Skip to main content

ความรู้สึกนึกหวัง          ที่ฟากฝั่งอาทรถาม

ทั้งกลิ่นเสียงรูปนาม     คงไหวรู้เมื่ออยู่ยัง ฯ

 

ลำนำกาพย์กลอน ฉบับแรกนี้ ได้รับจากสหายผู้ต่อสู้อยู่กับเบื้องหลังความอยุติธรรมอันหลากหลั่งในสังคมร่วมสมัย ที่เราท่านพบเผชิญ นี่คือ อารมณ์อันน่าครุ่นครวญ เชิญพิศอ่านแล.

 

กวีสมัย

 

เขาเป็นนักกวี              อยู่ ณ ที่ทิพย์พิมาน
ขีดคำและกร่ำงาน         บนหลังอานของคนจน


มือหนึ่งกำเงินล้าน         อีกมือควานกำคราดไถ
ปากร้องกู่ก้องไกล         บอกใครๆว่าทุกข์ตรม


บ่าไหล่สะพายย่าม        ดูครั้นคร้ามน่าใหลหลง
ก้าวย่างกลางป่าดง        ค่ำคืนคงในเวียงวัง


ข้าวคำที่ขบเคี้ยว           ทั้งหวานเปรี้ยวและเค็มมัน
ดื่มด่ำเลิศหรูชั้น             เมถุนมั่นเพรียกเคียงนอน..

โดย : หมาจูงจร / วันที่ 1 สิงหาคม 2553

 

บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์

ณรงค์ยุทธ์
วันคืนความรู้สึก                แผ่วล้าลึกอันกีดกั้น เหมือนหมึกแห้งแล้งฝัน     กว่าใจกลั่นเรียงร้อยเติม ฯ
ณรงค์ยุทธ์
แม้ไร้ความคิดเห็น         ความอยู่เป็นลำเค็ญลี้ เพียงสื่อใสวจี                จากใจต่อทอถึงกัน ฯ
ณรงค์ยุทธ์
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๖ ได้คัดเลือกจาก "สายรุ้ง รุ่งเยือน" ในชื่อบทว่่า  ห้วงฝัน, ฝั่งขวัญเอย เชิญพินิจและพิศอ่านแล...  
ณรงค์ยุทธ์
กลั่นเป็นอารมณ์บ่ม  ร้าวลั่นระทมข่มใ้ห้ ผุดพ้นในหวังไว้
ณรงค์ยุทธ์
ราวคลื่นหล่มลมแล้ง อ่อนแรงใจรอยไหวร้าว ความทุกข์ซื่อตรงพราว
ณรงค์ยุทธ์
เคยไหมความทุกข์ทั้ง              ที่เคย ร้าวร่ำจนชาเฉย                       ร่ำร้าว นิ่งไหวผ่านอกเอย                    ไหวนิ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เห็นฝนหลั่งหล่นให้          ชะโลมเห็น รู้อยู่ความอยู่เป็น              อยู่รู้
ณรงค์ยุทธ์
หลักการที่จะคัดกรองเนื้อความในบทกวีแต่ละชิ้น แต่ละบทนั้น ถือเอาการสื่อถ้อยภาษาของผู้เขียน             &nbs