Skip to main content

ผมเจอ สาม พัน โบก โดยบังเอิญ คุณป้าจากสองคอน รีสอร์ท แกบอกว่าให้ขับรถไปสัก 3 กิโลเมตร เลี้ยวซ้าย สุดสวนมะขามของอาจารย์เรืองประทิน นั่นแหละ


อาจารย์เรืองประทิน ชายร่างใหญ่ ผิวสีน้ำตาลไหม้ ผมหยักศกสีดำสนิท ทำให้แกดูขรึมๆ แต่รอยยิ้มที่ออกมาจากดวงตาเล็กๆ คู่นั้น บอกว่า แกเป็นคนมีไมตรี

นาย 2 คน มาจากที่ไหนกัน” แกทักด้วยน้ำเสียงแบบพ่อพิมพ์ภูธร

กรุงเทพฯ ครับ” เพื่อนผมบอก ก่อนจะเล่าที่มาที่ไปและมาที่นี่ได้ยังไง

โอ้ว นั่น คุณเดินลงไปสำรวจสิ” แกชี้ไปที่กลุ่มโขดหินเว้าแหว่ง ข้างหน้า


อาจจะเป็นเรื่องโชคดี สำหรับอาจารย์เรืองฯ ที่พ่อกับแม่ได้ซื้อที่ดินแห่งนี้เอาไว้ อาจารย์บอกว่า ได้บุกเบิกมากับมือ ตั้งแต่อายุ 18 ปี เริ่มจากการชอบท่องเที่ยวอยู่แล้วถึงคิดปรับปรุงให้เป็นที่ท่องเที่ยวเสียเลย อยากได้แบบไหน พายเรือคายัก ,ชมแก่งโขดหิน ,แนวอนุรักษ์ ,หรือไปดูจุดที่แคบที่สุดของน้ำโขง (กว้างแค่หนึ่งป้ายรถเมล์ (เพื่อนผมคะเนตามคำบอก))


ตอนนี้ แกกำลังขยายห้องน้ำและมีโครงการจะทำรีสอร์ทให้ทันไฮ ซีซั่น ฤดูกาลหน้า

 

สามพันโบก แก่งหินใต้ลำน้ำโขง ในฤดูน้ำโต แก่งหินจะจมอยู่ใต้น้ำที่ไหลแรง กัดเซาะไหลวนอยู่หลายพันปี จนแก่งหินกลายเป็นแอ่ง เว้าแหว่ง เป็นรูปร่างแปลกตาในธรรมชาติ


เรากำลังชมผลพวงของเวลาหลายพันปี


คำว่า “โบก” เป็นภาษาลาว หมายถึง บ่อน้ำลึก, 3,000 โบก จึงถูกเรียกขานตามจำนวนนอกเหนือจากนั้น สามพันโบก คือ แหล่งเพาะพันธุ์สัตว์น้ำจืดแหล่งใหญ่


ที่นี่ถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกสวยมากนะคุณ ระลอกน้ำจะพลิ้วล้อแสงยามเย็น ฉากหน้าเป็นชาวบ้านหาปลา”

เห็นด้วยเป็นที่สุดครับอาจารย์ แต่ครั้งนี้ ผมมีเวลาไม่มากนัก

อืม ผมกำลังปรับพื้นให้รถวิ่งลงไปถึงลานหิน ทำห้องน้ำ นักท่องเที่ยวที่เคยมาเค้าแนะนำเอาไว้ ต้องรีบหน่อย”


อาจารย์เรืองแกคงต้องรีบสักหน่อย

เพราะจะมีคนมาเค้าน์ดาวน์ปีใหม่กันที่นี่ 60 คน

เที่ยวธรรมชาติ ต้องรักษามันเอาไว้ด้วย ดีหน่อยเพราะที่ตรงนี้เป็นของเราทั้งหมด จัดการง่าย ไม่งั้นเละ (เป็นที่อื่นเละไปแล้ว)”


ถือว่า เป็นโชคดีของแก ..

 

ใครสนใจติดต่อตามลิงก์นี้คับ

http://guideubon.com/news/view.php?t=37&s_id=14&d_id=14

.....
















 




 

 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แดดยามบ่ายกระทบสายน้ำเป็นริ้วเต้นระริกรินไหลไปตามแก่งหินน้อยใหญ่ ทิวไม้สองฝั่งแน่นขนัดทอดกายยึดผืนดินไม่ให้น้ำกัดเซาะ ราวกับมืออันอบอุ่นของแม่ที่โอบอุ้มทารกแนบอก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คลิ๊กที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย    
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คนงานบนเรือขนสินค้าขนาดใหญ่ริมฝั่งโขง กำลังทำงานของพวกเขา เรือขุดทรายตักทรายจากกลางลำน้ำ ชายชราหาปลาอยู่บนเรือท้องแบน ธุรกิจการค้าคึกคัก ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เชียงคานเมืองริมฝั่งโขง ถูกพูดถึงมากมายในหมู่นักท่องเที่ยว นักเดินทางหลายคนหยุดเวลาเอาไว้ที่นั่นด้วยการนอนอ่านหนังสือเป็นอาทิตย์ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทุกเช้าๆ คุณแม่ชาวปกาเกอญอจะออกมาสะพายลูก ... ระหว่างเดินไปตามถนนกลางหมู่บ้าน ระหว่างอาบน้ำริมห้วยแม่แงะ ระหว่าง รอ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ในลมหนาวมีใบหน้าใสซื่อ ดูเหมือนว่า จะกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้วอย่างยิ่ง ที่จะต้องถ่ายภาพใบหน้าคน ... ทุกปีที่ไปงานวันเด็กไร้สัญชาติ รอยยิ้มของคนหลังภูเขา อ่อนโยนแบบเด็กๆ ..
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ห้องทะเบียนราษฏรเคลื่อนที่ถูกจำลองขึ้นบนลานโล่งบริเวณบ้านผู้ใหญ่บ้าน ,คนไร้รัฐบ้านแม่แพะมารวมตัวกันเพื่อทำประชาคม ,ยกมือรับรองสถานะบุคคลเป็นพยานรู้เห็นว่าครอบครัวที่ได้รับการสำรวจทั้งหมดอยู่บนผืนดินแห่งนี้มานาน ก า เ ล
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ดินแดนอันไกลโพ้นเหนือความคิดฝัน ,เทือกเขาและดวงตะวันนิ่งงัน ราวกับภาพวาด
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
มุมหนึ่งของเชียงคาน จ.เลย ,หากใครเคยไปเชียงคานจะเห็นแม่น้ำโขงยาวสุดลูกหูลูกตา ก่อนจะลับหายเข้าไปยังฝั่งลาวตรงแก่งคุดคู้ ,ในภาพมองเห็นเรือดูดทรายเอกชน ,แนวโน้มการพัฒนาเพื่อให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ,คนที่นั่นออกปากปฏิเสธเป็นพัลวันถึงความไม่ต้องการให้เจริญขีดสุดแบบปาย ,แต่ขณะเดียวกันก็อ้าแขนต้อนรับนักท่องเที่ยว ,รวมถึงนักเก็งกำไรเข้ามาหาซื้อที่ดิน ,หลับตาก็พอมองออกว่าภายในระยะ 5-10 ปี เชียงคานจะอยู่ในสภาพของเมืองท่องเที่ยวที่ถึงพร้อมไปด้วยสาธารณูปโภคที่เสนอสนองความต้องการของคนในทุกระดับชั้น ,แต่ความเห็นส่วนตัว ผมชอบปายคับ (คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)