Skip to main content

ความรู้สึกนึกหวัง          ที่ฟากฝั่งอาทรถาม

ทั้งกลิ่นเสียงรูปนาม     คงไหวรู้เมื่ออยู่ยัง ฯ

 

ลำนำกาพย์กลอน ฉบับแรกนี้ ได้รับจากสหายผู้ต่อสู้อยู่กับเบื้องหลังความอยุติธรรมอันหลากหลั่งในสังคมร่วมสมัย ที่เราท่านพบเผชิญ นี่คือ อารมณ์อันน่าครุ่นครวญ เชิญพิศอ่านแล.

 

กวีสมัย

 

เขาเป็นนักกวี              อยู่ ณ ที่ทิพย์พิมาน
ขีดคำและกร่ำงาน         บนหลังอานของคนจน


มือหนึ่งกำเงินล้าน         อีกมือควานกำคราดไถ
ปากร้องกู่ก้องไกล         บอกใครๆว่าทุกข์ตรม


บ่าไหล่สะพายย่าม        ดูครั้นคร้ามน่าใหลหลง
ก้าวย่างกลางป่าดง        ค่ำคืนคงในเวียงวัง


ข้าวคำที่ขบเคี้ยว           ทั้งหวานเปรี้ยวและเค็มมัน
ดื่มด่ำเลิศหรูชั้น             เมถุนมั่นเพรียกเคียงนอน..

โดย : หมาจูงจร / วันที่ 1 สิงหาคม 2553

 

บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์

ณรงค์ยุทธ์
ทะเลที่เงียบที่สุด  
ณรงค์ยุทธ์
วันคืน...   หยดน้ำค้างเยี่ยมเช้า                ฉ่ำเยือน ซึมแผ่วห้องหับเรือน                 ระลึกรื้น ห้วงฝันตื่นแว่วเหมือน                หยดหนึ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เสียงต่างต่างคั่งค้าง          เลื่อนลอย เช้าฉ่ำแล้งฝันรอย              รื่นร้าง เสียงแล้งฉ่ำย่ำคอย            ร้
ณรงค์ยุทธ์
ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง               อารมณ์ รับคลื่นผ่านคายขม                คั่งค้าง ลุกไหวแว่ววาวชม                 ขวัญชื่น รับตื่นชักเช้าร้าง                     รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ  
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนต่อคลื่นคว้า          พลังใจ ถึงผ่านฟุ้งซ่านไหว         เห่เร้น สัมผัสเพื่อยองใย             ฝันตื่น ทุกฝั่งทางเลือกเฟ
ณรงค์ยุทธ์
เหมือนหนาวเทียมธาตุฟ้า                       เชือนเฉย
ณรงค์ยุทธ์
จนที่สุดทุกข์ล้ำ               ไพศาล หากเล่าฟ้าประทาน           กว่าพื้น ด้วยโหมรุกโรมราน            แว่วดั่ง
ณรงค์ยุทธ์
ไม่รู้แรงกลั่นร้อย               รอยสรรค์ จะหมดจากใจฉัน               กี่ครั้ง ให้ร้อยกลั่นจาบัลย์             สุดที่่
ณรงค์ยุทธ์
เพื่อพิสูจน์ค่าล้ำ              ลางเทียม จริงเท็จในอกเกรียม        กว่ารู้
ณรงค์ยุทธ์
โลกชีวิตแย้มยื่น                   หยัดหลอม
ณรงค์ยุทธ์
แต่นี้และต่อไป                 จะไม่เรียกร้องร่ำเริ่ม โหยไห้หรือหาเหิม           เพียงรู้นึกรู้สึกทำ...