วันแรกแห่งเดือนพฤษภา : สัญลักษณ์แห่งยุคใหม่และการต่อสู้ของชนชั้นแรงงาน
Nestor Makhno (1928)
ในโลกทัศน์ของนักสังคมนิยมที่มองว่าวันแรกของเดือนพฤษภาคมเป็นวันหยุดของชนชั้นแรงงานนั้นเป็นการอธิบายและตีความหมายที่ผิดพลาดซึ่งความผิดพลาดนี้ได้แทรกซึมเข้าไปสู่ชนชั้นล่างในหลากหลายประเทศว่าวันนี้เป็นเพียงแค่วันหยุดสำหรับการรื่นเริงและพักผ่อน ซึ่งในความเป็นจริงแล้ววันที่ 1 ของเดือนพฤษภาคมนั้นไม่ใช่วันพักผ่อนเฉลิมฉลองของชนชั้นล่างแต่อย่างใด แน่นอนว่าในวันนี้นั้นชนชั้นล่าง ชนชั้นแรงงานย่อมไม่ควรถูกจองจำอยู่ในโรงงานหรือสถานที่ทำงานของตน หากทว่าในวันนี้นั้นชนชั้นแรงงานควรจะรวมตัวกันในทุกหมู่บ้าน ทุกเมือง และรวมตัวกันเดินขบวน ไม่ใช่นับเอาแต่ว่าวันแรงงานนั้นคือวันสำคัญของนักสังคมนิยมหรือนึกภาพฝันกลางวันถึงมัน หากทว่าชนชั้นแรงงานนั้นจะต้องรวมตัวกันเพื่อประเมินถึงความเข้มแข็งของตนเองและประเมินถึงความเป็นไปได้ในการที่พวกเขาจะร่วมกันต่อสู้เพื่อต่อต้านบรรดาผู้กดขี่อันเลวทราม ขี้ขลาด และวางตัวเป็นเสมือนนายทาสของเราด้วยการอาศัยวาจาอันหลอกลวงและความรุนแรงในการกดขี่ปราบปรามพวกเราเสมอมา ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างยิ่งสำหรับชนชั้นแรงงานทุกคนที่จะรวมตัวกันในวันประวัติศาสตร์นี้ อันเป็นวันหยุดที่มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับชนชั้นแรงงานที่จะได้แสดงออกถึงเจตนารมณ์ร่วมของพวกเขาตลอดจนเข้าร่วมการต่อสู้และถกเถียงถึงเรื่องต่างๆที่สัมพันธ์กับประเด็นสำคัญที่ส่งผลต่อพวกเขาทั้งในปัจจุบันและในอนาคต
กว่าสี่สิบปีที่ผ่านมาขบวนการแรงงานชาวอเมริกันในชิคาโกและแนวร่วมในแถบชานเมืองได้รวมตัวกันในวันที่ 1 พฤษภาคม พวกเขาจะมาชุมนุมร่วมกันและรับฟังคำปราศรัยจากนักสังคมนิยมหลากหลายคน รวมไปถึงคำปราศรัยจากนักอนาธิปไตยด้วย ซึ่งทำให้พวกเขาละทิ้งแนวคิดแบบเสรีนิยมไปพร้อมกับเปิดรับแนวคิดแบบอนาธิปไตยเข้ามา
ในวันนั้นเองที่ชนชั้นแรงงานชาวอเมริกันได้เริ่มต้นความพยายามของพวกเขา ด้วยการจัดตั้งตนเองเพื่อแสดงออกทางการเมืองด้วยการประท้วงคำสั่งและกฎหมายที่ไม่เป็นธรรมของรัฐและทุน ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่เราได้รับฟังมาจากปากของพวกเสรีนิยม พวกบาทหลวง และคนอื่นๆป่าวประกาศ และในจุดนั้นเองที่การเดินขบวนประท้วงนี้ได้ถูกทำลายลงด้วยการยั่วยุและบ่อนทำลายจากบรรดาผู้รับใช้ทุน และท้ายที่สุดแล้วการเคลื่อนไหวนี้ก็จบลงด้วยการสังหารหมู่มวลชนแรงงานมือเปล่า ก่อนจะตามมาด้วยการจับกุมและลอบสังหารบรรดาสหายคนอื่นๆในภายหลัง
ขบวนการแรงงานในชิคาโกและในเมืองนั้นไม่ได้รวมตัวกันเพื่อเฉลิมฉลอง หากทว่าพวกเขารวมตัวกันเพื่อต่อสู้และเพื่อแก้ไขปัญหาที่พวกเขาเผชิญอยู่ร่วมกัน นั่นคือปัญหาในชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาและปัญหาของการต่อสู้ทางชนชั้น
ในปัจจุบันนี้ก็เช่นกัน ในที่ใดก็ตามที่ชนชั้นแรงงานได้ปลดแอกตนเองออกจากการปกครองของพวกกระฎุมพีและเชื่อมโยงตัวเองเข้ากับสังคมนิยมประชาธิปไตย (ไม่ว่าจะเป็นสายแมนเชวิค หรือบอลเชวิค ก็ไม่ได้แตกต่างกัน) หรือกระทั่งพยายามที่จะกระทำเช่นนั้น พวกเขาย่อมจะมองเห็นวันที่ 1 พฤษภาคมนี้เป็นโอกาสสำคัญสำหรับการรวมตัวเมื่อพวกเขาเชื่อมโยงตัวเองเข้ากับชนชั้นของตนได้ และเข้าใจถึงความสำคัญในการปลดปล่อยตนเอง ด้วยแรงบันดาลใจและเจตจำนงนี้พวกเขาย่อมแสดงมันออกมาด้วยการสมัครสมานสามัคคีพร้อมกับความระลึกและเคารพถึงความสูญเสียและความเสียสละของแรงงานในชิคาโก ด้วยเหตุนี้เองพวกเขาจึงตระหนักได้ว่าวันที่ 1 พฤษภาคมนี้ไม่ใช่วันหยุดพักผ่อนสำหรับชนชั้นแรงงาน และถึงแม้ว่าจะมีการเคลมของ “นักสังคมนิยมผู้เชี่ยวชาญ” ที่พยายามกล่าวอ้างว่าวันนี้คือเทศกาลสำหรับการเฉลิมฉลองของชนชั้นแรงงาน และถ้าความหมายของมันเป็นเช่นนั้นจริงวันที่ 1 พฤษภาคมนี้ก็คงไม่มีความหมายใดๆต่อชนชั้นแรงงานที่ตระหนักถึงจิตสำนึกทางชนชั้นของตน
วันแรกแห่งเดือนพฤษภาคมนี้จึงเป็นสัญลักษณ์ของยุคใหม่ในชีวิตและการต่อสู้ของชนชั้นแรงงาน อันเป็นยุคสมัยที่จะทำให้ขบวนการชนชั้นแรงงานกำเนิดขึ้นใหม่อย่างแข็งแกร่งยิ่งขึ้น พร้อมที่จะมุ่งหน้าไปสู่การต่อสู้เพื่อชี้ขาดกับชนชั้นกระฎุมพี เพื่อปลดแอกตนเองให้เป็นอิสระจากการกดขี่ของชนชั้นกระฎุมพี และเพื่อไปสู่โลกสังคมนิยมที่พวกเขาใฝ่ฝันถึง.
แปลเป็นภาษาไทยโดย จักรพล ผลละออ สมาชิก Group of Comrades และ สมาชิก IMT ประจำประเทศไทย