ผู้แทนเทียมแท้

¹ แผ่นดินแม่ร้าวไห้	เหลือบแฝง พ่อเอย
ด้วยลื่นริ้นจำแปลง	ระบาดให้
แผ่นดินแม่โรยแรง	เหลือฝ่า เอยแม่
ด้วยค่ำคืนวันไว้	คลื่นเช้าหวั่นตรม ฯ
(๑) แผ่นดิน แม่ร้าวไห้	ด้วยเหลือบไร โลมไล้แฝง
สื่อริ้น โลมจำแปลง	ระบาดให้ ชาติระบาย ฯ
(๒) เวลาจะพิสูจน์	สูตรสำเร็จ ค่าความหมาย
คลื่นซาบ กราบวางลาย	เหลือใจแผ่ แม่แผ่นดิน ฯ
(๓) เช้า – ดึก ที่นึกฝัน	วันและคืน อกถวิล
ภาพพจน์ อันดื่มกิน	ไหวเหนื่อยหนัก ศักดิ์ศรีมัว ฯ
(๔) ผืนดิน ที่อยู่ย่ำ	การกอบกรรม ล้ำเกลือกกลั้ว
นึกรู้ เหลือบพันพัว	เพื่อกวาดล้าง วางดวงใจ ฯ
(๕) นี้ผืน แผ่นดินแม่	มีแต่ให้ อภัยให้
ผิดถูกถึงอย่างไร...	เพียงหยัดอยู่ รู้ละอาย ฯ
(๖) คืนสาย หยุดเช้าย้อน	คลื่นลวงป้อน อันร้อนร้าย
จากเหลือบ จำแฝงปราย	รู้หยุดเยื้อง เปลื้องปลดบัง ฯ
(๗) คลื่นค่ำ คืนหวาดไหว	ดวงใจฟื้น ตื่นย่ำยั้ง
โศลกแท้ จักก้องดัง	ไม่ร้างแผ่น ดินแดนไท.

ณรงค์ยุทธ โคตรคำ

๒๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๑

สำหรับผู้แทนราษฎร์ผู้ที่มีอิทธิพลต่อปากท้องและความรู้สึกนึกฝันของชาวบ้าน
และประชาชนเสียงส่วนใหญ่ของประเทศไทยยุคสมองกลครองเมืองอย่างเทียมแท้ !?