Skip to main content

เกิดหลงไปในเมฆอย่างฉับพลัน  อยากชวนไปดูเมฆ ฉากหลังเบื้องหลังของคนสัตว์สิ่งของ (ไม่เกี่ยวกับการต่อสู้รบฆ่ากันของมนุษย์) เรื่องของเรื่องก็คือผมผ่านไปเห็นอะไรที่เหมือนไม่เกี่ยวกับเมฆ มาตลอดสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา  

แต่น่าแปลก กลับเกี่ยวกับเมฆตลอดเวลา  
ดูเหมือนง่าย แต่ไม่ง่ายเลย กว่าจะได้ไปยืนอยู่เบื้องหน้ายอดอกเมฆก้อนนั้น ก้อนโน้น
อันที่จริงจะเรียกว่า มองเมฆก่อนเห็นใดอื่น ก็ไม่ใช่ เห็นสองฝักราชพฤกษ์แล้วเกิดหลงรักในฝักที่ห้อยย้อยคู่ขนานลงมา   

20080225 ภาพประกอบ (2)

เหมือนมันจะวัดวันยืนยาวกันหรือเปล่า ว่าใครร่วงหล่นก่อน ก็ไปนอนรออยู่บนพื้นดิน   
แปลกแท้  ผมกลับยืนมองด้วยความเพลิดเพลิน  
ยิ่งท้องฟ้าเป็นสีฟ้า  ยิ่งไม่รู้สึกเสียดายฟิล์ม
(ผมยังอยู่ในโลกย้อนยุคอันอุดมไปด้วยฟิล์มสี  ตอนนี้ราคา 95 บาทต่อม้วน  ค่าล้าง 30 บาท/ม้วน  ค่าล้างรูปขนาดจัมโบ้ 5 บาท/รูป  หักลบคูณหารภาพเสีย  ภาพไม่ได้ใช้งานบ้าง  ก็ยังต้องยอมใช้ฟิล์มสีถ่ายรูปอยู่ดี  ล้างอัด  อัดแล้วซื้อฟิล์มม้วนใหม่อีกครั้ง ..)

กว่าจะเห็มเมฆ  ต้องรอล้างฟิล์มจนเห็นรูป  เห็นเมฆ

20080225 ภาพประกอบ (4)

อีกฟากหนึ่งของดอยหลวงเชียงดาว  พลันปรากฏเมฆไหล  อ้อมตีวงล้อมยอดเขาใหญ่  งามตาเย็นใจ  
โหย ... ว่างงานเสียจริง  ดั้นด้นไปมองเมฆ  
(ยุคน้ำมันแพงนี่หนา  ปาท่องโก๋ (ขนาดข้อมือเด็กริมถนนนิมมานเหมินทร์) เพิ่มราคา 1 ตัวต่อ 1 บาท  น้ำมันพืชกับน้ำมันเบนซิน-โซล่า เป็นเรื่องเดียวกัน)  

เมฆหนึ่งก้อนราคาเท่าไหร่!!?..

20080225 ภาพประกอบ (1)

ล่องน้ำแม่ปิง  โดยบังเอิญเช่นกัน  ติดเรือหางแมงป่องตอนบ่ายแก่ๆ   พลันปรากฏเมฆขึ้นเหนือหอ  หอไม่ได้เอน  แต่เรือเอน  ยืนถ่ายบนแคมเรือเอียง  กลับได้เมฆก้อนทรงงามอย่างไม่คาดฝัน
(ขอเลี่ยงไม่เขียนเหนือเมฆ ให้เหนือความคาดหมาย ผูกโยงไปถึงฝายหินกั้นแม่น้ำ  หรือโครงการประตูน้ำกั้นน้ำปิง  เรือแมงป่องก็คือเรือแมงป่อง  นำพาไปดูก้อนเมฆ..)

20080225 ภาพประกอบ (3)

ผ่านไปไม่กี่อึดใจ   พบกลุ่มเมฆหนาหนัก  ลอยข้ามผ่านแม่น้ำ
(ลืมคิด) เมฆบนเรือเหนือแม่น้ำราคาเท่าไหร่
แล้วฝนก็ตกลงมา   ฝนเดือนกุมภาพันธ์  ส่งท้ายหน้าหนาว

20080225 ภาพประกอบ (5)

เรือลอดใต้สะพานขัวเหล็ก  ตึกสูงเป็นฉากหลัง  และนครพิงค์ริมน้ำ 2551 ความรู้สึกผมเหมือนรูปร่างๆ ดำๆ เป็นเงาอยู่ริมขอบรูป  เบลอๆ งงๆ  มายืนอยู่กลางแม่น้ำได้ไง  
มาอย่างไม่มีจุดหมายเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
เหมือนตั้งใจไปดูเมฆ เมฆกลางแม่น้ำ (ราคาเท่าไหร่)

เมฆเหนือยอดดอยเชียงดาว  หรือเมฆเหนือน้ำแม่ปิง   เหมือนจงใจเข้ามาอยู่ในภาพ   หากผมไม่ผ่านไปในนาทีนั้น  วันนั้น  ก็คงไม่ได้เห็นเมฆก้อนนั้น
เมฆ  บนหนทางเผาไหม้ของเชื้อเพลิง  

บางที  เรื่องบางเรื่องก็บางเบาโหวงเหวงเหมือนเมฆ  แค่ฉากหลังของส่วนประกอบไม่มีน้ำหนัก  
ไม่ดูก็ไม่ช่วยให้ราคาเชื้อเพลิงลดราคาลงมาได้  
เข้าทำนอง  เบาเหมือนเมฆ หนักเหมือนเชื้อเพลิง
แล้วเมฆกับเชื้อเพลิง  เกี่ยวกันได้ไง..??
          

บล็อกของ ชนกลุ่มน้อย

ชนกลุ่มน้อย
ห้องครัวซ้อมดนตรี ถึงเพลงบันนังสตา บ้านเช่าบ้านไม้เป็นบ้านชาวนาในหมู่บ้านแม่เหียะ ชานเมืองเชียงใหม่   ห้องครัวคือห้องทำงาน  ห้องนอนบางเวลา  ห้องซ้อมดนตรี   ห้องนั่งเล่นและห้องรับแขก 
ชนกลุ่มน้อย
ประชาชน  สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์
ชนกลุ่มน้อย
สองทุ่ม   อังคารที่ 16 มีนาคม  2553   นักดนตรีในเชียงใหม่  และคนในแวดวงหนังสือ ศิลปะ  นัดรวมตัวกันที่ร้านสุดสะแนน  ร่วมรำลึกถึงการจากไปของ ”จ่าเพียร”(พ.ต.อ สมเพียร เอกสมญา) วีรบุรุษแห่งเทือกเขาบูโด  ด้วยสายสัมพันธ์กับไวล์ดซี๊ด (ชุมพล  เอกสมญา) ลูกชายจ่าเพียรที่ผ่านมาเล่นดนตรีในเชียงใหม่อยู่เสมอๆ   เยียวยาจิตใจเมล็ดเถื่อนจากบันนังสตา  ร่วมรำลึก ...   
ชนกลุ่มน้อย
ขอต่อยาวสาวความยืดถึงน้ามาดบางมุมดูหน้าดุ เวลาเดินเหมือนนุ่นลอยอีกหน่อย อย่างที่บอกไว้ บุรุษไร้นาม(และหนาม)ตามใจคนนี้ อย่าให้นั่งหน้าทับหน้าหนังกลองแล้วกัน ความจืดของหน้าจะถูกขับออกมาอย่างเผ็ดร้อน ไม่เรียบเฉยปล่อยวางอีกแล้ว บางด้านดูดุเทียบได้ใบหน้าเสือจ้องขบ กลับเกลี่ยเสียใหม่ เป็นเสียงทะลวงไส้พุงเร้าใจผิดหน้าผิดหูผิดตาไปทันที
ชนกลุ่มน้อย
  “เลสาปหน้าร้อนเปื่อยหมดแล้ว” ประโยคนี้ถ้าเขียนใหม่ตามภาษาบรรพบุรุษของใต้สวรรค์ ต้องบอกว่า เลสาปหน้าร้อนเปื่อยแผล็ดๆ เหตุที่เปื่อยเห็นด้วยตา ถ้าพูดผ่านปากของบ่าวทอง ต้องเริ่มต้นว่า“ที่จริง”เช่นเคย “ที่จริงมันไม่เปื่อยหร็อก ที่มันเปื่อยเพราะเลกลายเป็นโคลน เปื่อยแผล็ดๆไปทั้งเล” …
ชนกลุ่มน้อย
  สวรรค์ปักษ์ใต้มีสะตอกับลูกเนียงรวมอยู่ด้วย หรอยที่สุดต้องเหนาะ(จิ้ม)กับน้ำชุบ(น้ำพริก-ต้องกะปิเท่านั้น) หรือกินกับแกงคั่ว คั่วกะทิหรือแกงคั่วเผ็ดไม่กะทิ เผ็ดร้อนไม่แพ้ขาดเหลือกันนัก ไม่มีใครบอกว่าพริกพัทลุงหรือพริกนครศรีธรรมราช เผ็ดแรงร้อนกว่ากัน...
ชนกลุ่มน้อย
นักดนตรีกลุ่มนี้ขับเคลื่อนด้วยความรัญจวนจากฤดูความว่างของชีวิต ออกไปเล่นดนตรีบรรเลงชีวิตร่วมกัน หรือจะพูดอีกที การมาถึงของพวกเขาใต้สวรรค์ ไม่ต่างจากฝูงปลาดุกหนีน้ำแถกเหงือกมาหากันในช่วงหน้าแล้ง หนวดยั้วคลุกนัวกันมาบนโคลนเปียกๆ เหนียวเหนอะไปยังถิ่นที่คาดว่าจะมีน้ำ สีผิวฝูงปลาดุกเลื่อมมันน่าเกรงขาม
ชนกลุ่มน้อย
คำ  สุวิชานนท์ รัตนภิมล และคำของอา' รงค์ ทำนอง  สุวิชานนท์  รัตนภิมล
ชนกลุ่มน้อย
ลมบาดหิน ของอา… “ผู้ชายคนนั้นกับผู้หญิงของเขาตัดสินใจแรมคืนในกระโจม(เต็นท์) เขาพบว่าการเสียบก้านปลั๊กตัวผู้ลงในรูปลั๊กตัวเมียเพื่อต้มน้ำกับกาไฟฟ้านั้นเป็นความสะดวกสบายของคนในทาวน์เฮาส์ที่กรุงเทพฯ และอย่างน่าอิจฉา แต่การมองหาก้อนหินนำมาวางเป็นก้อนเส้า กิ่งไม้ง่ามปักกับดินแล้วพาดราวแขวนหม้อและริ้วชิ้นวัวฝานหมักเกลือ ก่อกองไฟและต้มกาแฟ นี้เป็นบางแบบของชีวิตซึ่งผู้ชายควรเรียนรู้...”
ชนกลุ่มน้อย
พอออกมาจากห้องฝึกเรียนไวโอลินกลางเมืองเชียงใหม่  ผมบอกเจ้า 9 ขวบว่าไปเยี่ยมคุณลุงหน่อยนะ   เจ้าเก้าขวบถามทันทีที่ไหน  ผมตอบกลับวัดเจดีย์หลวง  ไปทำอะไรเหรอ เขาสงสัย  อยากไปเยี่ยม พ่อไม่ได้เข้าไปนานแล้ว
ชนกลุ่มน้อย
  ในห้องทำงาน โต๊ะเขียนหนังสือ เก้าอี้ไม้ไม่เหมือนวันก่อน หนังสือเล่มใหม่หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนเล่มมาวาง ชั้นหนังสือเรียงตามกัน โน้ตสั้นๆ เขียนถึงเวลานัดหมาย เวลาส่งงาน หมายเลขโทรศัพท์ ม้านั่งไม้ไว้นอนเอกเขนก โคมไฟ เครื่องคอมพิวเตอร์ เครื่องพิมพ์ดีด โต๊ะกลม กีตาร์ กล้องถ่ายรูป รูปภาพบนผนัง ...
ชนกลุ่มน้อย
  ในชีวิต ณ ปัจจุบัน ผมไม่นึกไม่ฝันว่าจะมาข้องเกี่ยวกับเครื่องดนตรีชื่อ ไวโอลิน และยิ่งไม่เคยนึกว่าวันหนึ่ง จะมีไวโอลินมานอนอยู่ในห้อง ตั้งวางอยู่ข้างตัว รวมถึงได้ยินมันส่งเสียงทุกวันตอนย่ำค่ำ