เตหน่ากูโบกบิน In USA : Born to run

มีเวลาพัก หลังจากเล่นที่ Thai Thani Resort  วันหนึ่งได้มีโอกาสไปพายเรือเล่นที่ทะเลสาบระยะทางประมาณชั่วโมงเศษจากสแครนตั้น  รุ่งเช้า ออกเดินทางจากสแครนตั้นมุ่งสู่ตอนใต้ของอเมริกา เป้าหมายอยู่ที่ Texas ระยะทางเกือบสองพันไมล์ ขบวนรถตู้สามคัน บรรทุกทีมงานยี่สิบกว่าชีวิตพร้อมอุปกรณ์เครื่องเสียง เครื่องดนตรี เดินทางเต็มที่วันแรกจนตีสอง ทุกคนยอมแพ้ทั้งคนขับและคนนั่ง ถ้าเครื่องดนตรีและเครื่องเสียงพูดได้ ก็คงขอพักเช่นกัน จึงค้างกันที่เมือง Bristol รัฐ Tennessee

รัฐที่เราค้างนี้ถือเป็นรัฐชนบทของอเมริกา แต่ผมรู้สึกชอบเพราะมันเงียบ ผู้คนไม่พลุกพล่าน ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทางไม่ยุ่งเหยิง แต่ก็ต้องเดินทางต่อเนื่องจากยังไม่ถึงครึ่งทางสู่เป้าหมาย หลังจากผ่านแม่น้ำ Mississippi ประมาณแปดชั่วโมง เราค้างร

ะหว่างทางอีกคืนที่เมือง Little Rock รุ่งเช้าฟัดอาหารเช้าแบบอเมริกันแล้วเดินทางต่อ โดยมีบทเพลงที่เขียนที่มีอายุกว่าหกสิบปีโดย Big Momma หญิงผิวดำที่เกิดใน Texas ขับร้องโดย วง Led zeppelin จังหวะที่บทเพลงหนึ่งกำลังบรรเลง เป็นช่วงรถแล่นผ่านแม่น้ำ Arkansas

“ถ้าฝนไม่หยุด เขื่อนจะแตก
จะเดือดร้อน ตามสูตร สูตรของเพลงบลูส์
เขื่อนแตกจะไม่มีที่ไป
เขื่อนอันโหดร้าย สอนให้ฉันร้องไห้เป็น
เขื่อนอันโหดร้าย สอนให้ฉันเศร้าโศกเป็น
เพราะมันมีอำนาจ ทำให้ฉันต้องหนีจากบ้าน
ร้องไห้ก็ไร้ประโยชน์ วิ่งก็ไม่พ้นความตาย
เพราะเมื่อเขื่อนแตก มันคือหายนะเท่านั้น”

ไม่น่าเชื่อว่านี่คือบทเพลงของพลเมืองแห่งต้นกำเนิดทุนนิยม
หกสิบกว่าปีแล้วที่พวกเขาขับขาน บทเพลงแห่งหายนะ ในดินแดนของพวกเขา
จากที่หนึ่ง ไปสู่อีกที่ เคลื่อนย้ายแนวคิด ทุนและวิธีการ
เคลื่อนย้ายความทุกข์ ความโศกและน้ำตา
โขงโดน โดนแล้ว สาละวินมันจะไม่เว้น 
วิ่งหนี เพื่อพาสาละวินรอดจากหายนะ
หรือ “ร้องไห้ก็ไร้ประโยชน์ วิ่งก็ไม่พ้นความตาย”
แต่เรายังต้องวิ่ง จูงมือแม่น้ำเสรีวิ่งหนีมัน 
บรรพบุรุษคนปกาเกอะญอ สอนให้ฉันวิ่งหนี
หนีความวุ่นวาย หนีความขัดแย้ง หนีการฆ่าฟัน
หนีการตกเป็นทาส หนีขึ้นดอย หนีข้ามแม่น้ำ
หนีคนโยนก หนีคนโยเดีย
วันนี้ยืนอยู่ที่ปลายดอย ยืนอยู่ที่ริมแม่น้ำ
ฉันเหมือนหมาจนตรอก พร้อมแล้วที่จะแว้งกัด
หากมีหนทาง ฉันอยากหนีมากกว่า
หนีความวุ่นวาย หนีความขัดแย้ง หนีการฆ่าฟัน หนีการตกเป็นทาส

หรือฉันและเผ่าพันธุ์ต้องเกิดมาเพื่อวิ่งหนี
เมื่อได้ฟังบทเพลง “Born to run” ของวง “Bruce Spring Steen”
“เกิดมาเพื่อวิ่งหนี... สู้กับความฝันที่จับต้องไม่ได้
เมืองดึงกระดูกของเราไป เอากลับคืนไม่ได้
ฉันอยากเป็นเพื่อน อยากรักษาความฝันของเราเอาไว้
ไปด้วยกันได้ไหม ฉันเองก็กลัวความฝัน
แต่ก็อยากรู้ว่าความรักมีจริงไหม มันเป็นอย่างไร
รักที่แท้จริง รักที่ทำให้ความฝันเป็นจริง

ปราสาทที่คนรวยยืนอยู่ ผู้หญิงสวยกับชายสูงอายุ
สนามหญ้า หน้าบ้านหลังใหญ่ คุณอยากไปที่อื่นอีกไหม
คุณมีความฝันอย่างอื่นอีกไหม บ้านนักต่อสู้ที่อกหักอยู่ไหน
นักต่อสู้ที่เศร้าโศก ไปหาเขา ไปปลุกเขา
แล้วเราจะวิ่งใต้เงาพระจันทร์ร่วมกัน ไม่มีใครรู้ไม่ต้องแคร์
ไม่มีใครเห็นไม่เป็นไร เราเกิดมาเพื่อวิ่งตามหาฝัน”

ถ้ารักใคร ก็จงทำให้เขารู้ ถ้าปากบอกว่ารักป่ารักธรรมชาติก็แสดงออกทางวิถีชีวิต
ถ้ารักเผ่าพันธุ์ ก็แสดงออกทางการรักษาวัฒนธรรม
มีเตหน่ากูสอนให้เขาพูด เขาพร้อมแล้ว พร้องส่งเสียง พร้อมบรรเลง
หากไม่มีอะไรพูด หากไม่มีอะไรร้อง ร้องโอ.....โอ......โอ.....ลา....ลา

เทือกเขา Shenandoah ในรัฐ West Virginia

ตะวันตกดินระหว่างทางวิ่งตามหาฝัน