Skip to main content

ภาพ วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์

สตรีเหล็กนาม... “วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
รัก...พิทักษ์ความเป็นธรรม มิเคยพรั่น
หลอมชีวิต ร่วม " ลุ ก ขึ้ น สู้ " ตราบนิรันดร์
เป็นนักรบแห่งชนชั้น ร่วมลงแรง

"สหาย ม ด...วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
คือนักรบประชาชน ชีพงามแกร่ง
จิตวิญญาณ หัวใจเพื่อนจึงสำแดง
เป็นนักรบแห่งชนชั้น ชีพยอมพลี

...รู้ รู้อยู่ว่า สหายไม่สบาย
ด้วยโรคร้ายมาทำลายชีพวิถี
โอ...ผองเพื่อนพี่น้องทั่วปฐพี
ล้นหลามชีพชีวีให้ พ ลั ง ใ จ

"สหาย ม ด...วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"
โลกประจักษ์ ชีวาเธองามยิ่งใหญ่
ชั่วชีวิตเธออุทิศให้คนยากไร้
ได้เป็นไท มิใช่ทาสเผด็จการ !!!!

...สมัชชาคนจน, บ่อนอก - หินกรูดและจะนะ -สงขลา
แลแด่พี่น้องชนเผ่า หลอมชีวาจิตเหิมหาญ
คารวะ..."ส หา ย ม ด" ผู้แต่งแต้มสืบสานมั่นตำนาน
โลกขับขานบทเพลงเปล่งคารวาลัย

...คืนสู่ดินแล้ว..."สหาย ม ด... วนิดา ตันติวิทยาพิทักษ์"...คืนสู่ดิน...
แม่พระธรรมชาติชีวินแซ่ซร้องอวยพรให้
โลกเอกภพจักรวาลอวยพรชัย
สหายเอย...ประชาชนพร้อมสืบสานความเป็นไท แด่..."สหาย ม ด...วนิดา ฯ

ประชาชนพร้อม "ลุกขึ้นสู้"
เพื่อสืบสานอุดมการณ์ที่งดงามแห่งสหายผู้ใ จ งา ม !!!

ด้วยดวงจิตคารวะ – คารวาลัย
อดีตสหายรัตน์ ... แ ส ง ดา ว  ศ รั ท ธา มั่ น
ต้นฤดูหนาว ,6 ธันวาคม 2550
ล้านนาอิสระ , เจียงใหม่

 

ภาพประกอบจาก http://www.thaingo.org/man_ngo/mod.htm

บล็อกของ กวีประชาไท

กวีประชาไท
 
กวีประชาไท
    พฤศจิกาห่าถล่ม เมืองก็จมใต้บาดาล หรือคนมันสามานย์ ที่สั่งฟ้าถล่มเมือง  
กวีประชาไท
    ท้องทุ่งระบัดเขียวขึ้นในบัดดล หลังเม็ดฝนทะลุรอยเมฆรั่วลงมาได้ เด็กน้อยติดปีกถลาลิ่วออกสู่ลาน สวนทางกับฝูงนก… ที่ร่อนคว้างสู่ชายคาดั่งนักรบแตกพ่าย ไม่ใช่สายฝนทำร้ายเจ้าใช่ไหม? เปล่าเลย..สายฝนฉ่ำเย็นอยู่เช่นนั้น กระสุนสังหารต่างหากซุ่มยิงเราหมายครองฟ้า  
กวีประชาไท
  *หัวใจแม่ แหลกสลาย ในวันนั้น วันลูกฉัน ถูกเข่นฆ่า ล่าสังหาร ภาพที่เห็น เป็นที่รู้ กู่ประจาน เมื่อมีการ ยิงสลาย ฝ่ายชุมนุม
กวีประชาไท
ลมผ่าวพัดบ่ายแล้ง            เคลื่อนไหวไม้พุ่มดอกบางใบ              ร่วงแล้วลมแล้งเคลื่อนรอยไหน      เผยผ่านไม้มิ่งฝุ่นเมืองแก้ว             ไม่รู้อยู่ไหน  ฯลฯ
กวีประชาไท
   
กวีประชาไท
โลกทัศน์ของข้ามืดบอดอยู่ในปากท้องและศักดิ์ศรีเหมือนว่าหนักอึ้งในทุก ๆ วลีที่จะเอื้อนเอ่ยถึง...ลมรำเพยก็เคลื่อนห่าง..ไกลออกไปแต่ข้างในนี้สิ – มีรอยรุ่มร้าวลึกก่ายทับซับซ้อน
กวีประชาไท
 
กวีประชาไท
คลี่กระดาษประเทศนี้              เป็นไฉน คนแต่ละคนไย                      ซ่านซ้อน เหมือนล้อเล่นซ่อนไย             จับจ่อ จรดฤๅ โครง เก่า กร่อน ผุ ย้อน          ยิ่งล้ำหยั่งเหลือ ฯลฯ
กวีประชาไท
เธอตายในเดือนกุมภาเวลาตะแบกบานเต็มต้นลมหวนระรานกลีบบางร้าวรนที่สุดร่วงหล่นบนวิถีเดินทาง
กวีประชาไท
แด่...ทรัพย์สินเจ็ดหมื่นหกพันล้านของพณฯ ท่าน