Skip to main content

"The  show must go on" ไม่ว่าช่วงเศรษกิจจะแย่ การเมืองจะทรงหรือทรุด ภาวะบันเทิงจะไม่โชติช่วงชัชวาลย์ งานไม่ค่อยเข้าเท่าไหร่ก็ไม่สำคัญ แต่ด้วยใจรักและโอกาสที่คุณพอทำได้ วันนี้ป้าเดย์ นางโชว์รุ่นเก๋า กลับมาผงาดบนเวทีของวงการบันเทิงอีกครั้งอย่างอลังการด้วยงานโชว์เริ่ดหรูครั้งสุดยอดยิ่งใหญ่ใน "The Last Day Show: Will I Survive?" การแสดงผสมผสานของรูปแบบและการดำเนินเรื่องแบบ Musical


ซึ่งงานนี้คุณจะได้พบกับโชว์ของป้าเดย์ ฟรีแมน นางโชว์แถวหน้าของเมืองไทยพร้อมกับระเบิดความซ่า ระบาดความฮาสะใจกับการทอล์คเรื่องมันๆ หลังม่านนางโชว์ ที่มากกว่าคำว่า ปากกัด ตีนถีบ นอกจากนี้ยังตระการตากับนางโชว์ระดับพระกาฬพร้อมโชว์ระดับ
Master Piece ตามติด ๆ ข้าง  ๆ กับเซเล็บตัวแม่ นำขบวนด้วย ป้าแจ๋ว-ยุทธนา, ป้าโหน่ง-วสันต์, ไข่มุก, เบิร์ด - ดันดารารวมทั้งหนุ่มน้อยหน้ามลคนรูปไม่หล่อแต่เร้าใจได้โล่ห์ เจสันยัง ดารารับเชิญและกองทัพนางโชว์อีกมากมาย ขนมากันเป็นขบวนสามสี่รถสิบล้อเชียวค่ะ  ซึ่งงานนี้ได้ผู้กำกับการแสดงเปรี้ยวซ่าโดยคุณวิทิตนันท์ โรจนพาณิชย์  รับประกันความมันส์สุดฮา อลังการงานสร้างโดยบริษัท โนเนม ไอเอ็มซี จำกัด

คุณคะ  นอกจากไปขยับเหงือก กระชากตีนกา ปล่อยฮา ได้สาระ(แน)แลบันเทิงแล้ว คุณยังได้ร่วมสบทบทุนทำบุญอีกด้วยโดยรายได้หลังหักค่าใช้จ่ายแล้วเค้าจะทูลเกล้าถวายสมทบ กองทุนโรคมะเร็งในเด็กในพระอุปถัมภ์ของพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ

คงต้องบอกว่าพลาดไม่ได้แล้วหละค่ะ  !! "Musical Talk Show" ที่ยิ่งใหญ่และสุดมันส์  น๊าน ๆ เค้าจะจัดที ส่วนใครที่ไปไม่ได้ไม่ต้องห่วงค่ะ แค่คุณจุดธูปบอกเจ้าที่ พกเงินติดกระเป๋าไปขั้นต่ำห้าร้อยบาท (สำหรับคนสายตายาว ๆ จะได้เห็นชัด )แค่นี้รับรองเข้าชมได้ถึงใจ-หายห่วง โดยมีสองรอบ คือบ่ายและเย็นสะดวกเวลาไหนไปเวลานั้นนะคะ

นักแสดงหลักผู้เล่าเรื่อง : เดย์ ฟรีแมน นางโชว์มือ 1 ของเมืองไทย
นักแสดงสมทบ : ไข่มุก, เบิร์ด ดันดารา ,และเหล่านักแสดงสมทบอีกมากมาย
นักแสดงรับเชิญ : เจสัน ยัง และดาราร่วมเซอร์ไพรส์
ป้าแจ๋ว-ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์ และป้าโหน่ง - วสันต์ อุตมโยธิน
กำกับการแสดงโดย : วิทิตนันท์ โรจนพานิชย์
วันแสดง : วันที่ 4 และ 5 เมษายน พ.ศ. 2552
เวลา : รอบบ่าย 14.30 น. และรอบเย็น 19.30 น.
ราคาบัตร : 500 / 800 / 1,000 / 1,200 / 1,500 และ 2,000 บาท
จำหน่ายบัตร : จองบัตรได้แล้ววันนี้ที่ Thaiticketmajor ทุกสาขา โทร. 02-262-3456 http://www.thiaticketmajor.com
สถานที่ : หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย
ประธานการจัดงาน : ท่านผู้หญิงเพ็ญศรี วัชโรทัย
แนวทางการแสดง : การแสดงผสมผสานของรูปแบบและการดำเนินเรื่องแบบ Musical
ที่มีเรื่องราวร้อยเรียงเป็นกันเองแบบ Stand Up Comedy และเหยาะความหรูอลังการของ Cabaret Show
วัตถุประสงค์ : เพื่อจัดหารายได้ให้แก่ กองทุนโรคมะเร็งในเด็กในพระอุปถัมภ์ของพระ
เจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ
ดำเนินงานโดย : บริษัท โนเนม ไอเอ็มซี จำกัด

ลองอ่านเนื้อเรื่องย่อ พอสังเขปละกันนะคะ  วันนี้เมื่อ เดย์ ฟรีแมน หรือ ป้าเดย์ นางโชว์ระดับปรมาจารย์ (ในอดีต) กำลังถึงคราวตกอับเพราะโรงละครเล็กๆ ของเธอ ที่เคยรุ่งเรืองและรุ่งโรจน์กำลังจะถูกแบงค์ยึดสาเหตุไม่ใช่เพราะเธอนำรายได้ทั้งหมดไปทุ่มให้ป้อจายนะคะ แต่อันเนื่องมาจากคนเลิกดูคาบาเรต์โชว์กันแล้ว ผู้ชมต่างพากันเชิดใส่การแสดงประเภทลิปซิงที่ใช้ปากงับตามเพลง

"ถั่วงา ถั่วงา" เค้าหันไปงาบ ๆ กันอย่างอื่น ความหายนะจึงมาเยี่ยมเยียน เพราะไม่มีใครมองเห็นคุณค่า "ถั่วงาไร้ค่า ว๊า...กลุ้มใจทำยังไงดีหนอ..."
   เฉพาะโรงละครเล็กๆ ไม่ใหญ่โตแค่นั้นป้าเดย์ไม่เคยเสียดาย แต่เพราะความผูกพัน  และรักงานที่ทำด้วยจิตวิญญาณ จึงทำให้ป้าเดย์ต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ครั้งสุดท้ายเพื่อรักษาโรงละคร และปกป้องศักดิ์ศรีของนางโชว์รุ่นครูเพื่อให้คนรุ่นหลังได้ชมกัน  ตัดสินใจโดยการระดมนางโชว์รุ่นเก๋าที่เคยโด่งดังในอดีต (ป้าแจ๋ว-ยุทธนา, ป้าโหน่ง-วสันต์ ฯลฯ)  ต้อนกันให้กลับมาช่วยกอบกู้สถานการณ์ เพื่อประกาศให้โลกให้รู้ว่า "ของจริงไม่มีวันตาย" ถึงแม้จะแก่ไปบ้างก็ตาม  พวกเธอทั้งหลายจึงขอสู้ตายถวายหัวค่ะ!!

ป้าเดย์คร่ำหวอดอยู่ในวงการนานหลายปี  เกย์ เก้ง กวาง กะเทยรุ่นพี่ รุ่นป้าน้าอา รุ่นเล็กเด็กแดงทั้งหลายในมหานครรู้จักกันดี  ชาน่าจำได้ว่าตอนเข้าสู่วงการชีวิตเกย์ใหม่ ๆ เคยไปฟรีแมน แดนซ์อารีน่า ณ สีลม ใจจดใจจ่ออยากดูลิปซิงถั่วงา ๆ  แต่งหน้าเว่อร์ ๆ พร้อมทอล์คโชว์ปากจัด กัดแรง อ้าปากเม้าท์ทีสะกดคนทั่วอารีน่าลั่นฮากันตรึม   จำเพลงที่ป้าเดย์ร้อง  "กุหลาบเวียงพิงค์" เธอแอ็คติ้ง ลิปซิง.... "...กุหลาบเวียงพิงค์ดอกนี้บ่อมีเจ้าของ ยังบ่อมีผู้ใดไผจอง เป็นเจ้าของครองใจเด็ดดม...."  สักพักก็มีเสียงซาวเอฟเฟคแมลงวันหึ่ง ๆ แสดงถึงกลิ่นเน่า แม่เจ้าเอ๋ยป้าเดย์แสดงได้เนียนมาก หากมีโล่ห์ออสก้ากะจะมอบให้ตอนนั้นแล้วเชียวค่ะ

นอกจากนั้นแล้วหนังสือเล่มล่าสุดของชาน่า  "ใช่ว่าจะดอก...ท้อ" ก็ได้ป้าเดย์มาร่วมเขียนคำให้กำลังใจ  ต้องกราบขอบพระคุณเป็นการส่วนตัว  วันนี้ป้าเดย์จัดโชว์อลังการงานสร้างชาน่าก็ขอส่งแรงใจและขอปรบมือดัง ๆ (แปะ แปะ ) ชื่นชมและยินดีในความสำเร็จ อีกหนึ่งโครงการคุณภาพ  ใครที่ยังไม่ได้บัตรรีบจองด่วนนะคะอีกไม่กี่วันงานก็จะเริ่มแล้วค่ะ  ส่วนใครที่มีโอกาสได้ไปดูบอกเล่าบรรยากาศกันบ้างนะคะ  ชาน่าติดงานเดินแบกต่างแดน(ขอโทษโปรดเข้าใจโดยทั่วกันว่าคือแบกถาดอาหารเครื่องดื่ม สาวเสิร์ฟมืออาชีพบนเรือสำราญหรู) แต่ก็มั่นใจว่า  "ป้าเดย์ข๋า 
You will always survive  I do believe!"

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.lastdayshow.com

บล็อกของ ชาน่า

ชาน่า
  หากใครเคยชมภาพยนตร์ไทยของจีทีเอช โดย บริษัท จอกว้าง ฟิล์ม จำกัด เมื่อปีที่แล้ว “หนีตามกาลิเลโอ” หลายคนคงจะประทับใจเรื่องราวและการต่อสู้ ความน่ารักและการใช้ชีวิตของสองสาวไทยที่ตัดสินใจไปเที่ยวและทำงานต่างประเทศ หนึ่งคนไปเพราะอกหัก อีกหนึ่งไปเพราะสอบตก อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมใหม่  แต่สำหรับฉัน “ชาน่า” หนีไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่ตัดสินใจบินออกนอกประเทศ ความรู้สึกไม่ได้แตกต่างอะไรไปมากกว่านางเอกของหนังเรื่องนี้นักเลย  สุข เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปยิ่งกว่าละครเสียอีก    แต่ชาน่าไม่ใช่นางเอกของเรื่อง แค่เกย์ที่หลายคนรู้จัก บ้างรู้จักฉันดี…
ชาน่า
หลายคนอาจจะเคยสงสัยเหมือนกับชาน่าว่าในสมัยก่อนวิถีชีวิตของเกย์เป็นเยี่ยงไร วันนี้จึงหาคำตอบและเป็นความต้องการทราบส่วนตัวด้วยค่ะ เพราะว่ามีโอกาสได้ดูละครเรื่องสาปภูษา จึงใคร่รู้เยี่ยงนักว่าประวัติความเป็นมาและสังคม กฎระเบียบบ้านเมืองเป็นเช่นใด ข้าใคร่รู้ ณ บัดเดี๋ยวนี้
ชาน่า
  เมื่อช่วงพักร้อนที่ผ่านมา ชาน่าและเพื่อน ๆ ได้พบปะสังสรรค์กันตามประสาเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนๆ ต่างไม่เจอกันมานาน มีทั้งเพื่อนชายจริง หญิงแท้และชาวหลากหลายทางเพศ
ชาน่า
"กระจกจ๋า บอกซาร่าหน่อยนะ ว่าผู้ชายคนเนี้ยะ...ใช่มะ ใช่มะ...." มาแล้ว มาแล้ว มาแล้ว จิ๋ม ซาร่า ท้าสัมผัส... มากับอัลบั้มชุดที่สอง "คนร่วมฝัน"   หากคุณได้ยินเพลงนี้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าเป็นหญิงจริงหรือหญิงเทียม ไม่ว่าคุณจะมองผู้หญิงคนนี้อย่างไร ชาน่ามองเธอว่า เธอคือผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกคน ข้อความจากเพลง “เกินห้ามใจ” ของนักร้องสาวประเภทสองที่ชื่อจิ๋ม ซาร่า หรือชื่อที่ใช้ในวงการ “สุจินต์รัตน์ ประชาไทย” ผู้ชายทั้งแท่งที่ผันตัวเองให้เป็นผู้หญิงทั้งทิ่ม เธอผู้นี้เป็นคนไทยคนแรกที่กล้าไปผ่าตัดแปลงเพศไกลถึงดินแดนเมืองผู้ดี “อังกฤษ”
ชาน่า
  การมองโลกในแง่ร้าย การมีประสบการณ์ที่โหดร้าย หรืออยู่ในสังคมที่แย่ อาจจะทำให้คนในสังคมนั้นมีพฤติกรรมที่ไม่น่ารัก สังคมที่ไม่มีศีลธรรม สังคมทุนนิยมที่เอาแต่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยช่วยให้คนกลุ่มนั้นมีทัศนคติและพฤติกรรมที่กลุ่มคนดีเค้าไม่ทำกัน วันนี้อยากนำเสนอเหตุการณ์ และ ศัพท์ของเกย์ที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับสังคมสีม่วงของเรา ถ้าหากหลีกเลี่ยงได้ สังคมเกย์ไทยจะน่าอยู่อีกเยอะเลยล่ะฮ่ะ
ชาน่า
  เกิดเป็นคนมีชื่อเสียง (.... อือ... อันที่จริงทุกคนล้วนมีชื่อเป็นของตัวเองทั้งน้านนน) ก็ลำบากทำอะไรก็เป็นเป้าสายตาของประชาชี จะกิน ดื่ม ขยับซ้ายก็เป็นข่าว ขยับขวาก็มองต่างมุม โดนรุมทำข่าวอีก เรียกได้ว่าสูญเสียความเป็นส่วนตัวมากทีเดียว เพราะนอกจากจะเป็นเครื่องมือของธุรกิจคนขายข่าว ขายเรื่องราวแล้วยังเป็นเหมือนสินค้าตัวหนึ่งทีเดียวฮ่ะ
ชาน่า
การมองโลกในแง่ดี(เกินไป) การทำดี การให้เพื่อคนที่เรารัก เคยรัก อยากรัก สุดท้ายคนนั้นกลายเป็นคนอื่นคนไกล คนไม่รู้จัก บางครั้งมันก็ยากที่จะสาธยายได้ว่า สิ่งที่เราทำไปนั้นมันเป็นไปทางทิศไหน หรือกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ สะกดคำว่า ... สายเกินไป “โดน” กับตัวเองแล้วล่ะ
ชาน่า
  เคยคิดอยากเขียนนิยาย ที่ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหมือนกัน แต่ฝีมือการเขียนยังไม่เข้าขั้น และที่สำคัญเวลายังไม่เอื้ออำนวย เพราะต้องทำงานเป็นนางแบกโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันฮ่ะ (นางแบก คือทำงานอาชีพแบกถาด บนเรือสำราญเจ้าค่ะ) สัปดาห์นี้อยากเขียนเรื่องจริงจากประสบการณ์ของชายคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของชาน่า ที่เค้ากล้าเผยความเป็นเกย์ต่อครอบครัว ความจริงมันไม่เป็นเพียงแค่ความกล้า หากแต่เป็นสถานการณ์พาไป และอยากให้รับรู้ ยามเมื่อถึงเวลา เนื้อเรื่องและเหตุการณ์เกิดขึ้นจริงจากครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีนครอบครัวหนึ่ง เรียบเรียงโดยชาน่า ล้านนา ค่ะ
ชาน่า
ปีใหม่ก้าวผ่านมาตามวันเวลาของปฎิทิน ที่ถูกกำหนดไว้ วันเดือนปี (ใหม่) เป็นแค่กาลเวลาที่คนเรากำหนด นับจากวันที่ผมลืมตาดูโลก จนถึงวันนี้ วัน เวลา และปีเป็นสิ่งที่กำหนดอายุของคนเรา ใช่มันผ่านไปแล้ว ...ผ่านไปเข้าสู่วัยกลางคน ของคน ๆ หนึ่งที่ยืนหยัดอยู่บนโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปใบนี้ มีหลายสิ่งที่ดีเข้ามา มีหลายคราที่รู้สึกแย่ หลากอารมณ์ที่ตัวเองสัมผัสได้ แต่สิ่งหนึ่งที่ค้นพบและรับรู้อยู่เสมอคือ... ความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายใต้จิตสำนึก  
ชาน่า
หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับการรณรงค์ การกระทำที่ไม่รุนแรงต่อเพศหญิง แต่น้อยคนนักจะเข้าใจและเห็นด้วยกับการที่ได้ทราบข่าว การกระทำรุนแรงต่อเพศพิเศษนั่นคือเกย์ หรือกะเทย ที่เกี่ยวข้องกับผองเพื่อนชาวเรา ชาน่าได้อ่านจดหมายฉบับหนึ่งที่ส่งถึงเว็บเกย์โรมีโอ (เว็บไซต์สังคมเกย์ที่ขึ้นชื่อของโลก) โดยคนที่เขียนมาเล่าเป็นเกย์ ที่ออกค่ายอาสากับหมอ เกี่ยวกับโรคเอดส์ ซึ่งมีโอกาสได้ไปหลายประเทศต่าง ๆ ขอแปลจดหมายฉบับนี้เพื่อผู้อ่านค่ะ
ชาน่า
ชาน่าชอบอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าถ้าหากมีเวลา แต่ถ้าไม่มีเวลามากนักก็เลือกบางเรื่อง ที่สนใจและเกี่ยวข้อง อย่างเรื่องฮา ฮา แม้บางครั้งบอกกับตัวเองว่า “ไร้สาระน่าดู...” แต่ลึก ๆ แล้วเนื้อหาบางส่วนอาจจะให้ความบันเทิงแบบไม่ต้องคิดอะไรมากอย่างเสียไม่ได้ ลองอ่านเรื่องราวที่ชาน่าเรียบเรียงโดยได้พล๊อตเรื่องจาก เมล์ส่งต่อ แต่แต่งเติมเป็นภาษาง่าย ๆ ของชาน่านะฮะ (ดั่งเพื่อนหลายคนตั้งฉายาให้ว่า ชาน่า ปั้นน้ำเป็นตัวจนแข็ง....) ... ด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม น้อง ๆ อายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่อนุญาตให้อ่านนะคะ เป็นคอลัมน์เรต ฉ. เด็กควรอยู่ในความดูแลของผู้ปกครองด้วยค่ะ
ชาน่า
  ชีวิตความรักของเกย์น่ะหรือ... หลายคนผลักดัน ยิ่งดันยิ่งดัก ยิ่งผลักเหมือนยิ่งแบกโลก เคยมีเพื่อนของชาน่าหลายคน บอกว่า ... “ฉันเชื่อเรื่องความรักของเกย์ ...ว่าคือรักนิรันดร์” แต่ “ฉัน” กลับขอค้าน ที่ค้านในที่นี้คือ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล คนที่เชื่ออย่างนั้นหนึ่งในนั้นคือ “ฉันเอง” ชาน่า