Skip to main content

ชาน่าไม่ได้อยู่เมืองไทยเป็นเวลาสิบปีแต่ทุกปีก็จะกลับมาพักร้อนที่เมืองไทย บางข่าวบางเรื่องราวแทบจะเรียกได้ว่า “ตกยุค” ไม่ค่อยอัพทูเดท กับความล้ำ และความแปลกใหม่หลายๆ เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองไทยจนทำให้ชาวโลกต้องหันมามองถึงความเป็นไปได้ มีเยี่ยงนี้เชียวหรือ อือ...มันแปลกดีนา


เมื่อคืนก่อนเห็นข่าวทางสำนักข่าว บีบีซี ถ่ายทำสกู๊ปเรื่อง “ห้องน้ำสีชมพู” ซึ่งเป็นห้องน้ำพิเศษแยกเพศที่สามไว้โดยเฉพาะ เรื่องนี้เกิดขึ้นในสถานศึกษา


ชาน่ารู้จัก ซีสะเก็ต (ศรีสะเกษ) เมื่อคืนฉันเห็นทีวีช่องข่าวบีบีซี น้องสาว (กะเทย) นักเรียนเต็มไปหมดเลย” เพื่อนร่วมงานชาวต่างชาติถามยามเช้า

ไอ ซี ล้ำ เลิศมั้ยหละฮะ” บอกแล้วพี่ไทยมีอะไรที่ล้ำ นำหน้าไม่แพ้ต่างชาติในเรื่องของความคิดสร้างสรรค์


สถานศึกษาที่มีนักเรียน นิสิต นักศึกษาเพศที่สามในจำนวนที่มากพอที่จะต้องสรรค์หาสิ่งอำนวยความสะดวกให้พวกเค้า การสร้างห้องน้ำเพื่อเพศพิเศษจึงเป็นทางออกสำคัญที่สถานศึกษา และผู้บริหารได้เล็งเห็นความสำคัญ “จัดให้”


เรื่องนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ใหม่ในสังคมไทย แต่อาจจะใหม่สำหรับชาวโลก ซึ่งหากหลายคนพอรู้ว่า ที่พาณิชย์เชียงใหม่ก็มีสมาชิกน้องสาวนักเรียน เยอะแยะมากมายจนเค้าต้องสร้างห้องน้ำเพื่อ เพศพิเศษ โด๊ยตรง


สิ่งที่พอจะช่วยได้ คือ เพื่อจัดการแยกแยะ ให้ถูกต้องตามความต้องการของผู้บริโภค ยกตัวอย่างหากน้องเกย์สาว แต๋วแตก เพศที่สามเหล่านั้นไปใช้ห้องน้ำร่วมกับผู้ชาย อาจจะส่งผลเสียต่อผู้ชาย อุจจา(ระ)หด ตดหาย ตะเลิดเปิดเปิง เกรงจะโดนข้าศึกรุกราน แอบถ้ำมอง ชำเลือง ร่วมรักหักสวาททางสายตา หรือไม่อาจจะเป็นผลเสียต่อเพศที่สามที่ถูกผู้ชายอกสามศอก แม๊น แมนกลั่นแกล้ง จับแยกจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด


เชื่อหรือไม่ว่า ห้องน้ำของเพศพิเศษนี้จะเป็นอรรถประโยชน์สูงสุดสำหรับ เกย์แต่งสาว กะเทย ที่แสดงออกเท่านั้น ส่วนแอ๊บจัง อีแอบ เก็กชงทั้งหลายร้อยทั้งร้อยพวกเค้าจะไม่กล้าเยื้องกรายไปใช้บริการห้องน้ำสีชมพูได้เพราะเกรงหากใครเห็นเข้าจะต้องฟันธงว่าคนนี้เป็นกลุ่มรักร่วมเพศ


เคยมีเพื่อนสมัยเรียนร่วมรุ่นเดียวกัน เวลาเข้าห้องน้ำฮีจะไม่ยืนฉี่แบบมาดแมน ทุกครั้งไม่ว่าจะทำกิจใด ๆ ก็จะเข้าห้องน้ำปิดล็อคประตู พอออกจากห้องน้ำมา “ผ่องพรรณ หน้าเด้ง เช้งวับ” แอบไปโป๊ะแป้งเนียนเชียวฮ่า


ส่วนอีกคนเพื่อนเจนจัด ความมั่นใจทะลุปรอท เปรี้ยวเยี่ยวราด เข้าห้องน้ำผู้ชายที่ห้างดัง ฮีบ่อยั่นหยิบตลับแป้งโป๊ะหน้าอย่างไม่แคร์สายตาใคร “อือ...เอ็งเก่งมั่นใจได้โล่ห์” ไม่อยากบอกเลยว่า รูปลักษณ์ภายนอกใครเห็นก็ต้องฟันธงกะเทยชายแดน แบกกระสอบข้าวสาร แต่มั่นว่าภายในคุณหญิงนัก


บางคนมองภายนอกดูไม่ออกเลยว่าจะเป็นชาวเรา จะรู้ก็ตอนที่ผู้ชายที่ยืนฉี่ข้างๆ โดนข่มขืนทางสายตา ถูกจ้องเจ้าโลกอย่างไม่รู้ตัวนั่นหละฮ่ะ


ผู้ชายบางคนจะไม่กล้ายืนฉี่ ปัสสาวะ ใกล้ๆ กับพวกเกย์เพราะเกรงจะเสียอาณานิคมเจ้าโลก โดนล่วงลับดินแดนแผ่นลับ


ณ วันนี้ ห้องน้ำสีชมพูนั้นไม่ได้มีทุกสถาน ทุกสถาบัน หากแต่ถูกจัดเพื่อวัตถุประสงค์ของผู้ใช้บางแห่งเท่านั้น ส่วนใครจะเห็นด้วยหรือไม่ ลองคิดหาเหตุและผลกันนะฮะ


ความคิดเห็นส่วนตัวของชาน่า ถือว่า เลิศล้ำ ถูกต้องตามวัตถุประสงค์ของการสร้างมากทีเดียวค่า

ชาน่าไปแต่ละประเทศ ห้องน้ำแต่ละแห่งจะไม่เหมือนกัน บางแห่งโถฉี่ แบบเปิดแทบจะเห็นสามร้อยหกสิบองศาเลยก็ว่าได้ บางประเทศ ห้องน้ำสำหรับปลดทุกข์หนัก มีประตูเป็นช่องแคบ มองทะลุปรุโปร่ง จะลุกนั่งท่าไหนคนภายนอกเห็นหมด


ไม่ว่าคุณจะใช้บริการห้องน้ำที่บ้าน หรือสาธารณะ ควรรักษาความสะอาดเพื่อผู้ใช้คนต่อไปจะได้ไม่ด่าบรรพบุรุษหรือไม่มีใครอบรมสั่งสอน แย่เลย...


กฎระเบียบ ข้อบังคับทั้งหลายที่มีผลบังคับใช้หากทุกคนในสังคมปฎิบัติ เคารพซึ่งกันและกัน ก็คงจะอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน


การเข้าห้องน้ำเพื่อเป็นการระบายทุกข์ แต่ในทางกลับกันก็ทำให้ผู้ใช้บริการนั้นมีความสุขได้

สะอาด ถูกสุขอนามัยและถูกใจผู้ใช้ ชนะเลิศฮ่า”


ขอชื่นชมความคิดของผู้บริหารที่กล้าทำเพื่อให้เกิดความเหมือนที่แตกต่าง ดังอรรถประโยชน์อย่างแท้จริงของคนทุกเพศ


ชาน่า ถ่ายภาพห้องน้ำจาก บาร์เซโลน่า ที่ห้างดังแห่งหนึ่ง...

6_8_01 6_8_02


บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
  หากใครเคยชมภาพยนตร์ไทยของจีทีเอช โดย บริษัท จอกว้าง ฟิล์ม จำกัด เมื่อปีที่แล้ว “หนีตามกาลิเลโอ” หลายคนคงจะประทับใจเรื่องราวและการต่อสู้ ความน่ารักและการใช้ชีวิตของสองสาวไทยที่ตัดสินใจไปเที่ยวและทำงานต่างประเทศ หนึ่งคนไปเพราะอกหัก อีกหนึ่งไปเพราะสอบตก อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมใหม่  แต่สำหรับฉัน “ชาน่า” หนีไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่ตัดสินใจบินออกนอกประเทศ ความรู้สึกไม่ได้แตกต่างอะไรไปมากกว่านางเอกของหนังเรื่องนี้นักเลย  สุข เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปยิ่งกว่าละครเสียอีก    แต่ชาน่าไม่ใช่นางเอกของเรื่อง แค่เกย์ที่หลายคนรู้จัก บ้างรู้จักฉันดี…
ชาน่า
หลายคนอาจจะเคยสงสัยเหมือนกับชาน่าว่าในสมัยก่อนวิถีชีวิตของเกย์เป็นเยี่ยงไร วันนี้จึงหาคำตอบและเป็นความต้องการทราบส่วนตัวด้วยค่ะ เพราะว่ามีโอกาสได้ดูละครเรื่องสาปภูษา จึงใคร่รู้เยี่ยงนักว่าประวัติความเป็นมาและสังคม กฎระเบียบบ้านเมืองเป็นเช่นใด ข้าใคร่รู้ ณ บัดเดี๋ยวนี้
ชาน่า
  เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่าและเพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันตามประสาเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนๆ ต่างไม่เจอกันมานาน มีทั้งเพื่อนชายจริง หญิงแท้และชาวหลากหลายทางเพศ
ชาน่า
"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...." มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"   หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”
ชาน่า
  การมองโลกในแง่ร้าย การมีประสบการณ์ที่โหดร้าย หรืออยู่ในสังคมที่แย่ อาจจะทำให้คนในสังคมนั้นมีพฤติกรรมที่ไม่น่ารัก สังคมที่ไม่มีศีลธรรม สังคมทุนนิยมที่เอาแต่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยช่วยให้คนกลุ่มนั้นมีทัศนคติและพฤติกรรมที่กลุ่มคนดีเค้าไม่ทำกัน วันนี้อยากนำเสนอเหตุการณ์ และ ศัพท์ของเกย์ที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสังคมสีม่วงของเรา ถ้าหากหลีกเลี่ยงได้ สังคมเกย์ไทยจะน่าอยู่อีกเยอะเลยล่ะฮ่ะ
ชาน่า
  เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ
ชาน่า
การมองโลกในแง่ดี(เกินไป) การทำดี การให้เพื่อคนที่เรารัก เคยรัก อยากรัก สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นคนอื่นคนไกล คนไม่รู้จัก บางครั้งมันก็ยากที่จะสาธยายได้ว่า สิ่งที่เราทำไปนั้นมันเป็นไปทางทิศไหน หรือกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ สะกดคำว่า ... สายเกินไป “โดน” กับตัวเองแล้วล่ะ
ชาน่า
  เคยคิดอยากเขียนนิยาย ที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหมือนกัน แต่ฝีมือการเขียนยังไม่เข้าขั้น และที่สำคัญเวลายังไม่เอื้ออำนวย เพราะต้องทำงานเป็นนางแบกโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันฮ่ะ (นางแบก คือทำงานอาชีพแบกถาด บนเรือสำราญเจ้าค่ะ) สัปดาห์นี้อยากเขียนเรื่องจริงจากประสบการณ์ของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชาน่า ที่เค้ากล้าเผยความเป็นเกย์ต่อครอบครัว ความจริงมันไม่เป็นเพียงแค่ความกล้า หากแต่เป็นสถานการณ์พาไป และอยากให้รับรู้ ยามเมื่อถึงเวลา เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงจากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนครอบครัวหนึ่ง เรียบเรียงโดยชาน่า ล้านนา ค่ะ
ชาน่า
ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้ วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้ มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก  
ชาน่า
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
ชาน่า
ชาน่าชอบอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าถ้าหากมีเวลา แต่ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลือกบางเรื่อง ที่สนใจและเกี่ยวข้อง อย่างเรื่องฮา ฮา แม้บางครั้งบอกกับตัวเองว่า “ไร้สาระน่าดู...” แต่ลึก ๆ แล้วเนื้อหาบางส่วนอาจจะให้ความบันเทิงแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างเสียไม่ได้ ลองอ่านเรื่องราวที่ชาน่าเรียบเรียงโดยได้พล๊อตเรื่องจาก เมล์ส่งต่อ แต่แต่งเติมเป็นภาษาง่าย ๆ ของชาน่านะฮะ (ดั่งเพื่อนหลายคนตั้งฉายาให้ว่า ชาน่า ปั้นน้ำเป็นตัวจนแข็ง....) ... ด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม น้อง ๆ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่อนุญาตให้อ่านนะคะ เป็นคอลัมน์เรต ฉ. เด็กควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองด้วยค่ะ
ชาน่า
  ชีวิตความรักของเกย์น่ะหรือ... หลายคนผลักดัน ยิ่งดันยิ่งดัก ยิ่งผลักเหมือนยิ่งแบกโลก เคยมีเพื่อนของชาน่าหลายคน บอกว่า ... “ฉันเชื่อเรื่องความรักของเกย์ ...ว่าคือรักนิรันดร์” แต่ “ฉัน” กลับขอค้าน ที่ค้านในที่นี้คือ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล คนที่เชื่ออย่างนั้นหนึ่งในนั้นคือ “ฉันเอง” ชาน่า