แม้ท้อแท้ แต่ไม่ท้อถอย ในวันที่ยังต้องคอยหลบซ่อน

เราซึมเศร้า เพราะเราเข้าใจและใส่ใจเพื่อนมนุษย์ผู้หงอยเหงา (Sympathy)

เราเห็นใจคนเศร้า เพราะเราก็สิ้นหวังในวันที่พ่ายแพ้

เราลุกขึ้นจากความพ่ายแพ้ เพราะเห็นทางแก้อยู่ตรงหน้า

เราจะไปให้ถึงขอบฟ้า เพราะรู้ว่ามีคนรุ่นใหม่มุ่งหน้าไปเช่นกัน

เรายังสู้อย่างแข็งขัน เพราะการล่าฝันไม่ได้เป็นแค่เกมส์ของผู้ยิ่งใหญ่

เราเสนอให้แบ่งผลกำไร เพราะจะได้ภาษีมาพัฒนาประชากร

เราเข้าใจเกษตรกรเพราะเราเป็นคนทำอาหาร

เราเข้าใจผู้ใช้แรงงาน เพราะเราก็ทุ่มเทฝีมือในงาน แต่ดันมีคนเก็บส่วนต่างไปกินเหมือนกัน

เราต้องอยู่ร่วมกันฉันท์มิตร หญิง ชาย หลากหลาย เราจึงอยากได้ความเสมอภาค เพื่อยอมให้อีกฝ่ายขึ้นมานำ

แล้วเราสลับไปสนับสนุนอยู่เบื้องหลังช่วยกัน เรามีฝันอันยิ่งใหญ่ และเราก็ตั้งใจมุ่งมั่น

มันไม่ใช่เพียงเพ้อฝัน แต่ตั้งมั่นอยู่ในแผนการ

สถานการณ์สุกงอม เราพร้อมเปลี่ยนอุดมการณ์ให้เป็น “ความจริง”