Skip to main content

สีคนรวมก่อขึ้น                 เป็นมา เล่าแล

ด้วยเชื่อถือศรัทธา             แกร่งกล้า

บริสุทธิ์ดุจมหา -               กษัตริย์ พิศพึง

กระทั่งทุกข์ทายท้า            ต่อนี้หน้าหลัง ฯลฯ

 

เสียงสีที่มีไซร้                  ที่ขานไข ที่ใฝ่หวัง

จาก ๒๔๗๕ ครั้ง              จากเหตุหวน ให้ปรวนแปร ฯ


ยังอยู่เย็นเช่นชาติ             ตื่นรู้วาด ใจแน่แท้

เอื้อฉันท์..ปรนปันแล         เหมือนน้ำใส น้ำใจจริง ฯ

 

ความจริงวันนี้หรือ...          อะไรซื้อ หรือทุนไหน

ขายความจริงที่ใด             ที่แล้งฉ่ำ หรืออำพราง ฯ

 

พันธะมีมิตรหรือ...            ค้างถือติด คิดแก้ต่าง

เมื่อหนึ่งเสียงเอ่ยอ้าง        ใช่ห้ำหั่น ชั้นทำลาย ฯ

 

พันธะมิตรภาพ                จะซาบตรึง - ซึ้งคำหมาย

ใช่เสพเหมือนนิยาย         เพียงชั่ววัน ชั่วข้ามคืน ฯ

 

พันธะมิตรระหว่าง            เทียม สูง- กลาง - ข้างล่างฟื้น

ผ่านล่วงเมื่อวานซืน          ผ่านกระเท่ห์ - เล่า..เห่พา ฯ

 

สีไหนใจขัดหมอง            สีละอองฝุ่นเมืองหนา

สีเมฆระบายฟ้า               สีสะอาดวาดไหวแวว.


                                   โดย : ณรงค์ยุทธ โคตรคำ

                                   แด่..สีแห่งการถือยึด

 

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
เสียง อิ่มอดอ่อนล้า             โรยแรง ลือ    เล่าความจำแฝง          เหลื่อมเร้น เสียง ลือเล่าตายแหง           เสร็จส่ง เรื่องฤๅ เล่า   เจื่อนเก้อหน้าเฟ้น        เก่าพร้อมใหม่หยิม ฯลฯ
กวีประชาไท
  แล้วดอกจานบ้านนาก็ร่วงหล่น           จากแล้งฝนผ่านพ้นสู่เหน็บหนาว แสงตะเกียงดวงน้อยก็ดับยาว            สายลมหนาวพาความเศร้ายังบ้านนา
กวีประชาไท
สิ้นเดือนเดินทางมาพร้อมกับว่างเปล่า
กวีประชาไท
ยุคเยื้องกรายย่ำเท้า หนาวลึก สารสื่อเร่งรู้สึก ท่ารู้ ความเป็นอยู่ด้านนึก ตกดิ่ง แล้วฤๅ เรียกว่าต่างกลุ่มกู้ ชาติเชื้อชนผอง ฯลฯ
กวีประชาไท
  โบยตีฉันเถิดความทรงจำ บัดนี้, ฉันยอมจำนนต่อทุกสิ่งแล้ว ต่อวิญญาณอันพ่ายพังกับความฝันในเวิ้งแล้ง ทิ้งไว้เพียงรอยเท้าในดินทราย
กวีประชาไท
มาเยี่ยมเยือนเพื่อนเก่าคนเคยรัก มาไถ่ถามว่าเหนื่อยหนักและท้อไหม กับชีวิตกับเรื่องราวความเป็นไป เหล้าจอกนี้รินให้เพื่อนดื่มกิน
กวีประชาไท
หนึ่งหยดพรสวัสดิ์นี้          สุขสรรค์ หยดเผื่อไว้เอื้อปัน            ตื่นย้ำ โดยลุคลื่นคลี่นครร-         ลองคลื่น ที่นี่ที่อื่นล้ำ                     หยั่งปลื้มปรีดิ์ถึง ฯลฯ 
กวีประชาไท
คนตายก็ตายไป คนอยู่ก็อยู่ไป ชีวิตหนึ่ง..ก่อนสู่เชิงตะกอน  
กวีประชาไท
    อรุณรุ่งแห่งการต่อสู้ฉายฉานแจ่มชัด ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของประชาชนก็คือแนวทางประชาชน ดั่งจะบอกว่า “แนวทางของเผด็จการก็คือแนวทางของเผด็จการ
กวีประชาไท
    จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม               หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย          ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา
กวีประชาไท
หากไทยไม่รู้จัก              รากฐานชาติย่อมย่อยแหลกราน    ทุกครั้งคนทุกส่วนอาจหาญ         โหมหักปลุกคลั่งไคล้เผลอพลั้ง    พ่ายเพ้อนิรันดร ฯลฯ