่บ้านล้านนาไปที่ไหนๆก็มีซอ ซอสมัยก่อนได้เงินหลักร้อย ซึ่งถือว่าสูงมากในเวลานั้น แตกต่างจากตอนนี้ที่มีเด็กรุ่นใหม่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่สนใจจะเรียนซอกันอย่างจริงจัง กลุ่มคนฟังในปัจจุบัน …
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
  ลองอ่านความหมาย คำว่า “รัก” ของนักเขียนเอเชียชาวญี่ปุ่น เจ้าของรางวัลโนเบลปี ค.ศ.1968 เขาคือ ยาสึนาริ คาวาบาตะ กล่าวในงานเขียนของเขาชื่อ “เสียงแห่งขุนเขา”