กังวลร้อนชั่วร้าย ฤๅสราญ สงกรานต์เอย
สร้างแต่งแม้ปราการ ฝ่าฟื้น
เธอฉันเช่นเทศกาล กรายเยี่ยม เวียนมา
ได้ผุดภวังค์พื้น ผ่านครั้งสาละวน ฯลฯ
ภาวะใด ใดขวาง ไหวหวั่นกาง วางไว้ด้น
ร้อยเรื่อง ภาระตน จัดเรียงแต้ม เพื่อแย้มพราย ฯ
เห็นฟอง น้ำ เล็ก เล็ก ผุดวัยเด็ก สะท้อนฉาย
นอนแผ่ เมษากราย - แววละหาน สงกรานต์มา ฯ
สรงเนา เก่าใหม่แว่ว กระซิบแผ่ว สรงน้ำหนา
หยดเผื่อ ทิพย์สุธา - สุธาธาร ทานแผ่นดิน ฯ
ท่านให้ ระลึกถึง น้ำพรมซึ้ง ซึ่งถวิล
ชะล้างระมลทิน ที่ก่ายกั้น ๙ ปราการ ...
หนึ่ง โกรธโกรธาหนา น้ำล้างหน้า ล้างขุ่นขาน
กล่าวกลั่นดั่งดวงมาลย์ - โดยดอกแก้ว จำรูญใจ ฯ
สอง เคยลบหลู่ท่าน น้ำชื่นหวาน แง้มขานไข
เปิดจิต ไว้คิดใด - นึกขมผ่าน ม่านขุ่นเคือง ฯ
สาม คิดริษยา น้ำล้างหน้า ผลัดผ้าเปลื้อง
ความเด่น ด้อยเปล่าเปลือง ได้ปลูกไว้ ให้ชีวี ฯ
สี่ ตระหนี่ ถี่เหนียว น้ำใจเปลี่ยว ล้างหน้าหนี
น้ำใจ รับให้ดี น้ำใจกับรับให้งาม ฯ
ห้า มายาเจ้าเล่ห์ น้ำสาดเท สราญคร้าม
คืนเย็น ร้อนผ่อนตาม น้ำหยดย้ำ ฉ่ำเย็นพร ฯ
หก โอ้อวด เลว - ดี - น้ำวจี อุทาหรณ์
วลี ที่ราน รอน ให้ละลาย คลาย วดี ฯ
เจ็ด กล้ำ คำพูดปด สลายคด เสื่อมสูญนี้
เหนือใต้ ธรณี น้ำขุ่นใส ไว้ใจจริง ฯ
แปด เปื้อน น้ำใจร้าย ให้หื่นหาย เหลือบแร้งสิง
ปราการ ที่ย่ำอิง อาบชำระ หน้าดวงใจ ฯ
เก้า มิจฉาทิฐิ ความรู้ผลิ ละอองไหว
ซ่านผิด – ถูกวางไว้ แย้มแยก-รด-หยด-พร เย็น ฯ
ภวังค์ภาวะร้อน น้ำค้างย้อนสายบ่ายเร้น
โลกหวังใฝ่ฝันเป็น ล้างชำระฝ่าปราการ .
ณรงค์ยุทธ โคตรคำ