By : aphs.worldnomads.com/lani/2261/raining.jpg
แซกโซโฟนเอื้อนเอ่ยไม่เคยสนใจเมื่อวันวาน
"ฉันจะดื่มวันพรุ่งด้วยค่ำคืนนี้ทั้งหมด"
เสรีภาพยังอวดโฉมในโมงยามอันสุกสว่าง
ทุกคนเทตัวเองออกจากตัวตนเป็นชีวิต
ละลายไปกับเสียงสรวลเสเฮฮา
หลายจุดประสงค์หรือหลายความต้องการปรากฏลวดลายบนผืนผ้าเดียวกัน
บรรยากาศอบอวลถูกเขย่าดังเหล้าค็อกเทล
บางคนต้องการดนตรีเป็นสิ่งประกอบ
แต่ฉันต้องการซึมซับกับดนตรี
กีต้าร์แผดสนั่นผ่านตู้แอมป์ตะคอกคำรามไปยังแก้วทุกใบ
"ฉันเห็นเงามืดแสร้งหลบไปที่ไหนสักแห่ง
ฉันเห็นโลกทุกใบต่างซ่อนรอยร้าว"
ท่ามกลางหมู่โต๊ะม้านั่งเรียงราย
บางความโดดเดี่ยวต่างลอบเหลียวมองซึ่งกันและกัน
ในเวลาน่าตักตวงเช่นนี้
จะมีประโยชน์อันใดที่จะเอ่ยอ้างถึงบทกวี
นอกจากแซกโซโฟนที่ทุกคนต้องการ
ให้มันเป่าเสียง...
ฉันยกแก้วของฉันขึ้นดื่มทุกทุกนาทีคือแก้วที่พร่องลง
ฉันหลับตาลงครู่หนึ่งเพื่อหลบเร้นออกไป
สัมผัสสายฝนเริงร่ายตกลงมาเนืองนอง
กลางความเปล่าเปลี่ยวอันลึกซึ้ง
ศักดิ์ชัย ตันศิริ