Skip to main content

สีคนรวมก่อขึ้น                 เป็นมา เล่าแล

ด้วยเชื่อถือศรัทธา             แกร่งกล้า

บริสุทธิ์ดุจมหา -               กษัตริย์ พิศพึง

กระทั่งทุกข์ทายท้า            ต่อนี้หน้าหลัง ฯลฯ

 

เสียงสีที่มีไซร้                  ที่ขานไข ที่ใฝ่หวัง

จาก ๒๔๗๕ ครั้ง              จากเหตุหวน ให้ปรวนแปร ฯ


ยังอยู่เย็นเช่นชาติ             ตื่นรู้วาด ใจแน่แท้

เอื้อฉันท์..ปรนปันแล         เหมือนน้ำใส น้ำใจจริง ฯ

 

ความจริงวันนี้หรือ...          อะไรซื้อ หรือทุนไหน

ขายความจริงที่ใด             ที่แล้งฉ่ำ หรืออำพราง ฯ

 

พันธะมีมิตรหรือ...            ค้างถือติด คิดแก้ต่าง

เมื่อหนึ่งเสียงเอ่ยอ้าง        ใช่ห้ำหั่น ชั้นทำลาย ฯ

 

พันธะมิตรภาพ                จะซาบตรึง - ซึ้งคำหมาย

ใช่เสพเหมือนนิยาย         เพียงชั่ววัน ชั่วข้ามคืน ฯ

 

พันธะมิตรระหว่าง            เทียม สูง- กลาง - ข้างล่างฟื้น

ผ่านล่วงเมื่อวานซืน          ผ่านกระเท่ห์ - เล่า..เห่พา ฯ

 

สีไหนใจขัดหมอง            สีละอองฝุ่นเมืองหนา

สีเมฆระบายฟ้า               สีสะอาดวาดไหวแวว.


                                   โดย : ณรงค์ยุทธ โคตรคำ

                                   แด่..สีแห่งการถือยึด

 

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
บทกวีจาก กวีราษฎร และกวีรากหญ้า ถึง สมัคร สุนทรเวช
กวีประชาไท
14 พย 52 ถึงพี่สาวผู้จากไปไกลลับหล้า มีนามว่าเจ้ขกชกหมัดตรง พี่ยืนหยัดซัดเจ๊กลิ้มยิ้มอย่างทะนง พี่ช่างองอาจหาญกล้าสง่างาม
กวีประชาไท
    เจ้านกขวัญแก้ว ดึกดื่นแล้วยังหลงไพร เจ้าเกิดเติบโตอย่างไร หัวใจจึงถูกขังกรง  
กวีประชาไท
เคยย้อนถามตัวเองบ้างหรือเปล่า                 ที่ผ่านมาใครเล่าทำฉิบหาย ผืนแผ่นดินร้าวร้อนลุกเป็นไฟ                     ฝีมือใครวายวอดทุกวี่วัน
กวีประชาไท
    ในนามของความจน                    กูคือ ผู้ทุกข์ทนแห่งยุคสมัย เลือดและเนื้อหลั่งรินไป               กองกระดูกน้ำตาใครมหึมา
กวีประชาไท
ในบรรดาทุกข์ทั้งมวลที่ฉันมีอยู่ ให้ประตูทุกบานได้ขานแย้ม ในห้วงอับอารมณ์อันขื่นแซม ให้เติมแต้มตื่นหวังครั้งชีวิต ฯ
กวีประชาไท
สักวันจะลองเป็นบ้าละความปรารถนาฝันใฝ่เดิน เดิน ฉันจะเดินไปถึงไหนก็ให้รู้กัน
กวีประชาไท
* จุดดาวแดงแต่งกองทัพประชาไท ในความมืดขับทะมึนขึ้นไขแสง กาฬปักษ์ดักดานใกล้เปลี่ยนแปลง แจ้งกระจ่างโดยตีนราษฎรเดิน
กวีประชาไท
โดยน้ำค้างเดื่อนฟ้า               ผลัดละอองเกาะนิ่งแวววาวรอง                ฉ่ำแล้งตามพื้นพุ่มพฤกษ์ผอง            ผืนแผ่นลุกตื่นย่ำเยื้องแย้ง                อย่างเช้าชื่นทวน ฯลฯ
กวีประชาไท
ขอเธอเป็นเช่นดวงดาวที่พราวแสง                   เด่นสีแดงพร่างฟ้าเวหาหนสาดแสงส่องทำลายล้างความมืดมน                เพื่อผองชนคนทุกข์ยากฝากชีวี
กวีประชาไท
สีคนรวมก่อขึ้น                 เป็นมา เล่าแลด้วยเชื่อถือศรัทธา             แกร่งกล้าบริสุทธิ์ดุจมหา -               กษัตริย์ พิศพึงกระทั่งทุกข์ทายท้า            ต่อนี้หน้าหลัง ฯลฯ เสียงสีที่มีไซร้                  ที่ขานไข ที่ใฝ่หวังจาก…