บล็อกกาซีน ประชาไท

By : aphs.worldnomads.com/lani/2261/raining.jpg แซกโซโฟนเอื้อนเอ่ยไม่เคยสนใจเมื่อวันวาน"ฉันจะดื่มวันพรุ่งด้วยค่ำคืนนี้ทั้งหมด"เสรีภาพยังอวดโฉมในโมงยามอันสุกสว่างทุกคนเทตัวเองออกจากตัวตนเป็นชีวิตละลายไปกับเสียงสรวลเสเฮฮาหลายจุดประสงค์หรือหลายความต้องการปรากฏลวดลายบนผืนผ้าเดียวกันบรรยากาศอบอวลถูกเขย่าดังเหล้าค็อกเทลบางคนต้องการดนตรีเป็นสิ่งประกอบแต่ฉันต้องการซึมซับกับดนตรีกีต้าร์แผดสนั่นผ่านตู้แอมป์ตะคอกคำรามไปยังแก้วทุกใบ"ฉันเห็นเงามืดแสร้งหลบไปที่ไหนสักแห่งฉันเห็นโลกทุกใบต่างซ่อนรอยร้าว"ท่ามกลางหมู่โต๊ะม้านั่งเรียงรายบางความโดดเดี่ยวต่างลอบเหลียวมองซึ่งกันและกันในเวลาน่าตักตวงเช่นนี้จะมีประโยชน์อันใดที่จะเอ่ยอ้างถึงบทกวีนอกจากแซกโซโฟนที่ทุกคนต้องการให้มันเป่าเสียง...ฉันยกแก้วของฉันขึ้นดื่มทุกทุกนาทีคือแก้วที่พร่องลงฉันหลับตาลงครู่หนึ่งเพื่อหลบเร้นออกไปสัมผัสสายฝนเริงร่ายตกลงมาเนืองนองกลางความเปล่าเปลี่ยวอันลึกซึ้ง   ศักดิ์ชัย ตันศิริ

ต้องขอโทษท่านผู้อ่าน ที่ติดตามคอลัมน์กรองกระแส ICT ที่บทความสำหรับอาทิตย์นี้ต้องล่าช้าสักหน่อย เนื่องจากข้าพเจ้าไม่ใคร่สบายเล็กน้อย ในช่วงวันเวลาที่จัดไว้สำหรับเขียนบทความในบทความที่แล้ว ข้าพเจ้าพยายามชี้ให้ทุกท่านเห็น ปรากฏการณ์ที่ว่า ICT เป็นตัวแปรต้นที่สำคัญ ซึ่งสร้างความเปลี่ยนแปลงมากมาย ให้กับองค์กรต่างๆ ทั้งในบริบทของผลกระทบจากภายนอกองค์กร ในรูปแบบของ การทำให้สภาพแวดล้อมในการแข่งขันเปลี่ยนแปลง และในบริบทของผลกระทบที่เกิดภายในองค์กร ในลักษณะของการทำให้ รูปแบบการทำงานและแนวการบริหารทรัพยากรองค์กร ต้องเปลี่ยนไปบทความในวันนี้ เป็นหัวข้อซึ่งสืบเนื่องจากสัปดาห์ก่อน หากแต่ข้าพเจ้ามุ่งเน้นไปที่ แนวโน้มความนิยมแนวคิด การว่าจ้างแรงงานภายนอก หรือการ Outsourcing ที่เพิ่มขึ้นขององค์กรต่างๆ เพื่อรับมือความกับความเปลี่ยนแปลงอันหลากหลาย หากแต่ก่อให้เกิดผลกระทบ ทั้งในระดับองค์กรและในระดับปัจเจกบุคคล ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนควรให้ความสนใจ

ใต้ร่มไม้ สายลมพัดมาแผ่วๆ ทำให้ใบไม้โอนไหวและส่งเสียงระบัดใบแส่ส่าย กังวานในแต่หาได้รู้สึกหนวกหูรำคาญแต่อย่างใด นี่เป็นต้นไม้ไม่กี่ต้นในทุ่งหญ้ากลางหุบเขา นั่นเอง หญ้าจึงพลิ้วไหวพร้อมกับใบไม้ และกรุ่นกลิ่นดอกหญ้านั้นเล่าก็คละเคล้ามากับสายลมแผ่วนั้น ไม่ไกลออกไปเท่าใดนักลำธารไหล ส่งเสียงแว่วมาพอได้ยิน อิ่มเอมและผ่อนคลายเมื่อยามหลับตาลง เบิกบานและผ่อนคลายเมื่อยามลืมตามองออกไป ก้าวย่างแห่งการแสวงหาของมนุษย์ เริ่มต้นที่ใด ???? นั่นน่ะสิ โลกของวัยเยาว์มิได้แสวงหาสิ่งใดมากมายนัก การดำรงอยู่ และวิถีแห่งการเรียนรู้มันเป็นหนึ่งเดียวกัน หรือเปล่า มั้ง ยุคสมัย วัย กาลเวลา ค่อยๆ แยกเราออกจาก วิถีนั้น นั่นเองกระมังเราจึงเริ่มสร้างมิติ วิถีแห่งการแสวงหา เพราะเพื่อการชดเชยส่วนที่เลือนหายไป เมื่อคราวที่เราเริ่มรู้สึกถึงการสิ้นสุดวัยเยาว์

  เพลงเสื้อแห่งความสุข เป็นเพลงดี ๆ อีกเพลงหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในกระแสการตลาดเสียงเพลงป๊อบ ขับร้องโดย ลานนา คัมมินส์ อยู่ในอัลบั้ม Happy Trip เนื้อเพลงนำมาจากนิทานตอลสตอยเรื่องหนึ่ง นำเรื่องราวมาแต่งเป็นเพลงที่เข้ากับเนื้อหาในสังคม แต่ก็ไม่ถูกโปรโมท ทำให้เพลงจ้องตากับความเหงากลายเป็นเพลงที่คนรู้จักมากที่สุดในอัลบั้มนี้ ขณะที่เพลงเสื้อแห่งความสุขกลายเป็นเพลงขวัญใจของเด็ก ๆ ที่ชอบฟังนิทาน และเป็นเพลงเนื้อหาดีที่คนฟังผู้มีวุฒิภาวะฟังแล้วก็ชอบ ฟังเพลงประกอบภาพ และแคนโต้แนวนอนของเราค่ะ

นี่คือเส้นรถราง สายทางเก่า คนผู้เฒ่าบอกกล่าวแก่ลูกหลาน ภาพอดีตยังชัดเด่นเช่นเมื่อวาน ปัจจุบันสิ แล่นเร็วผ่านวารวันไป รถรางโค้ง รถเมล์ขับ คับถนน เกือบจะชนเอาอดีตแดดับได้ นี่ขนาดรถหลอก-หลอกยังยอกใจ ช่วยจอดป้าย ไม่ไหว.. ลุงขอ ลง... รถรางชมเมือง สร้างเลียนแบบรถรางจริง แต่วิ่งด้วยล้อรถยนต์ หัวโค้งถนนท่าพระจันทร์ พฤษภาคม ๕๑

ไม่มีเหตุผลที่ผมจะมุ่งไปยังเถียงนาหลังนั้น เพียงแต่อยากเดินเข้าไปในโพรงจมูกของเทือกอินทนนท์สักครั้งหนึ่ง วันที่แดดแรงปลายฤดูร้อน นาข้าวขั้นบันไดสุดหูสุดตาเหลือแต่ตอ มองไปทางไหนก็เห็นแต่ร่องรอยเก็บเกี่ยว โล่งลิบ ใบข้าวกองเกลื่อน ร่องรอยตีข้าวมีฟางข้าว ตอซังข้าวเป็นตุ่มตาเรียงรายบนพื้นผิวไหล่เขา ผมยืนอยู่บนไหล่เขาแล้วมองออกไปทางราบลุ่ม ภาพที่เห็นอย่างกับการปรากฏตัวของชิ้นส่วนวัตถุประหลาดผุดขึ้นมาจากพื้นดินผมนึกไม่ออกว่า เถียงนาลุงเหน่วอเป็นอย่างไร คนนำทางก็ไม่ได้บอกว่า เถียงนาหลังนั้นซุกซ่อนเรื่องราวใดไว้บ้าง หรือมีส่วนปลีกย่อยอื่นใด ทำให้เกิดความหมายน่าสนใจขึ้นมากกว่าเถียงนาหลังอื่นๆ ในบริเวณนั้น

ภาสกร อินทุมาร ชลบุรีอาจจะเป็นจังหวัดที่ไม่มีใครคิดว่าจะมีชุมชนคนมอญตั้งอยู่ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด เพราะคนส่วนใหญ่จะรู้จักเฉพาะมอญเกาะเกร็ดและมอญพระประแดงเท่านั้น... แต่ถึงอย่างไรก็ดี ชลบุรีก็ยังมีคนมอญอยู่ที่ “วัดบ้านเก่า” ซึ่งมีชื่อเดิมว่า “วัดบ้านมอญ” แห่งตำบลบ้านเก่า อำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี และความน่าสนใจของคนมอญของที่นี่ อยู่ที่ “พระ”   วัดบ้านเก่า (วัดบ้านมอญ) ตำบลบ้านเก่า อำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี

สวัสดีค่ะ พบกันตามเคย อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่ได้เข้ามาพูดคุยทักทายกัน แต่ก็อ่านข้อความจากทุกๆ คน ด้วยความขอบคุณอย่างมาก ดีใจเสมอค่ะ ดีใจ ปลาบปลื้ม ที่ใครๆ ก็ทักทายลูกสาวลูกชาย (บ้าเห่อเนอะ) อาทิตย์นี้ ยังไม่มีรูปมาฝากเพิ่มค่ะ ยังไม่ได้เอารูปลงจากกล้อง แล้วก็เป็นไข้เป็นหวัดนิดหน่อยค่ะ อย่างว่า แก่แล้วก็งี้แหละ :-) ดูแลสุขภาพและบุญรักษากันทุกคนนะคะ   ราศีเมษ Aries (13 เมย.-13 พค.) ไพ่ใบแรกของคุณสัปดาห์นี้ 6 เหรียญค่ะ การแลกเปลี่ยนจะเป็นประเด็นสำคัญในอาทิตย์นี้ค่ะ หรือการพึ่งพาอาศัยกัน การให้หรือใช้เครดิต การอุปถัมภ์ค้ำจุน ตลอดจนให้ทานในหลายๆ รูปแบบค่ะ ธุรกิจ การงาน ราชินีคทา ถือเป็นไพ่ประกบอีกใบหนึ่งที่แสดงถึงความโดดเด่นในการทำงาน ได้รับมอบหมายงานที่สำคัญ มีผลงานเป็นที่จับตา ต้องใช้ไหวพริบ ประสบการณ์ และศักยภาพเป็นอย่างมากในการจัดการสิ่งต่างๆ บางคนจะได้ร่วมงานกับคนเก่ง คนมีชื่อเสียง หรือมีโปรเจ็คท์ดีๆ เข้ามาค่ะ สถานการณ์การเงิน ราชาคทา ถือว่ามีอนาคตที่ดีพอสมควรค่ะ แต่เน้นไปทางเรื่องการบริหารจัดการ หรือควบคุมค่าใช้จ่ายอย่างมืออาชีพ ในการทำธุรกิจที่จะนำมาซึ่งผลตอบแทนต่างๆ เป็นช่วงใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ใช้ศักยภาพ ใครที่คิดจะลงทุน หรือทำงานอะไรก็ตาม อย่ามองแต่ผล “ตัวเงิน” นะคะ ประเมินความพร้อมของตัวเองให้ดีด้วย ความรัก ความสัมพันธ์ 8 ถ้วย มีเรื่องไม่ค่อยสบายใจนักค่ะ บางคนให้พลัดพรากจากบุคคลอันเป็นที่รัก หรือต้องไปตกระกำลำบาก (ใจ) ในที่ต่างถิ่นแดนไกล ความสัมพันธ์มีช่องว่าง ห่างเหิน บางคนจำใจไปตายเอาดาบหน้า กระซิกๆ แน่ะ คำเตือนหรือปัญหาที่อาจเกิดขึ้น The Star มิตรภาพและความหวัง สิ่งที่สวยงาม หรือสดใสอยู่ในอุดมคติ บางครั้งก็นำมาซึ่งสิ่งไม่อาจคาดหมาย คำแนะนำพิเศษ The Empress หากคุณมีโอกาสได้เข้าใกล้ หรือพบผู้หญิงที่มีอำนาจ เป็นผู้มีฐานะ หรือเป็นผู้บริหารระดับสูงขึ้นไป คุณอาจได้จังหวะดีๆ หรือโชคในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สิน อีกนัยหนึ่งหมายถึงความสมบูรณ์พูนสุขในชีวิต ไม่ต้องกลัวความลำบากค่ะ

                       &&& ศิ ล ปิ น" BALLAD " นาม " จ รั ล ม โ น เ พ็ ช ร "คือเก็จแก้วดำรงคุณค่าความหมายคืนสู่ดิน จิตวิญญาณไม่เคยตายแสงตะวัน - เดือน - ดาวฮักอ้ายจรัลฯ &&& - - - ฝันเถิด ฝันชีพฝัน เราฝันใฝ่ฝันดวงใจศานติภา พโลกสุขสันต์กล่อมชีวี ด้วยบทเพลง งามนิรันดร์พริ้มบทเพลง "รางวัลแด่คนช่างฝัน" อันงดงาม &&&...ละบทเพลง - - -พริ้งบทเพลงพลิ้วลอยล่องเป็น ทำนอง โอบกอดโลก งามล้นหลามเพลงRHYTHMสดใส ทุกโมงยามเป็นความฝันแห่งชีวิตโลกตราบนิ รั น ด ร์ เป็นค ว า ม ฝั น แห่ง ชี วี โ ล ก นิ รั น ด ร์ กา ล !!!&&& คารวะ + รำลึกอ้าย "จ รั ล ม โ น เ พ็ ช ร"ศิลปิน เพลงพื้นบ้านแห่งล้านนาแลแห่งโลกชีวิต ฤดู ฝ น, 3 กันยายน2551 ณ "บ้าน-ร้านสุดสะแนน"ล้านนาอิสระ, เจียงใหม่(รำลึก7 ปีแห่งการกลับคืนสู่อ้อมอกอันอบอุ่นแห่งแม่พระธรรมชาติของอ้าย "จรัล มโนเพ็ชร")ภาพประกอบจากบลอก 'เรื่องเล่้าเล็กๆ จากกระท่อมทุ่งเสี้ยว' 

กรมศิลปากรประกาศผลศิลปิน ผู้ได้รับรางวัล “เพชรในเพลง” ประจำปี 2551 เนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติ พ.ศ. 2551 (29 ก.ค.) รางวัลเชิดชูเกียรติ ผู้ประพันธ์เพลงดีเด่นในอดีต ประเภทเพลงไทยสากล ได้แก่ “เพลงเรือนแพ” ผู้ประพันธ์นายชาลี อินทรวิจิตร เพลง “เรือนแพ” เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง “เรือนแพ” สร้างเมื่อ พ.ศ.2504 เข้าฉายที่โรงภาพยนตร์ สุริวงศ์ เชียงใหม่ โรงภาพยนตร์นี้ เดิมอยู่ตรงข้ามกับประตูท่าแพ ปัจจุบันเลิกกิจการไปแล้ว ผมได้เข้าชมภาพยนตร์เรื่องนี้ ขณะเรียนชั้นมัธยมต้น เป็นภาพยนตร์ที่แสดงถึง ความรักของเพื่อนสามคน ประกอบด้วย ไชยา สุริยัน แสดงเป็น นักมวย ส.อาสนะจินดา แสดงเป็น ตำรวจ จินฟง ดาราจากฮ่องกง แสดงเป็น นักร้อง สองคนแรกเสียชีวิตไปแล้ว จินฟงนั้นไม่ทราบข่าว จะขอกล่าวถึงคุณจินฟง ซึ่งแสดงเป็นนักร้อง เขาร้องเพลง “เรือนแพ” ขณะกำลังอยู่ในบ้านที่สร้างบนแพ เขาพูดไทยไม่ได้ แต่เขาขยับปาก ที่เรียกว่า “ลิปซิงค์” ตรงกับเนื้อเพลงทุกคำ เหมือนเขาร้องจริงๆ ซึ่งเป็นที่ฮือฮามากในยุคนั้น ฉาก เสียงผู้ร้อง ดนตรี ทำให้เพลงนี้เพราะมาก เสียงดนตรีเหมือนเสียงน้ำไหลผ่านลำไผ่ที่ผูกเป็นแพ ซึ่งเสียงร้องเพราะอย่างมีชีวิตวิญญาณ คือคุณชรินทร์ นันทนาคร นักร้องคนเหนือ ขวัญใจหมู่เฮาคนเมือง ความเพราะของเพลงนี้ ต้องยกผลงานอมตะให้ คุณชาลี อินทรวิจิตร ผู้แต่งเพลง เป็นผู้สร้างเพลงให้มีชีวิตขึ้นมา นักร้องเหมือนผู้ทำให้เพลงมีจิตวิญญาณ ภาพยนตร์ช่วยให้เพลง ปรากฏจินตนาการอันเพริศพริ้ง ผสมผสานเป็นหนึ่งเดียวของความไพเราะ  

เมื่อเดือนแปดตามจันทรคติมาถึง “ลมหัวษา” (ลมต้นฤดูพรรษา) โหมแรงมาทางตะวันตกเฉียงใต้ พัดจีวรและผ้าอาบน้ำฝนใหม่ของพระหนุ่มแรกพรรษาและพระเก่าหลายพรรษาพลิ้วลมอยู่ไหวๆ ลมช่วงนี้อาจพัดแรงไปจนถึงปลายเดือนเก้าที่ “ลมออก” พัด “ฝนนอก” (มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ) ห่าใหญ่มาเติมทะเลสาบสงขลา (ที่มีพื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดพัทลุง) อีกครั้งตอนผมยังเด็กกว่านี้ (เมื่อสองสามปีก่อน.....ฮา) ผ้าเหลืองบนกุฏิไหวลมไม่เคยสวยเท่าตอนนี้มาก่อน แม้ครอบครัวของผมจะคุ้นชินกับผ้าเหลือง (จีวร) เพราะ “พ่อเฒ่า” (ตา) ของผมบวชครองผ้าเหลืองมาตั้งแต่วัยหนุ่มใหญ่จนปลิดลมหายใจชราของชีวิตสิ้นไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ทิ้งลูกหลานที่เคยติดสอยห้อยตามหิ้วปิ่นโตฝากตัวเป็นศิษย์วัดและเฝ้าทะนุถนอมยามสังขารชำรุดร่วงโรยให้คำนึงถึงอยู่เบื้องหลัง

“โมะโชะมาแล้ว” ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น เมื่อเห็นร่างชายวัยปลายกลางคนเดินเข้ามา สายตาทุกดวงจึงมองไปที่ โมะโชะ เขาคือผู้นำในการขับขานเพลงธา เขาต้องเรียนรู้และพิสูจน์ตัวเองมาหลายปีกว่าเขาจะได้รับตำแหน่งนี้ หน้าที่รับผิดชอบสำหรับตำแหน่งนี้คือการเป็นผู้นำในการขับขานธาในพิธีกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชุมชนเช่น งานแต่ง หรืองานตาย บางชุมชนทั้งหมู่บ้านไม่มีโมะโชะเลย เวลามีงานต้องไปยืมหรือเชื้อเชิญโมะโชะจากชุมชนอื่นที่อยู่ใกล้ ว่ากันว่าชุมชนที่สมบูรณ์นอกจากต้องมีผู้นำชุมชนตามประเพณีที่เรียกว่า ฮี่โข่ ต้องมีจำนวนหลังคาในชุมชนมากกว่า 30 หลังคาเรือนแล้ว โมะโชะยังเป็นดัชนีหนึ่งที่เป็นตัวชี้วัดความสมบูรณ์แบบของชุมชน ยิ่งค่ำลงบรรยากาศยิ่งหนาวเย็นมากขึ้น ภายในบ้านผู้ตาย เด็กชายสองคนเริ่มหยิบเทียนด้วยมือซ้ายแล้วจุดเทียน เมื่อเทียนติดไฟเด็กชายลุกขึ้นเดินวนซ้ายรอบๆ ศพ จนครบสามรอบ เด็กทั้งสองไปตั้งเทียนไว้ที่ส่วนห้วของศพเล่มหนึ่ง และส่วนท้ายของศพเล่มหนึ่ง จากนั้นเด็กส่งสายตาชักชวนโมะโชะและคนเฒ่ามาร่วมเด็กวนทางซ้าย