Skip to main content

 

๑ สหาย.....                           ไม่เคยกลัวตายไม่กลัวเสียสละ

ไม่มีแพ้แลชำนะ                                  ไม่เสียดายในจังหวะที่ผ่านเลย


๒ สหาย.....                           ผู้พลีกายละล่วงลงเปิดเผย

ผู้พลีชีพเพื่อชน ควรชมเชย                    เชิญถ้อยคำสิมาเอ่ยสดุดี

 

๓ สิบนิ้วนี้ต่างธูปและเทียนชัย     กูจักกราบนบไหว้ลงตรงนี้

บนแผ่นดินดงมูลปฐวี                            แผ่นดินที่กลบหน้าพร้อมธงแดง

 

๔ หลับเถิดวีรชนคนกล้า            เลือดที่ทาปฐพีนี้เหือดแห้ง

จงไปสู่สุคติตกเช้าแลง                          จงละวางหนแห่งสมรภพ

 

๕ สหาย.....                           ตายสักกี่พันชาติอย่ามาประสบ

โลกวันนี้แปรไปไม่เคยพบ                      ผิดเป็นชอบเกลื่อนกลบลงกลับกัน

 

๖ คนดีมีแต่จะหายหน้า              ไม่กล้าเกลือกกลั้วกลัวผกผัน

ผลแห่งการสู้รบและโรมรัน                      แท้ถูกชิงแบ่งปันประโยชน์ไป

 

๗ ร้อนรุ่มไปทั่วโลกมนุษย์คน      อับจนไปทั่วทีปไกลใกล้

คนกับคนกินกันจนบรรลัย                       วีรชนในหัวใจสลายลาง

 

๘ หลับเถิดวีรชนคนสู้                จงอย่ารับรู้ที่โรยร้าง

อุดมการณ์กลายเป็นสิ่งที่เปราะบาง           อุดมเกินจะกล่าวอ้างมาแอบอิง

 

๙ สหาย.....                            แม้นร่างจักมลายลงทิ้ง

กูจักเก็บกอบดูกมาช่วงชิง                       สถิตย์ยังสถูปนิ่งนิรันดร์ไป

 

๑๐ ดูกนี้คือนิ้วของนักรบ            ดูกนี้ดินกลบไม่ไกลใกล้

ดูกนี้จารึกประวัติศาสตร์ไทย                    ดูกนี้แทนหัวใจชาวประชา

 

๑๑ นิ้วที่เหนี่ยวไกปืนยืนหยัด        นิ้วของนักปฏิวัติคนกล้า

นิ้วที่ชี้ทิศไทยนำพา                                นิ้วที่นำทัพหน้าระชาชน

 

๑๒ หลับเถิดสหายจงหลับให้สนิท   เบื้องหน้าสารทิศยังสับสน

ส่งสหายสู่สุคติทุกทุกคน                           เราอยู่หลังจักทุกข์ทนเทวษไปฯ

 

                                                                สมคิด สิงสง
                                                                
สหายสุดเขตดงมูล 
                                                                ๘ มีนาคม ๒๕๕๒


"ประชาไท" ได้มีโอกาสเข้าร่วมงานบุญบรรจุอัฐิ นักรบประชาชนเขตงานดงมูล ซึ่งได้จัดขึ้นเมื่อ ๘-๙ มีนาคม ๒๕๕๒ ณ อนุสรณ์สถานนักรบประชาชนดงมูล (เขตงาน ๖๖๖ ) วัดถ้ำไทรทอง บ้านไทรทอง ต.ดงมูล อ.หนองกุง ศรี กาฬสินธุ์ ในงานได้มีพิธีไว้อาลัยและพิธีแห่ "อัฐิสหายนักรบประชาชน" ไปบรรจุในอนุสรณ์สถานฯ

 

  

 

 

หนึ่งในผู้ร่วมงานที่ได้รับเกียรติขึ้นไปกล่าวรำลึกได้แก่ สมคิด สิงสง เจ้าของบทเพลงคนกับควาย ข้าวลาลาน และกวีบทนี้เป็นสิ่งที่เขากล่าวรำลึกถึงสหายผู้จากไป

 


 

อนุสรณ์สถานดงมูล

 

(ขอบคุณภาพบางส่วนจาก คุณโอบอ้อม หอมจันทร์ หนึ่งในผู้ร่วมงาน)

 

 

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
บทกวีจาก กวีราษฎร และกวีรากหญ้า ถึง สมัคร สุนทรเวช
กวีประชาไท
14 พย 52 ถึงพี่สาวผู้จากไปไกลลับหล้า มีนามว่าเจ้ขกชกหมัดตรง พี่ยืนหยัดซัดเจ๊กลิ้มยิ้มอย่างทะนง พี่ช่างองอาจหาญกล้าสง่างาม
กวีประชาไท
    เจ้านกขวัญแก้ว ดึกดื่นแล้วยังหลงไพร เจ้าเกิดเติบโตอย่างไร หัวใจจึงถูกขังกรง  
กวีประชาไท
เคยย้อนถามตัวเองบ้างหรือเปล่า                 ที่ผ่านมาใครเล่าทำฉิบหาย ผืนแผ่นดินร้าวร้อนลุกเป็นไฟ                     ฝีมือใครวายวอดทุกวี่วัน
กวีประชาไท
    ในนามของความจน                    กูคือ ผู้ทุกข์ทนแห่งยุคสมัย เลือดและเนื้อหลั่งรินไป               กองกระดูกน้ำตาใครมหึมา
กวีประชาไท
ในบรรดาทุกข์ทั้งมวลที่ฉันมีอยู่ ให้ประตูทุกบานได้ขานแย้ม ในห้วงอับอารมณ์อันขื่นแซม ให้เติมแต้มตื่นหวังครั้งชีวิต ฯ
กวีประชาไท
สักวันจะลองเป็นบ้าละความปรารถนาฝันใฝ่เดิน เดิน ฉันจะเดินไปถึงไหนก็ให้รู้กัน
กวีประชาไท
* จุดดาวแดงแต่งกองทัพประชาไท ในความมืดขับทะมึนขึ้นไขแสง กาฬปักษ์ดักดานใกล้เปลี่ยนแปลง แจ้งกระจ่างโดยตีนราษฎรเดิน
กวีประชาไท
โดยน้ำค้างเดื่อนฟ้า               ผลัดละอองเกาะนิ่งแวววาวรอง                ฉ่ำแล้งตามพื้นพุ่มพฤกษ์ผอง            ผืนแผ่นลุกตื่นย่ำเยื้องแย้ง                อย่างเช้าชื่นทวน ฯลฯ
กวีประชาไท
ขอเธอเป็นเช่นดวงดาวที่พราวแสง                   เด่นสีแดงพร่างฟ้าเวหาหนสาดแสงส่องทำลายล้างความมืดมน                เพื่อผองชนคนทุกข์ยากฝากชีวี
กวีประชาไท
สีคนรวมก่อขึ้น                 เป็นมา เล่าแลด้วยเชื่อถือศรัทธา             แกร่งกล้าบริสุทธิ์ดุจมหา -               กษัตริย์ พิศพึงกระทั่งทุกข์ทายท้า            ต่อนี้หน้าหลัง ฯลฯ เสียงสีที่มีไซร้                  ที่ขานไข ที่ใฝ่หวังจาก…