หนังสือพิมพ์และชนชั้นแรงงาน
Antonio Gramsci 1916
แปลเป็นภาษาไทยโดย จักรพล ผลละออ 2018
นี่คือช่วงเวลาของการรับสมัครสมาชิกหนังสือพิมพ์ บรรดาผู้จัดการและบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์กระฎุมพีนั้นกำลังทำความสะอาดกระจกหน้าต่างของสำนักงานของพวกเขา ทำการขัดมันเคลือบเงาป้ายสำนักงาน และสร้างแรงดึงดูดเพื่อดึงดูดความสนใจจากผู้ที่เดินผ่านไปมา (กล่าวคือ ผู้อ่านนั่นเอง) ให้หันมาสนใจสินค้าของพวกเขา และสินค้าในที่นี้ก็คือหนังสือพิมพ์ที่มีความยาวประมาณสี่หรือหกหน้าที่มีการตีพิมพ์ออกมาในทุกๆวันหรือทุกๆคืนเพื่อจะฉีดพ่นชุดความคิดบางอย่างเข้าสู่ความคิดของผู้อ่านอันจะส่งผลต่อความรู้สึกนึกคิดและการตัดสินของผู้อ่านให้มีความคิดที่เหมาะสมเมื่อเผชิญกับสภาพการณ์ทางการเมืองอันจะส่งผลประโยชน์ต่อผู้ผลิตและผู้ขายหนังสือพิมพ์ (ชนชั้นกระฎุมพี)
เราควรจะอภิปรายกันถึงเรื่องนี้ และอภิปรายมันร่วมกับชนชั้นแรงงานโดยเฉพาะ ความสำคัญและความจริงจังของการแสดงออกอย่างไร้เดียงสานี้ซึ่งเกี่ยวข้องต่อการเลือกหนังสือพิมพ์ที่คุณจะติดตามอ่านมัน อันเป็นการเลือกที่เต็มไปด้วยหลุมพรางและความอันตรายที่จำเป็นจะต้องกระทำไปพร้อมความตระหนักรู้ การใช้บรรทัดฐานตัดสินและการพิจารณาอย่างรอบคอบ
ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวนี้แล้ว ชนชั้นแรงงานควรจะต้องปฏิเสธการสมานฉันท์กับหนังสือพิมพ์กระฎุมพีอย่างเด็ดขาด และจะต้องจดจำเอาไว้ให้ขึ้นใจอยู่ตลอดเวลาเสมอว่าหนังสือพิมพ์กระฎุมพี (ไม่ว่ามันจะย้อมแมวออกมาในรูปแบบไหนหรือสีไหนก็ตาม) นั้นเป็นเครื่องมือของการต่อสู้ที่ถูกขับเคลื่อนด้วยความคิดและผลประโยชน์ที่ขัดแย้งต่อกัน ทุกๆสิ่งที่ถูกตีพิมพ์นั้นได้รับอิทธิพลมาจากความคิดหนึ่งเดียว นั่นคือการรับใช้ชนชั้นปกครอง และนั่นทำให้มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะส่งต่อไปถึงความจริงที่ว่ามันกระทำไปเพื่อต่อสู้กับชนชั้นแรงงาน และในความเป็นจริงแล้วตั้งแต่เนื้อหาของหนังสือพิมพ์ในบรรทัดแรกไปจนกระทั่งบรรทัดสุดท้ายในหนังสือพิมพ์กระฎุมพีนั้นย่อมจะส่งกลิ่น ทิ้งร่องรอยหรือกระทั่งเปิดเผยถึงความจริงเหล่านี้
หากแต่ความงดงาม – ซึ่งหมายถึงความน่ารังเกียจ – ในที่นี้คือ แทนที่หนังสือพิมพ์ของกระฎุมพีนี้จะไปร้องขอเงินจากชนชั้นกระฎุมพีเพื่อสนับสนุนการทำงานอันโหดเหี้ยมนี้เพื่อรักษาผลประโยชน์ทางชนชั้น แต่หนังสือพิมพ์กระฎุมพีกลับพยายามที่จะทำให้มันถูกอุดหนุนจากชนชั้นแรงงานที่มันกำลังต่อสู้ด้วยอยู่ตลอดเวลา และชนชั้นแรงงานก็จ่ายเงินเพื่อซื้อมันด้วยความใจดีและยังซื้อมันอยู่เสมอ
ชนชั้นแรงงานนับแสนคนนั้นได้จ่ายเงินของพวกเขาในทุกๆวันให้กับหนังสือพิมพ์กระฎุมพี และด้วยเหตุนี้เองก็เท่ากับเป็นการช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับพวกมันในทางอ้อม ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น? ถ้าหากคุณตั้งคำถามนี้กับแรงงานสักคนหนึ่งที่คนพบบนรถรางหรือบนท้องถนนในขณะที่พวกเขากำลังถือหนังสือพิมพ์กระฎุมพีเอาไว้ คำตอบที่คุณจะได้รับมาก็คือ “เพราะฉันต้องการจะรู้ว่ามันมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง” และแน่นอนว่าพวกเขาคงไม่รู้มาก่อนว่าบรรดาข่าวทั้งหลายที่เขาได้อ่านในหนังสือพิมพ์นั้นล้วนแล้วแต่ผ่านการปรุงแต่ง เติมส่วนผสมที่จะส่งผลต่อความคิดและส่งอิทธิพลต่อจิตวิญญาณของเขาในทิศทางที่แน่นอน แน่นอนว่าพวกเขารับรู้ว่าหนังสือพิมพ์นี้เป็นพวกฉวยโอกาส และหนึ่งในก็คือพวกคนรวย และรับรู้ว่ามันมีคนในกลุ่มที่สาม ที่สี่ ที่ห้าที่จะผูกโยงรวมกันเข้าเป็นกลุ่มก้อนทางการเมืองที่มีผลประโยชน์อันเป็นศัตรูกับเขาโดยตรง
และในทุกๆวันแรงงานคนเดิมนี้ก็ย่อมจะสามารถมองเห็นได้ว่าหนังสือพิมพ์กระฎุมพีนี้กำลังบอกพวกเขาถึงเรื่องที่เป็นความจริงขั้นพื้นฐานในมุมมองที่เป็นผลดีต่อชนชั้นกระฎุมพีและเป็นผลร้ายต่อชนชั้นแรงงานและมิติทางการเมืองของชนชั้นแรงงาน ตัวอย่างของเนื้อหาเช่น ควรเริ่มต้นการนัดหยุดงานไหม? คำตอบของหนังสือพิมพ์กระฎุมพีก็คือชนชั้นแรงงานนั้นเป็นฝ่ายผิดเสมอ. มันควรมีการเดินขบวนประท้วงหรือเปล่า? คำตอบคือการเดินขบวนประท้วงนั้นเป็นสิ่งที่ผิดเสมอ นั่นเป็นเพราะชนชั้นแรงงานนั้นมีพฤติกรรมที่โมโหง่าย ใจร้อน เป็นวายร้าย ที่สร้างความวุ่นวายเสมอ. รัฐบาลผ่านกฎหมาย? คำตอบคือการกระทำเช่นนี้เป็นเรื่องที่ดีเสมอ เป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์และยุติธรรม ต่อให้มันจะไม่เป็นจริงเช่นนั้นก็ตาม และถ้าหากว่ามันมีความขัดแย้งในการเลือกตั้ง การเมือง หรือการบริหารราชการล่ะ? คำตอบคือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นทั้งโครงการภาครัฐและผู้แทนนั้นก็ล้วนแล้วแต่มาจากพรรคของชนชั้นกระฎุมพีทั้งสิ้น
ในที่นี้เรายังไม่ได้เริ่มต้นพูดถึงความจริงอีกเรื่องที่ว่าหนังสือพิมพ์กระฎุมพีนั้นพยายามสร้างการปลอมแปลง ใส่ร้ายป้ายสี สร้างภาพล้อเลียนเพื่อที่จะปกปิด หลอกลวง หรือรักษาความไม่รู้และไม่ตื่นตัวทางการเมืองของแรงงานเอาไว้ นอกจากนี้แล้ว ในทางกลับกันชนชั้นแรงงานกลับสามารถยอมรับต่อหนังสือพิมพ์กระฎุมพีได้อย่างไม่มีขีดจำกัด เราจำเป็นจะต้องโต้ตอบหนังสือพิมพ์กระฎุมพีนี้และร้องเรียกให้พี่น้องแรงงานได้เดินกลับมาสู่หนทางในการประเมินค่าความเป็นจริงที่ถูกต้อง เราจำเป็นจะต้องพูดและกล่าวย้ำว่าเงินทุกเหรียญที่เราโยนให้กับเด็กส่งหนังสือพิมพ์นั้นจะมุ่งตรงไปสู่กระเป๋าของหนังสือพิมพ์กระฎุมพี ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วบรรดาหนังสือพิมพ์เหล่านี้เมื่อถึงจุดชี้ขาดจะมีท่าทีในการเป็นศัตรูกับมวลชนชนชั้นแรงงานอย่างแน่นอน
ถ้าหากว่าชนชั้นแรงงานนั้นสามารถชักชวนและชี้ชวนกันให้เห็นองค์ประกอบของความจริงเหล่านี้พวกเขาย่อมเรียนรู้ที่จะบอยคอตหนังสือพิมพ์กระฎุมพีด้วยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันและด้วยวินัยร่วมกันเช่นเดียวกับที่ชนชั้นกระฎุมพีนั้นได้บอยคอตหนังสือพิมพ์ของชนชั้นแรงงาน หรือก็คือต่อต้านหนังสือพิมพ์สังคมนิยม พี่น้องแรงงานทั้งหลายขออย่าได้ให้การสนับสนุนทางการเงินในการอุดหนุนสินค้าหรือหนังสือพิมพ์กระฎุมพี ที่เป็นศัตรูทางชนชั้นของพวกท่าน และนี่ควรจะเป็นการร้องข่มขวัญศัตรูในการต่อสู้ภายใต้สถานการณ์ที่ถูกกำหนดจากการประกาศกาสมาชิกของบรรดาหนังสือพิมพ์กระฎุมพีทั้งหลาย.
บอยคอตมัน! บอยคอตมัน! บอยคอตมัน!
Source: Avanti! (Piedmont Edition) December 22, 1916;
Translated: by Mitchell Abidor;
CopyLeft: Creative Commons (Attribute & ShareAlike) marxists.org 2008.
Proofread: by Andy Carloff 2010.