กิตติพันธ์ กันจินะ
หลายวันที่ผ่านมาผมและเพื่อนๆ หลายคน ที่ติดตามข่าวเรื่องการชุมนุมของ “พันธมิตร” ต่างใจจดใจจ่ออยู่กับจุดมุ่งหมายท้ายสุดที่จะเดินไปถึง พร้อมๆ กับกระแสข่าวการ “ปฏิวัติ” ทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็เชื่อมั่นว่าการชุมนุมโดย “สันติ” อย่างมี “สติ” เป็นสิทธิอันชอบธรรมของประชาชนที่สามารถดำเนินการได้ แต่การสลายการชุมนุมโดยการใช้ “ความรุนแรง” ที่ “ไร้สติ” นั้นเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์และปรารถนายิ่งนัก
พร้อมๆ กับ การที่ “คณะบุคคล” จะออกมาทำการรัฐประหารนั้น ก็พึงอย่าได้หาเหตุ หาเอา “การชุมนุม” ของ “ประชาชน” มาเป็น “เงื่อนไข” ที่จะให้ความชอบธรรมของตน
ผมคิดถึง “ส้ม” – ส้มคือใคร ผมอยากจะมาบอกเล่าให้ร่วมกันตาม ซึ่งวันหนึ่งผมได้รับจดหมายอิเล็กทรอนิคส์จาก เครือข่าย “ส้มขอร้อง” (som_love_everyone@hotmail.com)
๐๐๐๐๐๐๐๐
เรื่องนี้เป็นยังไง โปรดอ่าน.....
ทำไมต้อง ส้ม ?
ส้ม เกิดจากทฤษฏีของสี ระหว่าง สีเหลือง(พันธมิตร) และ สีแดง(นปก) รวมกันแล้วเป็นสีส้ม (คนกลาง)
ทัศนะของคุณส้มต่อคุณเหลือง
ส้มมองว่า เหลืองเดินเกมพลาดมาครั้งหนึ่งแล้ว โดยไปเปิดทางให้คุณเขียว(ทหาร)ออกมาวุ่นวายจนบ้านเมืองเกิดปัญหา
ส้มมองว่า การชุมนุมของเหลืองตอนนี้ อาจเป็นการออกบัตรเชิญให้เขียวอีกครั้งและเมื่อเขียวออกมา ประเทศชาติก็จะกลายเป็นสีดำ
สีดำ เป็นปฏิปักษ์ต่อ สิทธิเสรีภาพ ความเป็นอยู่ที่ดีของทุกคน ไม่ว่าจะเป็น เหลือง แดง หรือ ส้ม
ส้มคิดยังไงกับแดง
แดงเป็นคนเลือดร้อนตามสี มักเล่นเข้าทางเกมเหลืองที่จะเชิญเขียวออกมายืนเล่นท้องถนน
ส้มเชื่อว่า แนวทางของเหลืองและแดง ไม่สามารถพาสังคมออกจากความขัดแย้งได้ แต่กลับจะขัดแย้งกันลึกซึ้งขึ้นจนยากจะเยียวยา
ข้อเสนอ “ส้มขอร้อง”
เราในฐานะคนที่อยู่ระหว่างเหลืองและแดง จึงมีข้อเสนอเชิงขอร้องดังต่อไปนี้
สีเหลือง มีสิทธิโดยชอบในการตรวจสอบรัฐบาล แต่ขอให้เหลืองคำนึงถึงบทเรียนครั้งก่อน อย่าได้พลั้งปากหรือแอบส่งซิกให้เขียวออกมาทำบ้านเมืองมืดมิดเป็นสีดำอีก
สีแดง จะต้องหยุดการเผชิญหน้ากับเหลือง และกลับสู่ฐานที่มั่นด้วยความอดทน และพัฒนาการแสดงออกโดยต้องไม่มีพฤติกรรมนิยมใช้ความรุนแรง
สีเขียว เลิกยุ่งเกี่ยวกับการเมืองโดยเด็ดขาด และ ห้ามออกมารัฐประหาร หรือ ขู่ว่าจะทำ
ส้มเคารพความคิดเห็นที่แตกต่าง แต่ส้มไม่เคารพสิทธิในการแตกแยก
ส้มเชื่อสนิทใจว่า สังคมไทยตอนนี้ ไม่ได้มีเพียง เหลือง แดง หรือ เขียว
และหากเมื่อใดที่พวกเขา(เหลือง แดง เขียว) ได้พบว่า คนส่วนใหญ่เชื่อมั่นในแนวทางสันติวิธี เคารพเสรีภาพบนความแตกต่าง และ พวกเขา(เหลือง แดง เขียว)เป็นเพียงคนกลุ่มน้อยในสังคม
เหลือง แดง และ เขียวจะได้สติ และเคารพพวกเราบ้าง
(ปล.ส้มไม่ใช่บุคคล แต่เป็นจิตสำนึกของคนไทยที่อยากเห็นความขัดแย้งยุติลง )
รักทั้งเหลืองและแดง
เครือข่าย “ส้มขอร้อง”
๐๐๐๐๐๐๐๐
ผมอ่านจดหมายฉบับนี้ แล้ว “พยักหน้า” เห็นด้วยกับสิ่งที่เกิดขึ้น และ นึกถึงการตั้งวงคุยของเยาวชนกลุ่มใหญ่ๆ วงหนึ่งที่เราใช้ชื่อว่า “เยาวชนสนทนา หน้าตาสังคมไทยใน 20 ปี ข้างหน้า” คือ วงคุยนี้เกิดขึ้นเพราะเราอยากมองภาพสังคมในอนาคตต่อไป ไม่ใช่มองแคบๆ ไร้วิสัยทัศน์ และมองให้ภาพสังคมในอนาคตไปไกลกว่าปัจจุบันที่เราอยู่ในวงจรการเมืองที่ไม่ค่อยก้าวหน้าไปไหน
เราอยากเห็น “การเมืองสีขาว” เป็นสังคมที่มองประชาชนเป็นพลเมือง ที่มีสิทธิ เสรีภาพ ทุกคนเป็นเจ้าของสังคม ทุกคนมีส่วนร่วมในการดูแล ปกครอง สังคมและสร้างค่านิยม “ทุกคนเข้าถึงการเมืองได้” ให้ การเมืองสีขาว คือ ทุกคนมีส่วนร่วมในการ เรียนรู้ ลงมือทำ ในเรื่องของการเมือง ซึ่งจะมีการจัดกระบวนการให้ประชาชนเป็นพลเมือง
เราอยากเห็น “รัฐสวัสดิการ” ให้ประเทศมีสวัสดิการเพียงพอ ทุกคนต้องได้รับสวัสดิการอย่างทั่วถึงและเท่าเทียม มีระบบการจัดเก็บภาษีที่เป็นธรรม คนรวยเสียมาก คนยากจนเสียน้อย ตามอัตภาพ เป็นการเมืองที่โปร่งใส ตรวจสอบได้
เราอยากเห็น “สภาพลเมือง” เพื่อทำหน้าที่ตรวจสอบอำนาจอธิปไตยทั้งสามสถาบันหลักๆ คือ นิติบัญญัติ บริหาร และตุลาการ คือพลเมืองต้องเข้ามามีส่วนร่วมในการตรวจสอบและคานอำนาจเหล่านี้ด้วย ทั้งนี้ “สภาพลเมือง” ถือเป็น อำนาจอธิปไตย อันที่ 4 ที่จะช่วยทำให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมทางการเมืองอย่างแท้จริง
นี่เป็นเพียง “ภาพอนาคต” เบื้องต้นที่พวกเราเยาวชนหลายคนอยากเห็นในอนาคต แต่ทว่าตอนนี้ ผมเห็นว่าทุกฝ่ายเหมือนเป็น “นักเดินทาง” ที่ได้แต่เดินทางไป แต่ไม่ได้ “หยุดขยับ เพื่อปรับตัว” หรือ ไม่ได้ถอยออกมามองตัวเองในฐานะ “ผู้ดู”
หากการมีสติคือการมองทุกสิ่งตามความเป็นจริง และเข้าใจในอนัตตาทางการเมือง ไม่ว่าจุดหมายปลายทางของการเดินทางจะออกมาอย่างไร ก็ขออย่าทำร้ายประชาธิปไตยไทยให้ย่ำแยกว่านี้เลย
“สติ” เป็นเรื่องไม่ยากที่จะให้เกิด แต่ก็ไม่ง่ายที่คนจะ “รู้ทัน”
เพราะบ่อยครั้งที่กว่าเราจะ “รู้ทัน” ก็สายไปเสียแล้ว.......