สำนึก..สุดท้าย

จึงใฝ่ฝันถึงวันที่สวยงาม               หลังโมงยามทะเลคลั่งฟ้าสดใส

ชุบชีวิตฟื้นตื่นจากเดียวดาย          ปลุกดวงดาวพร่างพรายกลับคืนมา

คืนมาคืนมาเถอะมวลดอกไม้        ให้กลิ่นเจ้าคลี่คลายคนสิ้นหวัง

จากหลับใหลจงหลุดพ้นในภวังค์    กระซิบสั่งเสียงเพลงจากดวงดาว

คืนมาคืนมาเถอะผีเสื้อสวย          ปีกจรวยบินร่าเริงไปหนไหน

กลับคืนสู่สวนพฤษาผกาไพร        มวลดอกไม้ยังคอยเจ้ากลับมา

คืนมาคืนมาเถอะแดดแรงกล้า      โหมไหม้เผาวันเวลาอันโหดร้าย

กระพือพัดทะลุทะลวงหวังทลาย   สิ่งชั่วร้ายในใจคนให้หมดไป

คืนมาคืนมาเถอะคนพ่ายแพ้        เก็บน้ำตาวันอ่อนแอให้กลืนหาย

สร้างสำนึกเร่งวันใหม่จากแรงกาย ที่พ่ายแพ้อย่างไรเป็นบทเรียน

อีกไม่นานหรอกหนาวันสวยงาม   อีกไม่กี่โมงยามคงได้เห็น

ไม่กี่เช้าผ่านวันผ่านลำเข็ญ         โลกจะเห็นคนหยัดยืนปักธงชัย

                                                                    ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์