Skip to main content
3 Aug
 
ช่วงที่ผมเข้าอบรมกับจอร์จ เลกี้
แกมักมีกิจกรรมให้เราทำร่วมกัน หลังจากนั้นก็จะมีการถอดประสบการณ์จากกลุ่ม ในช่วงนั้น ผู้เข้าร่วมก็จะสะท้อนประสบการณ์จากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านไปของแต่ละคน แล้วช่วยกันสร้างเป็นความรู้ของกลุ่มออกมา
 
ผมก็มักสนุกกับช่วงสร้างความรู้นี้มาก มีความคิดดีๆ ใหม่ๆ ผุดโผล่ออกมาอยู่เสมอ ระหว่างที่ผมและเพื่อนกำลังเมามันกันอยู่นั้น จอร์จก็บอกว่าหมดเวลา...
ทั้งๆ ที่ผมและเพื่อนกำลังทำความเข้าใจกับความรู้ใหม่ๆ ที่เพิ่งได้มา
 
หลายกิจกรรมเข้า ผมก็แอบนินทาจอร์จว่าแม่งฝรั่งชิบหาย บ้าเวลามาก พวกอุตสาหกรรมนิยมชัดๆ
 
ในช่วงพักพวกผมจึงจับกลุ่มอภิปราย ถกเถียง ต่อยอดเนื้อหาที่ค้างคาใจกันต่อ ในงานอบรมหนึ่งถึงกับมีกลุ่มนัดคุยตอนกลางคืนเพื่อสรุปเนื้อหาร่วมกันด้วย
 
เมื่อผมได้มาเป็นคนจัดกระบวนการเองในช่วงแรกๆ ผมก็พยายามไม่แข็งตึงเรื่องเวลามากเกินไป และมักจะยาวยืดออกไปเสมอ สำหรับกลุ่มที่ชอบพูดคุย ถกเถียง ขบคิด
ผมพบว่าในวงร่วมสร้างความรู้ที่มีการถกเถียงกันอย่างเมามันนั้น มักมีคนอีกกลุ่มนึงที่นั่งฟังอย่างเงียบๆเสมอ พวกเขาไม่ได้ไร้ความคิด แต่ไม่ใช่คนชอบถกเถียงหรือขบคิดเชิงตรรกะ แต่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจ ไม่ฉลาด เพราะเมื่อกลุ่มให้เวลา ให้โอกาสพวกเขาพูด ก็มักจะมีความคิดดีๆ ออกมาอยู่เสมอ
และหลายครั้งที่การพูดคุยกันเองอย่างไม่เป็นทางการ กลับสร้างความเข้าใจได้มากกว่าวงคุยทางการที่มีผู้จัดกระบวนการคอย "จัด" ให้เสียอีก
 
เมื่อทำงานฝึกอบรมหลายครั้งเข้า ผมค่อยๆ ทำความเข้าใจสิ่งที่จอร์จทำมากขึ้น ผมเรียกมันว่าการสร้าง "พื้นที่ของความไม่เข้าใจ"
เมื่อผมเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีปัญญา
และผมเห็นว่าวงพูดคุยถกเถียงอย่างเป็นทางการเป็นเพียงหนึ่งในกิจกรรมเรียนรู้
ผมจะเปิดโอกาสให้มี "พื้นที่ของความไม่เข้าใจ" เพื่อให้ผู้เข้าร่วมเรียนรู้ได้สร้างสรรค์วิธีการเรียนรู้ในแบบของพวกเขาเอง โดยที่ผมไม่ต้องเข้าไปจัดการเรียนรู้ให้วุ่นวาย
 
ในขณะที่บางงานอบรมทั้งของผมเองและคนอื่น
ผู้จัดกระบวนการพยายามอธิบายสิ่งที่ผู้เข้าร่วมสงสัย หรือเห็นไม่ตรงกับผู้จัดกระบวนการ หลายครั้งใช้เวลามาก หลายครั้งยิ่งคุยยิ่งยุ่ง
แต่ทุกคนมักให้เหตุผลว่าต้องการช่วยให้ผู้เข้าร่วมเรียนรู้ทั้งหลาย"เข้าใจ"เนื้อหานั้นอย่างจริงจัง อันน่าจะเป็นคุณสมบัติของผู้จัดกระบวนการที่ดี
 
ชีวิตเรา การเรียนรู้ของเรา ต่างก็มีข้อถกเถียง เรื่องข้อสรุป ทางออก ทางเลือกที่ยังไม่จบอีกหลายเรื่อง
 
ไม่ใช่ว่าทุกการอบรมจะสร้างพื้นที่นี้ได้
พื้นที่ของการเรียนรู้ มักจะเกิดขึ้นในเมื่อกลุ่มสามารถสร้างพลังการเรียนรู้ของตนเองได้ ซึ่งผู้จัดกระบวนการอาจไม่จำเป็นต้องเข้าไปจัดการอะไรเลย

บล็อกของ กิตติชัย งามชัยพิสิฐ

กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
ยังเขียนไม่เสร็จ แต่กลัวตกกระแส กลัวโหนดาวดินไม่ทัน เลยรีบมาลงก่อน ดาวดิน
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
3 Aug ช่วงที่ผมเข้าอบรมกับจอร์จ เลกี้แกมักมีกิจกรรมให้เราทำร่วมกัน หลังจากนั้นก็จะมีการถอดประสบการณ์จากกลุ่ม ในช่วงนั้น ผู้เข้าร่วมก็จะสะท้อนประสบการณ์จากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านไปของแต่ละคน แล้วช่วยกันสร้างเป็นความรู้ของกลุ่มออกมา ผมก
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
1 July
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
1 July
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
27 June ผมเพิ่งกลับจากงานอบรมในประเทศหนึ่งสิ่งที่ผมพบเจอที่นั่น อาจไม่สามารถเป็นบรรทัดฐานสำหรับตัดสินคนที่นั่นทั้งหมดได้ผมขอเล่าเพียงสิ่งที่ผมพบเห็นและได้สนทนาเท่านั้น ผมได้ไปในฐานะผู้จัดกระบวนการเรียนรู้ที่นั่นมาร่วมสิบปี
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
21 June
กิตติชัย งามชัยพิสิฐ
21 June ในงานฝึกอบรมที่ผมได้เรียนรู้และใช้อยู่