Skip to main content

20080116 พูนศุข พนมยงค์

ส ต รี เ ห ล็ ก ผู้ ก ล้ า แ ก ร่  ง...
ตัวจริง ! เสียงจริง ! ของจริง !!!

"ไ ม่ ข อ รั บ เ กี ย ร ติ ย ศ ใ ด ๆ ทั้ ง สิ้ น"
ยลยินแล้วดวงใจเราเปล่ง สดใส
ขอก้มค้อมคำนับคารวะ คารวาลัย
จิตวิญญาณไท มิใช่ทาสเผด็จการศักดินา

......เกิดจากดิน คืนสู่ดิน
ชีวีท่านงามสง่าแกล้วกล้า
อีกทั้ง "ท่านปรีดี พนมยงค์" ยงศรัทธา
รังสรรค์สร้างเพื่อมวลมหาประชาชนได้กำชัย

"ไ ม่ ข อ รั บ เ กี ย ร ติ ย ศ ใ ด ๆ ทั้ ง สิ้ น"
แผ่นดิน คือชีวินประชากระจ่างสว่างไสว
เถิดผองเพื่อนพี่น้องทั่วถิ่นไท
"คุณป้าพู น ศุข  พ น ม ยง ค์ " นี้ไซร้งามงดชีวี

โอ้ ... โลกชีวิตเอ๋ย ... เกิด แก่ เจ็บ ตาย
ชีวาวาย - ดีงาม ดำรงทุกที่
เพียงผองเพื่อนพี่น้องประชาชนหลอมชีวี
สามัคคี ขุดโค่นล้ม ถอนโคนรากเหง้ากาฝากปฐพี หมดสิ้นไป !!!

ด้วยดวงจิต คาราวะ คารวาลัย
แ ส ง ดา ว   ศ รั ท ธา มั่ น
ต้นฤดูหนาว, 9 มกราคม 2551, ล้านนาอิสระ, เจียงใหม่.

 

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
 
กวีประชาไท
    พฤศจิกาห่าถล่ม เมืองก็จมใต้บาดาล หรือคนมันสามานย์ ที่สั่งฟ้าถล่มเมือง  
กวีประชาไท
    ท้องทุ่งระบัดเขียวขึ้นในบัดดล หลังเม็ดฝนทะลุรอยเมฆรั่วลงมาได้ เด็กน้อยติดปีกถลาลิ่วออกสู่ลาน สวนทางกับฝูงนก… ที่ร่อนคว้างสู่ชายคาดั่งนักรบแตกพ่าย ไม่ใช่สายฝนทำร้ายเจ้าใช่ไหม? เปล่าเลย..สายฝนฉ่ำเย็นอยู่เช่นนั้น กระสุนสังหารต่างหากซุ่มยิงเราหมายครองฟ้า  
กวีประชาไท
  *หัวใจแม่ แหลกสลาย ในวันนั้น วันลูกฉัน ถูกเข่นฆ่า ล่าสังหาร ภาพที่เห็น เป็นที่รู้ กู่ประจาน เมื่อมีการ ยิงสลาย ฝ่ายชุมนุม
กวีประชาไท
ลมผ่าวพัดบ่ายแล้ง            เคลื่อนไหวไม้พุ่มดอกบางใบ              ร่วงแล้วลมแล้งเคลื่อนรอยไหน      เผยผ่านไม้มิ่งฝุ่นเมืองแก้ว             ไม่รู้อยู่ไหน  ฯลฯ
กวีประชาไท
   
กวีประชาไท
โลกทัศน์ของข้ามืดบอดอยู่ในปากท้องและศักดิ์ศรีเหมือนว่าหนักอึ้งในทุก ๆ วลีที่จะเอื้อนเอ่ยถึง...ลมรำเพยก็เคลื่อนห่าง..ไกลออกไปแต่ข้างในนี้สิ – มีรอยรุ่มร้าวลึกก่ายทับซับซ้อน
กวีประชาไท
 
กวีประชาไท
คลี่กระดาษประเทศนี้              เป็นไฉน คนแต่ละคนไย                      ซ่านซ้อน เหมือนล้อเล่นซ่อนไย             จับจ่อ จรดฤๅ โครง เก่า กร่อน ผุ ย้อน          ยิ่งล้ำหยั่งเหลือ ฯลฯ
กวีประชาไท
เธอตายในเดือนกุมภาเวลาตะแบกบานเต็มต้นลมหวนระรานกลีบบางร้าวรนที่สุดร่วงหล่นบนวิถีเดินทาง
กวีประชาไท
แด่...ทรัพย์สินเจ็ดหมื่นหกพันล้านของพณฯ ท่าน