ฟ้าจะฟ้าไม่ฟ้าก็แต้มฟ้า

ภาพโดย phu-chiangdao

เพราะบางวันฟ้ามิได้สีฟ้า           แผ่นดินบางหนหาใช่สีเขียว

แม้สายรุ้งยังมิได้มีสีเดียว          หากแต่หม่นซีดเซียวอยู่บางวัน

ช่วยมาเติมสีฟ้าให้ท้องฟ้า          เติมน้ำหยดลงธาราล่องความฝัน

แต้มใบไม้ต้นไม้เป็นไพรวัล        เพิ่มสีรุ้งให้เฉิดฉันทั้งเจ็ดสี

วาดทุ่งให้งามได้ตามใจ               เขียวเหลืองแดงแต้มใส่ให้เต็มที่

เหยาะกลิ่นหอมบุบผามวลมาลี      วาดวิญญาณน้อมพลีอุทิศตน

แด่ ฟ้า ดิน โลก จักรวาล             วิเศษทิพยสถานทุกแห่งหน

ทอดทางไกลวิสุทธิ์เป็นสากล       เป็นแรงร่างบันดลบันดาลธรรม

นิ่งเฉยกระไรในทุกสภาวะ           เพราะเพียงวูบหนึ่งขณะก็เลยล้ำ

ล่วงผ่านธารทุ่งทางอย่างตรากตรำ ฉุดสำนึกให้น้อมนำอยู่ในทาง

เขียนความวังตั้งปรารถนา           พาดข้ามห้วงเวลาเต็มและว่าง

เช้าค่ำ คำเช้า พลบ รุ่งราง           เฝ้าดูทั้งหมดระหว่างปรากฏการณ์

ฟ้าจะฟ้าไม่ฟ้าก็แต้มฟ้า              เขียวไม่เขียวเติมค่าให้เขียวหว่าน

แล้วอย่างไรเติมสายน้ำในร่องธาร และอย่างนั้นกาลนานนิรันดร์ไป

                                                                          นาโก๊ะลี