Skip to main content
ในวงการนักอนุรักษ์ ไม่มีใครที่ไม่รู้จักคุณลุงโชคดี ...!!!

ในกลุ่มอาสาสมัครสาธารณะ v4n กำลังเป็นที่รู้จัก ...!!!


แววตาอ่อนโยนหลังแว่นกรอบนั้นมองมาที่พวกเราอย่างสงสัย เส้นผมและหนวดเคราเส้นเล็กขาวโพลนเหมือนกับปุยฝ้ายแตกปุยทำให้คุณลุงโชคดีดูอ่อนโยนมากขึ้น ใต้ศาลาเอนกประสงค์กลางลานบ้านของสวนลุงโชค เด็กๆ รุ่นหลังอย่างพวกเรากำลังตามความคิดของคุณลุง


โชคดี ปรโลกานนท์แห่งเขาแผงม้า โดดเด่นขึ้นมาทันทีเมื่อเขาได้สร้างสีเขียวให้กับพื้นโลก พลิกภูเขาหัวโล้นที่ชาวบ้านแถบนั้นเคยเรียกกันติดปากว่า ‘ภูเขาไฟ' ให้กลายเป็นภูเขาเขียว


จากปี 2537 จนวันนี้ 15 ปี คุณลุงโชคดีทำให้กระทิงคืนป่า


จนวันนี้ ‘มาดูกระทิงที่เขาแผงม้า' ถือเป็นโปรแกรมเด็ดของการท่องเที่ยวในแถบอำเภอวังน้ำเขียว

‘เขาแผงม้า' เป็นชื่อเรียกเทือกเขาแห่งหนึ่งในอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา ตามลักษณะเฉพาะของมัน เทือกแผงม้าเคยเป็นป่าดงดิบชื้น มีต้นไม้ปกคลุมอย่างหนาแน่นในยุคพ่อแม่ยังหนุ่มสาวต่อเมื่อมีคนรุกเข้าจับจองเปลี่ยนป่าเป็นไร่


ป่าจึงเปลี่ยนไป ...

ทิวไผ่เป็นแนวครึ้ม คุณลุงโชค บอกว่า เมื่อการท่องเที่ยวกลายเป็นจุดขายทำให้มีคนเข้ามาอยู่ในอำเภอวังน้ำเขียวมากขึ้น

นักลงทุนมองเห็นช่องทางทำเงิน

 

วังน้ำเขียวในยุคแรก ถูกยกย่องให้เป็นสวิตเซอร์แลนด์แดนอิสาน

ยุคต่อมา ถูกกล่าวขวัญให้เป็นแหล่งโอโซนอันดับเจ็ด

จนวันนี้ วังน้ำเขียวกลายเป็นลมปราณแห่งอุษาคเนย์

ป๊าดท่อ!!! ลุงโชคคราง ทำเอาพวกเราหัวเราะก๊ากในอารมณ์ขันของแก

 

หลังจาก ป่าฟื้น การท่องเที่ยวกำลังก่อปัญหาใหม่ .. ราคาที่ดินสูง ชาวบ้านจึงขายที่ดินของตัวเองหรือไม่ก็เปลี่ยนไร่เป็นรีสอร์ทและต้อนรับทัวร์ทุกคณะ

ลุงโชคดีชี้ไปยังเด็กๆ กลุ่มหนึ่งนอกศาลาเอนกประสงค์

พ่อแม่ของเด็กๆ เหล่านี้ขายที่ขายทางกันหมดพอเงินหมดจึงไปเป็นคนสวนประจำรีสอร์ทใหญ่ในที่ที่เคยเป็นของตนเอง

!!!

 

ขอบคุณชาวคณะ v4nature ทุกคน

ที่ชวนไปทำแนวป้องกันไฟป่าที่เขาแผงม้า

 

 


กระทิงตัวนี้ ยืนต้อนรับทุกคนที่พร้อมอยากจะรู้เรื่องเขาแผงม้าอยู่หน้าสถานี



เจ้าหน้าที่กำลังอธิบายพื้นความรู้ก่อนจะออกเดินป่าไปตามสถานีต่างๆ



ตามป้ายคับ



ความงดงามของกล้วยไม้ป่าระหว่างทางเดิน







คุณลุงโชคดี ปรโลกานนท์ ชาวบ้านธรรมดาแห่งเขาแผงม้า



รองเท้านารี ในสวนลุงโชค



ความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า



ผู้เรียนรู้จะได้ก้าวเข้าสู่แต่ละสถานีเพื่อเรียนรู้วิถีแห่งเขาแผงม้า

 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิศทางการเติบโตของธุรกิจการท่องเที่ยวที่สะเปะสะปะทำให้ชาวบ้านหลายคนทิ้งชีวิตเรือกสวนไร่นา หันมาเป็นผู้ประกอบการอย่างไร้ทิศทาง ไร้การจัดการ ไร้ความคิด ในสังคมมือใครยาวสาวได้สาวเอาที่ต้องการแต่ประโยชน์ส่วนตน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แดดยามบ่ายกระทบสายน้ำเป็นริ้วเต้นระริกรินไหลไปตามแก่งหินน้อยใหญ่ ทิวไม้สองฝั่งแน่นขนัดทอดกายยึดผืนดินไม่ให้น้ำกัดเซาะ ราวกับมืออันอบอุ่นของแม่ที่โอบอุ้มทารกแนบอก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คลิ๊กที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย    
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
คนงานบนเรือขนสินค้าขนาดใหญ่ริมฝั่งโขง กำลังทำงานของพวกเขา เรือขุดทรายตักทรายจากกลางลำน้ำ ชายชราหาปลาอยู่บนเรือท้องแบน ธุรกิจการค้าคึกคัก ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เชียงคานเมืองริมฝั่งโขง ถูกพูดถึงมากมายในหมู่นักท่องเที่ยว นักเดินทางหลายคนหยุดเวลาเอาไว้ที่นั่นด้วยการนอนอ่านหนังสือเป็นอาทิตย์ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทุกเช้าๆ คุณแม่ชาวปกาเกอญอจะออกมาสะพายลูก ... ระหว่างเดินไปตามถนนกลางหมู่บ้าน ระหว่างอาบน้ำริมห้วยแม่แงะ ระหว่าง รอ ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ในลมหนาวมีใบหน้าใสซื่อ ดูเหมือนว่า จะกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้วอย่างยิ่ง ที่จะต้องถ่ายภาพใบหน้าคน ... ทุกปีที่ไปงานวันเด็กไร้สัญชาติ รอยยิ้มของคนหลังภูเขา อ่อนโยนแบบเด็กๆ ..
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ห้องทะเบียนราษฏรเคลื่อนที่ถูกจำลองขึ้นบนลานโล่งบริเวณบ้านผู้ใหญ่บ้าน ,คนไร้รัฐบ้านแม่แพะมารวมตัวกันเพื่อทำประชาคม ,ยกมือรับรองสถานะบุคคลเป็นพยานรู้เห็นว่าครอบครัวที่ได้รับการสำรวจทั้งหมดอยู่บนผืนดินแห่งนี้มานาน ก า เ ล
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ดินแดนอันไกลโพ้นเหนือความคิดฝัน ,เทือกเขาและดวงตะวันนิ่งงัน ราวกับภาพวาด
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
มุมหนึ่งของเชียงคาน จ.เลย ,หากใครเคยไปเชียงคานจะเห็นแม่น้ำโขงยาวสุดลูกหูลูกตา ก่อนจะลับหายเข้าไปยังฝั่งลาวตรงแก่งคุดคู้ ,ในภาพมองเห็นเรือดูดทรายเอกชน ,แนวโน้มการพัฒนาเพื่อให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ,คนที่นั่นออกปากปฏิเสธเป็นพัลวันถึงความไม่ต้องการให้เจริญขีดสุดแบบปาย ,แต่ขณะเดียวกันก็อ้าแขนต้อนรับนักท่องเที่ยว ,รวมถึงนักเก็งกำไรเข้ามาหาซื้อที่ดิน ,หลับตาก็พอมองออกว่าภายในระยะ 5-10 ปี เชียงคานจะอยู่ในสภาพของเมืองท่องเที่ยวที่ถึงพร้อมไปด้วยสาธารณูปโภคที่เสนอสนองความต้องการของคนในทุกระดับชั้น ,แต่ความเห็นส่วนตัว ผมชอบปายคับ (คลิ๊กที่ภาพเพื่อขยายภาพ)