จากทุนนิยมสามานย์ สู่ทุนนิยมสาธารณ์ แรงงานได้อะไร

เถียงกันไป เถียงกันมา เรามัวแต่ทำงานจนลืมเวลา พอหันกลับมาก็รัฐประหารเสียแล้ว

แรงงานในประเทศไทยหลายสิบล้านคนทั้งที่เป็นคนไทย และที่ขยับขยายมาจากต่างชาติ ก็คงสงสัยไม่ต่างกันว่า เปลี่ยนแล้วชีวิตเราดีขึ้นไหม

ทุนนิยมสามานย์ บอกว่า จะตกลงกับนักลงทุนเจ้าของโรงงานตั้งเขตปกครองพิเศษยกเว้นข้อบังคับด้านแรงงานให้ เพื่อเจ้าของกิจการจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องจัดการกับแรงงานอย่างเรา  

ไหนเขาจะบอกอีกหลายที่ว่าที่พวกเรามาเดินขบวนของขึ้นค่าแรงนั้นทำไม่ได้ เพราะแค่ร้อยกว่าบาทก็จะขาดความสามารถในการแข่งขันกับเพื่อนบ้านแล้ว
แต่ไหง สุดท้ายกลับขึ้นค่าแรงพรวดเดียวเป็น 300 บาท   แต่ใช่ว่าเราจะสุขสบายก็ค่าใช้จ่ายมันขึ้นไปรอตั้งแต่เริ่มหาเสียงแล้ว

เออออ... ค่าแรงขึ้น ค่ากินอยู่ก็ขึ้น สูงขึ้นทั้ง 2 ขา  เราว่า แรงงานไม่ได้ประโยชน์มากขึ้น แต่คนขายของจะรวยกว่าเดิม เพราะขึ้นราคาขายได้ แต่คุมราคาวัตถุดิบให้หยุดได้
เพราะลองถามลุงป้านาอาที่เป็นเกษตรกร เขาก็ว่าไม่ได้ร่ำรวยกว่าแต่ก่อน หนี้สิ้นก็เพิ่มพูน แต่ดูราคาอาหารการกินขยับพรวดๆ ไม่หยุดเลย

พวกเราอดกลั้นยิ้มรับทุกวันของการทำงาน เพราะใครเขาก็บอกว่า ชีวิตของงานบริการ อยู่ที่รอยยิ้มสยาม แลนด์ออฟสไมล์  

ใครได้รู้ว่าหลังหน้ากากแป๊ะยิ้มจะกล้ำกลืนฝืนทน เพราะหากหมองหม่นจะถูกไล่ออก   ก็เพราะลูกค้าคือพระเจ้า เขามาหาความสุขสำราญ

ไม่ใช่แค่คนต่างชาติที่หอบหิ้วความเหนื่อยล้ามาปล่อยใส่บ่าของเรา  

แต่พนักงานไทยใจเคร่งเครียดที่เบียดเสียดกันอยู่ทุกวัน ก็อยากจะแปรผันมาเป็นคนสำคัญให้คนปรนนิบัติพัดวี   

ชีวิตนี้ขอบริการ เพราะงานคือเงิน เงินบันดาลสุข หากฟลุคๆอาจได้ทิปงามๆ แต่อย่าถามถึงศักดิ์ศรีความเป็นคนมากเลยนะ เดี๋ยวเขาจะเอาคนอื่นมาแทนเรา

ใครบอกที ว่าสิทธิมนุษยชนมันคืออะไร ประชาธิปไตยมีประโยชน์ไหม   หากเราต้องอยู่ใต้อุ้งมืออุ้งตีนของลูกค้าขี้วีนทุกเมื่อเชื่อวัน

หนำซ้ำยังถูกด่าว่า การศึกษาต่ำ ก็ต้องย่ำต้อกอยู่ซ้ำๆ อย่าใฝ่ฝันให้มันสูงเกินเอื้อม ไอ้ที่จะคิดจะเปิดร้านเองน่ะหมดสิทธิ ที่ทางก็ไม่มี เงินกู้จะเปิดร้านเขาก็ไม่ให้

เฮ่ออออ...สงสัยชีวิตนี้จะไม่ได้ลืมตาอ้าปาก   สู้พี่ๆแท็กซี่ มอเตอร์ไซค์รับจ้าง ก็ไม่ได้เป็นไทกับตัว   แต่เอ๊ะ...ทำไมมีคนบอกว่า ระวังมาเฟียวิน ด้วยนะ


หัวคิว หัวคิว หัวคิว ไปไหนก็มีแต่คนจ้องจะดักกินแต่ไม่ทำงาน แล้วเราจะมีหัวคิดริเริ่มสร้างสรรค์ไปทำไม เพราะคิดไปก็ไม่ได้ทำถ้าอยากทำก็ต้องจ่ายค่าคุ้มครองก่อน

หากจะผ่องถ่ายแรงกายแรงสมองให้คนอื่นที่ไม่ทำ แต่ดันมาแบ่งรายได้ ยอมนั่งเฉยๆให้เฉาตายเสียดีกว่า

พอไปขอรับบริการก็ให้คิวนานนนน ขอคำแนะนำก็บอกปัด พอบอกว่าต้องให้บริการเราบ้างนะนี่มันภาษี ก็ดันตบโต๊ะ!!!


ถ้าเราทนไม่ไหวจะรวมตัวกันไปประท้วงนัด หยุดงาน ชุมนุมสไตรค์ ได้ไหมนะ  แต่คงต้องอาญาศึกไปเลยสิ
เวลานี้เพื่อนเราหลายคนที่ระหองระแหงกับนายจ้างมานาน ก็โดนเลิกจ้าง แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะรวมตัวกันไปชุมนุมเกิน 5 คนไม่ได้น่ะ

แต่ที่น่าเห็นใจคงไม่พ้นชาวบ้านที่โดนหลักหลับตอนกลางคืน ตื่นมาก็พบว่าเหมืองและโรงงานรุกคืบเข้ามาแล้ว แถมคนที่คิดแผนและอยู่เบื้องหลังก็ดันมีสีจึงทวีความเสี่ยง เพราะอาจต้องเสี่ยงกับอำนาจมืดในสถานการณ์ที่คนถือปืนใหญ่คับฟ้า

จะหาใครเคียงข้างแรงงาน และชาวบ้านได้ไหม ในวิกฤตนี้  เห็นมีแต่ชาวนาที่ได้ปลดทุกข์ออกจากบ่า แล้วพวกเราล่ะ ไม่มีค่าเลยหรือ?

ลาแล้วเมืองหลวง ภาพลวงตาแห่งความมั่นคั่ง ทำไมทุกคนถึงบอกว่าเข้ามาหาตังค์ ทั้งที่เข้ามาแล้วไม่รวยกว่าเดิม  มีเงินเข้ามาแล้วออกไปให้กับ ค่าเช่า ค่าเดินทาง ค่ากินอยู่ ใช้สอย พักผ่อน ไหนจะคิดถึงคนทางบ้านต้องโทรหาให้เสียตังค์ แล้วยังร่างกายแย่ลงทุกวันอีก

ทำไมบ้านเรา ไม่มีงาน ไม่มีเงินเหมือนในกรุงเทพบ้างล่ะ   เห็นเขาว่า กระจายรายได้ กระจายอำนาจ ลดความเหลื่อมล้ำ แต่ทำไมบ้านเรายังต้องดิ้นรนหาเงินส่งเข้ากรุงเทพ   ทำมาหากินเสียภาษี ทำไมของดีๆไม่มีมาให้ใช้ โครงการพัฒนาการเดินทางใหญ่ๆ ไม่มาถึงบ้านเรา

เอ้อออ...พวกทุนนิยมสามานย์บอกมาตั้งนานแล้วว่าจะ สร้างรถไฟโยงใยทุกภูมิภาค จะพาโอกาสไปให้ถึงหัวเมือง   แต่ทำไมคนในเมืองหลวงถึงบอกว่าอย่า แต่ตัวเองดันมีรถไฟฟ้าใช้   

แต่ไม่เป็นไร เห็นว่าคณะทหารจะปัดฝุ่นเอาโครงการรถไฟรางคู่ รถไฟความเร็วสูงกลับมาแล้ว แถมเจ้าสัวใหญ่ยังเอาใจช่วยเต็มที่ ควบคู่กับสนับสนุนให้มีนโยบาย 2สูง
 

สิบกว่าล้านเสียงไม่มีความหมาย ถ้าไม่ได้เสียงสนับสนุนจากเจ้าสัวใหญ่อย่างนั้นหรือ   แล้วเราคือใคร ไหนว่าทำเพื่อประชาชน คนทั้งชาติ!

ตกลง ทุนนิยมสามานย์ มันกินไม่แบ่งใคร หรือ ทุนนิยมสาธารณ์ จะกินกันแต่ในพวกตัวเอง

หาใครจริงใจกับแรงงานได้ไหม ใครมาก็บอกว่ารักชาวนา เห็นใจแรงงาน แต่ทำไมเรายังเป็นหนี้ ชีวิตเสี่ยง อนาคตมืดหม่น

หน้าก็ทุน หลังก็ทุน ขวาก็ทุน หันไปทางซ้ายก็ไม่มีใคร หรือเราควรงดให้การสนับสนุนทุนสามานย์ ต่อต้านทุนนิยมสาธารณ์  แล้วสร้างรากฐานของชีวิตเราเอง

 

เพื่อนๆ คนทำงานอยู่ไหน เรามาสร้างสังคมที่ทุกคนมีรายได้อย่างเพียงพอ มีหลักประกันชีวิต มีช่องทางเติบโต จะได้กล้ามีครอบครัวกันเสียที  

ประเทศนี้จะสูญพันธุ์กันอยู่แล้วววว!