จะเขียนทุ่งเขียนทางเขียนช้างม้า เขียนความคิดขานค่าจังหวะวิถี
เขียนความหมายของคุณงามความดี เขียนถ้อยคำเท่าที่มี-เขียนชีวิต
เขียนอะไรเขียนได้ดั่งใจนึก คำปรากฏในรู้สึกบรรจงลิขิต
เรียงร้อยถ้อยความไขเนรมิต ว่านั่นทางถูกผิดหรือว่ากระไร
ผ่านทางมาอย่างไรก่อนนั้น ไต่ตามความฝันจากหนไหน
เรียนรู้ลึกซึ้งถึงจิตใจ แล้วค้นพบสิ่งใดในเรื่องราว
หรือเพียงผ่านพบภาพผิวเผิน เก็บคำดำเนินไว้บอกกล่าว
เป็นร้อยกรองกวีหวานงามวับวาว บรรยายดินถึงแดนดาวอลังการ
หรือดิ่งด่ำอยู่ในห้วงสำนึก ซึมซับความรู้สึกกระแทกสะท้าน
เข้าไปเป็นไปอยู่ร่วมนับเนิ่นนาน เรียนรู้เพื่อพบพานญาณปัญญา
จะอย่างไรอาจได้ทั้งหมด อะไรที่ใหม่สดในปรารถนา
ด้วยซื่อตรงต่อตนตามธรรมดา มิใช่โอ่อวดความเลอค่าอันหามิได้
จะเขียนความเขียนคำเขียนความคิด เลิศหรูหรือวิปริตสถิตสมัย
เขียนตัวตนภายนอกเป็นอย่างไร ก็มาจากโลกภายในเป็นเช่นนั้น
บางกอก เมืองหลวงที่รวมของทุกสิ่งในประเทศ ที่รวมของคนหลากหลายเผ่าพันธุ์ ความหลากหลายตามที่ใครต่อใครบอกกล่าวกันว่า นั่นเป็นเรื่องสวยงาม ก็ว่ากันไป บางคนก็อาจเข้าใจได้ตามที่กล่าว แต่บางคนก็แค่ตีฝีปากเพื่อให้ดูดีมีรสนิยม ก็แล้วแต่ต้นทุนของใครของมัน มีความจริงอันหนึ่งก็คือ ในบางกอก ที่ที่มีทุกอย่างให้แสวงหา แต่ก็กลับมีคนจำนวนหนึ่งที่โหยหาอิสรภาพ ซึ่งดูเหมือนเมืองที่มีทุกสิ่งอย่างบางกอก จะไม่มีสิ่งนี้ หรือเปล่า...มั้ง...