เต้นรำกับหญิงสาวไม่มีใบหน้า

แดดสาดลงบนพุ่มบุหงาส่าหรีริมหน้าต่าง
เธอแต่งกระโปรงยาวทอลายดอกไม้สีน้ำเงิน

เดินมาจับมือผมออกมาจากเก้าอี้เขียนหนังสือ

แล้วเพลงเต้นรำก็ดังกังวาน

เพลงของมาร์ค นอฟเลอร์ ชื่อ whoop de doo

แหบเครือเสียงร้องเพลง บอกหนทางแคบทอดไปยังป่าสีดำ

ผมโอบเอวเธอ คล้ายว่าเคยพบเธอที่ไหน

แขนเธอลู่ลงข้างตัว

เส้นผมเธอดำขลับยาวสลวยถึงสะเอว

เส้นผมปลิวตามเสียงเพลง

เธอมีกลิ่นดอกบุหงาส่าหรี

เธอผิวขาว แต่ไม่มีใบหน้า

เธอมีแต่ความเงียบ กับขอเท้ามีเสียงกระพรวนเหล็ก

ผมจับเอวเธอเต้นไปรอบโต๊ะเขียนหนังสือ

บนพื้นปูนเซรามิกรูปดอกไม้เก่าๆเย็นเฉียบ

มือเธอนุ่มนวลแตะสีข้างผม

เนื้อตัวเธอเย็นเฉียบเหมือนน้ำแข็ง

เธอไม่ส่งเสียงใดๆ

เสียงเพลงมีสไลด์กีตาร์บาดลึก แฮมมอลเสียงต่ำ

ผมจับเอวเธอเต้นไปรอบโต๊ะเขียนหนังสือ

เธอไม่ส่งเสียงใดๆ

เธอไม่มีใบหน้า เธอมากับกลิ่นดอกบุหงาส่าหรี

แล้วกลิ่นผ้าเก่าชื้นๆก็โชยมาจากหน้าต่าง

Whoop de doo ย้อนวนรอบกลับมาอีกครั้ง อีกครั้ง..

ชายกระโปรงยาวไหวไปรอบๆโต๊ะเขียนหนังสือ

คำ พอวา

เพลงประกอบ : Whoop de doo โดย Mark Knopfler
ภาพ : http://www.oknation.net/blog/charoenkwan