Skip to main content

 


เศษหินจากคุก Bastille ผมถ่ายจาก Musée Carnavalet, Paris

 

ต่อให้ฝ่าย “กษัตริย์นิยม” จะคิดอย่างไร จะสร้างฉากเข้าข้างตนเองอย่างไร จะปิดหูปิดตาไม่ดูความเป็นไปของโลกอย่างไร จะไม่สนใจชีวิตของเพื่อนมนุษย์ร่วมชาติอย่างไร หรือต่อให้พวกท่านหลอกตัวเองไปอย่างไรก็ตาม มันสมองระดับพวกท่าน พวกท่านประเมินได้อยู่แล้ว พวกท่านก็ย่อมตระหนักรู้อยู่แล้วว่าโลกปัจจุบันมันเป็นอย่างไร พวกท่านลองถามตัวเองอย่างจริงใจ พวกท่านคิดหรือว่า สภาพแบบที่เป็นในอดีตและในปัจจุบันนี้ มันสามารถเป็นไปได้อีกในวันข้างหน้า

 

มนุษย์ อย่างไรเสียก็เป็นมนุษย์ เกิดอยู่ในดินแดนไหน ก็เป็นมนุษย์ ไม่มีมนุษย์ไทย ไม่มีมนุษย์ฝรั่งเศส อเมริกา จีน ญี่ปุ่น มีแต่มนุษย์ เขาอาจจะรู้สำนึกช้า แต่สักวันเขารู้สำนึกแน่ว่าเขามีศักดิ์ศรี มีคุณค่า  เขามีสิทธิ มีเสรีภาพ เขามีความสามารถในการตัดสินใจ มีความสามารถในการใช้เหตุใช้ผล สักวัน เขาต้องรู้ว่าไม่มีผู้ใดจะอ้างอาญาสิทธิ์ อ้างสิทธิธรรม อ้างเทพเจ้า เพื่อถือว่าตนมีสถานะที่สูงส่งกว่าบุคคลอื่น และควรค่าแก่การเคารพมากกว่าบุคคลอื่น

 

 แล้วพวกท่านคิดหรือว่า มนุษย์ เขาจะอยู่กับสภาพแบบที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ต่อไปได้เรื่อยๆ

 

ในช่วงหัวต่อหัวเลี้ยวแบบนี้ ฝ่าย “กษัตริย์นิยม” อาจกังวลใจ แต่ได้โปรดเถอะครับ แทนที่พวกท่านจะนำความกังวลใจนั้นไปแปรเปลี่ยนเป็นการทำอะไรก็ได้เพื่อ “เอาให้อยู่” เพื่อรักษา “สตาตัส โค” เอาไว้ พวกท่านสู้เอาความกังวลใจนั้นมาแปรเปลี่ยนเป็นการปรับตัวไม่ดีกว่าหรือ

 

ในโลกประชาธิปไตยสมัยใหม่ สถาบันกษัตริย์เป็นสิ่งแปลกปลอมและ “ตกยุค-ล้าสมัย” กาลเวลามีแต่จะพัดพาสถาบันกษัตริย์ให้กลายเป็นสถาบันล้าหลังในประวัติศาสตร์ วิธีเดียวที่ทำให้สถาบันกษัตริย์อยู่รอดปลอดภัย คือ สถาบันกษัตริย์ต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย ต้องปรับตัวให้สอดคล้องกับประชาธิปไตย และสถาบันกษัตริย์ก็จะเป็นสถาบันทางประเพณี ทางประวัติศาสตร์ ทางศูนย์รวมจิตใจของชาตินั้นๆ

 

ในช่วงหัวต่อหัวเลี้ยวเช่นนี้ มีแต่ “ประชาธิปไตย” ที่สมบูรณ์แท้จริงเท่านั้นที่จะทำให้ทุกฝ่าย “อยู่รอดปลอดภัย” ไปด้วยกัน

 

ในสังคมประชาธิปไตย ไม่ควรมีใครถูกจองจำในตะรางเพียงเพราะคำพูดของเขา

 

ในวรรณกรรมเรื่อง Das Liebeskonzil ของ Oskar Panizza ซาตานรับอาสาจากพระเจ้าเพื่อวางแผนการสั่งสอนมนุษย์ให้เข็ดหลาบ โดยขอแลกเปลี่ยนจากพระเจ้า ให้ตนได้ควบคุมการแสดงออกซึ่งความคิด ซาตานเอ่ยกับพระเจ้าว่า "การที่ใครบางคนคิด และไม่มีสิทธิในการเผยแพร่ความคิดของตนให้ผู้อื่นได้รับรู้ นั่นแหละ... เป็นความสยดสยองที่สุดในบรรดาวิธีการทรมานทั้งปวง"

 

โปรดอย่าทรมานเพื่อนมนุษย์ร่วมชาติอีกเลย...

 

บล็อกของ ปิยบุตร แสงกนกกุล

ปิยบุตร แสงกนกกุล
Philippe RAIMBAULTProfesseur de Droit publicDirecteur de Sciences Po Toulouseแปลโดย ปิยบุตร แสงกนกกุล
ปิยบุตร แสงกนกกุล
 ประเทศที่ปกครองระบอบประชาธิปไตยและเป็นนิติรัฐทั้งหลาย ล้วนแล้วแต่ต้องมีศาล และศาลต้องเป็นกลางและเป็นอิสระ
ปิยบุตร แสงกนกกุล
 ในระยะหลัง มักเชื่อกันว่าคนกรุงเทพมหานครนิยมพรรคประชาธิปัตย์มาโดยตลอด และผลการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ครั้งนี้ก็เป็นบทพิสูจน์อีกครั้ง แต่หากลองย้อนกลับไปดูผลการเลือกตั้งในอดีต จะพบว่าคนกรุงเทพฯไม่ได้นิยมพรรคประชาธิปัตย์ราวกับสนาม กทม เป็นของตายของพรรคประชาธิปัตย์