Skip to main content

เดือนที่ผ่านมา สำนักข่าว BBC เสนอข่าวเหตุการณ์คาร์บอมบ์ที่เกิดขึ้นหน้าสำนักงานใหญ่กองกำลังนาโต้ภายในกรุงคาบูล ขณะกลุ่มตาลีบัน ออกแถลงการณ์จะทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางการเลือกตั้งใหญ่ทั่วประเทศและออกมายอมรับว่าตนเองเป็นผู้ก่อเหตุ ก่อนจะยืนยันว่า กองกำลังตะวันตกต้องถอนตัว

\\/--break--\>
ผมนั่งหน้าจอทีวี ขณะที่ยาดาอยู่ในกรุงคาบูล

.....


วันหนึ่ง

ยังอยากไป มิชชั่น อาฟกานิสถานไม๊” ผอ.เครือข่ายเอเชียเพื่อการเลือกตั้งเสรี (ANFREL) ส่งเสียงตามสาย

อยากไปพี่ ต้องให้คำตอบเมื่อไร” เธอกล่าวผ่านน้ำเสียงราบเรียบปนระริกระรี้นิดหน่อย

พรุ่งนี้ แค่นี้ก่อนนะ” ตรู๊ด ด ด ด ด ด ด ด ด ด ด ด ด

นั่นแหละ เป็นที่มาของการบินไปอาฟกานิสถาน


สิ่งที่ต้องเตรียมมีไม่มากไปกว่า “การเตรียมจิตใจของตัวเอง” อย่างน้อยเพื่อนและรุ่นพี่ที่เคยไปมาก่อนก็บอกเธออย่างนั้น ที่น่าสงสัย คือ อัลเฟรล ทีม จากกรุงคาบูล อีเมล์มาขอกรุ๊ปเลือด ผ่านคำปลอบใจง่ายๆ ว่า ‘ไม่มีไรหรอก แค่บันทึกเอาไว้ เผื่อเหตุการณ์ฉุกเฉิน’


การบินไปอาฟกานิสถานเป็นเรื่องที่ยุ่งยากพอสมควร ยาดาต้องบินไปลงดูไบ เพื่อขอวีซ่าที่นั่น ค้างสองคืนแล้วบินต่อไปยังกรุงคาบูลและไม่มีบริษัทประกันฯที่ไหนยอมประกันทีมงานสังเกตุการณ์การเลือกตั้งในครั้งนี้ แต่สุดท้ายก็หาบริษัทจากซานฟรานซิสโกที่ยินยอมรับความเสี่ยงในนาทีสุดท้าย ก่อนการเดินทางเริ่มต้น


ประกันทั้งชีวิต อุบัติเหตุและการลักพาตัว

แน่นอน เธอ บอกแม่ว่า ไปเนปาลค่ะ

.....


ดูไบ หรูหรา แม้แต่เครื่องบินยังหรูหรา โอ่โถงและถึงพร้อมด้วยเครื่องอำนวยความสะดวกและหนังเป็นร้อยๆ เรื่อง แชมเปญ ไวน์ ไปจนถึง ปลั๊กเสียบโน๊ตบุ๊กและบริการโทรศัพท์กลับบ้าน


กล่าวกันว่า คนไทยเก้าในสิบคน เมื่อคิดถึงดูไบ จะคิดถึงอดีตนายกฯ ทักษิณ ชินวัตร ความอู้ฟู่ของเมืองร่ำรวยน้ำมันและภาพหญิงใส่ชุดดำคลุมร่างและเรือนผม กับข้อห้ามที่เข้มงวดสำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะ ทั้งหมด กลับเป็นความขัดแย้งที่ลงตัวในโลกอาหรับ


ตึกระฟ้าและย่านการค้าที่แสนแพง ที่นั่นเต็มไปด้วยแรงงานข้ามชาติตั้งแต่ ไทย ฟิลิปปินส์ ปากีสถาน อินเดีย บังคลาเทศ อย่างน้อยโรงแรมที่ยาดาไปพัก พนักงานของโรงแรมส่วนใหญ่เป็นคนฟิลิปปินส์


สิ่งที่น่ามหัศจรรย์ที่สุด คือ ดูไบ เป็นเมืองที่เหมือนถูกเสกขึ้นมาจากทะเลทรายอันว่างเปล่า แสงไฟยามค่ำและการจราจรที่คับคั่ง อาคารบ้านเรือน อควอร์เรี่ยม สวนน้ำ ภัตตาคาร อาหาร และ ป้ายรถเมล์ติดแอร์


แหม่ มันน่าจะเอามาไว้ที่เมืองไทยสักแผง” ยาดายิ้มๆ

แต่มันไร้รสชาติ” เธอกล่าว

ทำไม” !!!

มันไร้วิถีชีวิต ที่นั่นมีแต่วัตถุเต็มไปหมด มาซื้อเอาที่จตุจักรก็ได้หรอก” ^v^!


1.ห้างสรรพสินค้าบริเวณย่านหรู ริมหาดและอาคารบ้านเรือนย่านคนรวยในดูไบ

 


2.
ตลาดติดแอร์ ขายสินค้านำเข้าราคาแพง

 


3.
เรือล่องทะเลสาบ จำลองความเป็นอาหรับภายในโรงแรมที่พัก

 


4.
ภายในตัวตลาด มาดิน่า ซูค

 


5.
ชิ๊ช่าหรือมอระกู่ วางขายเป็นปกติของโลกอาหรับ

 


6.
ที่มองเห็น คือ ตึกเรือใบ หากนักท่องเที่ยวต้องการขึ้นไปเยือนจะต้องจ่ายหนึ่งร้อยเหรียญ

 


7.
ป้ายรถเมล์ ติดแอร์

 


8.Dubai Beach

 


9.
โก ซูค ตลาดทองและเพชรพลอย ของนักช็อปตัวจริง

 


10.
ดูไบ แสงไฟกลางทะเลทราย

 

 

บล็อกของ กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์

กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ความโกลาหลเริ่มต้น ,07.00 น. ,เจ้าหน้าที่หน่วยเลือกตั้งเตรียมงานของพวกเขาพร้อมกับการอารักขาของเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคง ,ฟายซาบัด แบ่งเขตการเลือกตั้งออกเป็น 2 ฝั่ง มีแม่น้ำค็อกช่าคั่นระหว่างเมือง ,ฝั่งหนึ่งเป็นเขตเมืองเก่า อีกฝั่งเป็นเขตเมืองใหม่
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยาดาถูกส่งไปอำเภอบันดักชาน จังหวัดฟายซาบัด ,เมืองทางตอนเหนือติดกับทาจิกิสถาน ปากีสถานและมณฑลซินเจียง ประเทศจีน ที่ตั้งของชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมอูยกูที่เพิ่งเป็นข่าวดังไปทั่วโลกถึงปมขัดแย้งระหว่างเชื้อชาติกับชาวฮั่น
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ทิวเขาเหยียดยาวระหว่างนั่งเครื่องบิน เป็นอีกหนึ่งโฉมหน้าของประเทศแห่งนี้ ภูเขาสีน้ำตาล ท้องทุ่งสีเขียว ข้าว ผลไม้และความสมบูรณ์ของสายน้ำ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
08.00 น. ของวันเสาร์ ที่ 15 สิงหาคม 2552 เสียงระเบิดดังสนั่นใจกลางเมืองคาบูล์ ไกลออกไป 3 กิโลเมตร กระจกโรงแรมแคปิตอล อินน์ เขย่าประหนึ่งว่าจะแตกร้าวเสียตรงนั้น ทีมสังเกตุการณ์การเลือกตั้ง คนหนึ่ง หมอบกับพื้นห้องน้ำ อีกส่วนหนึ่งวิ่งขึ้นดาดฟ้าโรงแรม มองเห็น ควันไฟบริเวณสำนักงานใหญ่กองกำลังนานาชาติ นาโต้ ประจำอาฟกานิสถาน พวยพุ่งสู่ท้องฟ้า
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เดือนที่ผ่านมา สำนักข่าว BBC เสนอข่าวเหตุการณ์คาร์บอมบ์ที่เกิดขึ้นหน้าสำนักงานใหญ่กองกำลังนาโต้ภายในกรุงคาบูล ขณะกลุ่มตาลีบัน ออกแถลงการณ์จะทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวางการเลือกตั้งใหญ่ทั่วประเทศและออกมายอมรับว่าตนเองเป็นผู้ก่อเหตุ ก่อนจะยืนยันว่า กองกำลังตะวันตกต้องถอนตัว
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เด็กชายหม่อง ทองดี อายุ 12 ปี นั่งพับกระดาษอยู่บนโต๊ะ เขารอผู้สื่อข่าวสัมภาษณ์ "วันนี้พับไปกี่แผ่นคะ" นักข่าวคนสวยถาม "หลายแผ่นคับ" เด็กชายแหงนหน้ามองขณะที่มือยังพับกระดาษ "เซ็นชื่อให้ด้วยนะ" นักข่าวคนเดิมยิ้ม เด็กชายหยิบปากกาขึ้นมาเขียนชื่อตัวเองลงบนปลายปีเครื่องบินกระดาษ ดูเหมือนเด็กชายหม่องจะไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่กำลังจะทำอะไรเขา ...
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
แมงมุมสีเหลือง --เหมือนมีดวงตาอยู่ที่ก้น ,จุดเล็กๆ สีดำสองจุดเด่นชัด คล้ายกับจ้องหน้าผมอยู่ตลอดเวลา ---มันกำลังกินแมลงปอขนาดหนึ่งนิ้ว บนใยสีเงินที่ถักอยู่ระหว่างกิ่งไม้แห้งๆ 2 กิ่ง อย่างเมามัน 
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ท้องฟ้าเพิ่งตื่นนอน ,ผมหยิบถุงน้ำปลาออกมาจากกระเป๋า รูดเอายางรัดปากถุงออกอย่างระมัดระวัง ถึงแม้จะเป็นน้ำปลาแท้ตราปลาหมึกแต่ให้มันทำหน้าที่น้ำปลาพริกคลุกข้าวสวยร้อน ๆ จะดูเหมาะสมกว่า ,ผีเสื้อกินเค็ม มันชอบ
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าวันสุดท้าย ในดาก้า อีกวันที่อากาศแจ่มใส บนถนนสายหนึ่ง ใจกลางเมือง นักศึกษากลุ่มเล็กๆ จากมหาวิทยาลัยดาก้ากำลังทำงานของพวกเขา ชายหนุ่มหญิงสาวกลุ่มใหญ่กำลังมุงดูวงดนตรีพื้นบ้านริมถนนสายหลัก
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
ยิ่งเข้าใกล้วันเลือกตั้งดูเหมือนเมืองจะวุ่นวายชนิดที่ไม่เคยวุ่นวาย บนถนน จากดาก้าไปจิตตะกอง ตัวเมืองจิตตะกอง ไม่เว้นแม้แต่ในเมืองเล็กๆ อย่างคากราชาริที่ใช้ขบวนรถจิ๊ปออกมาชุมนุมหาเสียงสนับสนุน
กฤนกรรณ สุวรรณกาญจน์
เช้าตรู่ หมอกยังไม่ทันจาง เพื่อนผมแซะตัวเองออกจากเตียงนอนเพื่อลงสัมภาษณ์ชาวบ้าน ประเด็นที่ต้องการ คือ ,รัฐบาลเตรียมความพร้อมให้แก่ประชาชนของตัวเองแค่ไหน ...