ระบำจักรวาล

ฉันดื่มตัวฉัน  
รินตัวเอง  เติมลงในจอกว่างเปล่า

เช้า
ตะวันเริง
ฉันตื่นขึ้น ระบำใจ

ฝนที่ตกมาเมื่อวานปลุกดอกไม้ตื่น
ฝนฝักบัวเสื่อมมนตร์
นกน้อยเสียงใส ร้องเพลงแต่ไกล  
กึกก้องกังวานทรวง

ค่ำคืน  
แสงดาวไม่ส่องฉายเพียงห้วงหาวมืดสนิท
ดวงตะวันสาดแสงในอก
นกขับขานลำนำ
สายฝนกระหน่ำหนักภายใน

เทจอกของฉันออกแล้วเติมใหม่
สับสน สิ้นไร้ใด
ชีวิตเติมถ้วยใหม่  ระบำจักรวาล

รวิวาร